فایل ورد کامل ریسک های سیاسی (در صورت وجود) قانون شکنی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

این مقاله، ترجمه شده یک مقاله مرجع و معتبر انگلیسی می باشد که به صورت بسیار عالی توسط متخصصین این رشته ترجمه شده است و به صورت فایل ورد (microsoft word) ارائه می گردد

متن داخلی مقاله بسیار عالی، پر محتوا و قابل درک می باشد و شما از استفاده ی آن بسیار لذت خواهید برد. ما عالی بودن این مقاله را تضمین می کنیم

فایل ورد این مقاله بسیار خوب تایپ شده و قابل کپی و ویرایش می باشد و تنظیمات آن نیز به صورت عالی انجام شده است؛ به همراه فایل ورد این مقاله یک فایل پاور پوینت نیز به شما ارئه خواهد شد که دارای یک قالب بسیار زیبا و تنظیمات نمایشی متعدد می باشد

توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل ریسک های سیاسی (در صورت وجود) قانون شکنی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

تعداد صفحات این فایل: ۲۴ صفحه

قانون شکنی به عنوان یک رفتار نا بهنجار ، معضل سیاسی ودیگر جوامع است . گریز از قانون و نادیده گرفتن آن ریشه در عوامل مختلفی دارد در چنین شرایطی منوط به شناخت عوامل بروز قانون شکنی و گسترش قانون ستیزی و واکنش های مقابل قانون شکنی مورد بحث میباشد . در این زمینه نهاد های انتخابی رسانه ها در فرایند اشنا نمودن مردم به قوانین و مقررات موجود نقش قابل توجهی دارند . یکی از عوامل قانون شکنی در جامعه فقدان کارایی مناسب و کافی و انتخاب های بی هدف دستگاه های نظارت در پیگیری و تنبه قانون شکنان باعث بروز قانون شکنی می شود .

عنوان انگلیسی:

THE POLITICAL RISKS (IF ANY) OF BREAKING THE LAW

~~en~~ writers :

Frederick Schauer

Is breaking the law a politically risky act for politicians and other public officials
The question is especially important in the context of legislators and high executive
officials who, for reasons of immunity or otherwise, are not subject to formal legal
sanctions when they break the law. In such contexts, we might think that various
other repercussions would serve in the place of formal legal sanctions, such that violating
the Constitution or the law would entail tangible political, reputational, and social risks.
Yet a raft of examples suggests, albeit not definitively, that violating the law qua law
is not ordinarily subject to nonlegal sanctions. The electorate, the media, and most
other potential sources of social and political sanctions reward good policy choices
and sanction bad ones, but the very fact of illegality, except possibly by increasing the
sanctions for bad policy choices that are also illegal, appears to play at most a small
role in constraining the choices of a large group of the most influential and visible
American public officials.

$$en!!