فایل ورد کامل اظهارنظر حسابرسی و مدیریت سود: شواهدی از یونان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

این مقاله، ترجمه شده یک مقاله مرجع و معتبر انگلیسی می باشد که به صورت بسیار عالی توسط متخصصین این رشته ترجمه شده است و به صورت فایل ورد (microsoft word) ارائه می گردد

متن داخلی مقاله بسیار عالی، پر محتوا و قابل درک می باشد و شما از استفاده ی آن بسیار لذت خواهید برد. ما عالی بودن این مقاله را تضمین می کنیم

فایل ورد این مقاله بسیار خوب تایپ شده و قابل کپی و ویرایش می باشد و تنظیمات آن نیز به صورت عالی انجام شده است؛ به همراه فایل ورد این مقاله یک فایل پاور پوینت نیز به شما ارئه خواهد شد که دارای یک قالب بسیار زیبا و تنظیمات نمایشی متعدد می باشد

توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل اظهارنظر حسابرسی و مدیریت سود: شواهدی از یونان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

تعداد صفحات این فایل: ۳۲ صفحه

۶ نتیجه گیری
هدف اصلی این مطالعه بررسی گزارشدهی حسابرس (که از طریق تمایل حسابرس به انتشار یک اظهارنظر حسابرسی مشروط اندازه گیری می شود) و ارتباط آن با مدیریت سود (که از طریق اقلام تعهدی اختیاری اندازه گیری می شود) است. در بررسی این موضوع که آیا اقلام تعهدی اختیاری باعث افزایش احتمال دریافت اظهارنظر حسابرسی مشروط توسط بنگاه می شود یا خیر از نمونه ای متشکل از بنگاه های عضو بورس ASE در دوره پس از IFRS از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۱ (دوره ای که بحران مالی جهانی و مشکل بدهی کشور یونان به وجود آمد) استفاده کردیم. برای ارائه تحلیلی دقیق از این رابطه ابتدا تمام اظهارنظرهای مشروط نمونه خود را بررسی کردیم. در ارتباط با مقاله باتلر و همکاران (۲۰۰۴)، یافته ها چند مورد انحراف از GAAP یا محدودیت در دامنه رسیدگی را نشان می دهد و وجود مدیریت سود شدید را چندان تأیید نمی کند. سپس به بررسی تجربی فرضیات پرداختیم. بر این اساس، اظهارنظرهای مشروط را به این دو دسته تقسیم کردیم: مشروط به دلیل عدم قطعیت تداوم فعالیت و مشروط به سایر دلایل. به عنوان تحلیل بیشتر، فرضیات خود را در نمونه فرعی بنگاه های دچار درماندگی مالی آزمون کردیم زیرا این بنگاه ها انگیزه های احتمالاً زیادی برای دستکاری سود خود دارند.
نتایج شواهدی را نشان می دهند مبنی بر این که تصمیم به اظهارنظر مشروط تداوم فعالیت با سطح اقلام تعهدی اختیاری (در کل نمونه و در نمونه بنگاه های دچار درماندگی مالی) ارتباط ندارد (باتلر و همکاران، ۲۰۰۴؛ هربون و راگوناتان، ۲۰۰۸). حسابرسان درباره مشکلات احتمالی آتی بنگاه ها به دلیل اقلام تعهدی اختیاری بالا به سرمایه-گذاران هشدار نمی دهند زیرا اطلاعات اقلام تعهدی را وارد اظهارنظرهای خود نمی کنند (برادشاو و همکاران، ۲۰۰۱). تغییرات تصمیم به اظهارنظر تداوم فعالیت از طریق مشخصات مالی بهتر توضیح داده می شود. عملکرد مالی ضعیف در سال مالی جاری، زیان سال گذشته، نوع اظهارنظر حسابرسی دریافت شده در سال قبل، اندازه کوچک بنگاه و تلاش حسابرسی بیشتر باعث افزایش احتمال دریافت اظهارنظر تداوم فعالیت می شود. به نظر می رسد که رکود اقتصادی با تأثیرگذاری بر نوع اظهارنظر حسابرسی دریافت شده بر سلامت مالی بنگاه ها تأثیر گذاشته است. جدول ۲ این موضوع را تأیید می کند. این جدول نشان می دهد که تعداد اظهارنظرهای مشروط تداوم فعالیت در سال ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ به شدت افزایش یافته است. در بررسی اظهارنظرهای مشروط به سایر دلایل، این استدلال را تأیید می کنیم که ظاهراً حسابرسان مشخصات مالی مشتری را در تصمیم گزارشدهی خود لحاظ نمی کنند. نوع اظهارنظر منتشر شده در سال گذشته تنها ابزار تصمیم گیری مفید در پیش بینی اظهارنظر سال جاری (در کل نمونه و در نمونه بنگاه های دچار درماندگی مالی) است.

عنوان انگلیسی:Audit opinion and earnings management: Evidence from Greece~~en~~

۶ Conclusions

The primary objective of this study is to investigate auditor reporting, which is measured by the auditor’s propensity to issue a qualified audit opinion, and its association with earnings management, which is measured by discretionary accruals. In the examination of whether discretionary accruals increase a firm’s likelihood of receiving a qualified audit opinion, we utilise a sample of firms listed on the ASE for the post-IFRS period from 2005 to 2011, a period which includes the global financial crisis and the Greek sovereign debt problem. To provide an in-depth analysis of this relationship, we first analyse all qualified opinions of our sample. As with Butler et al. (2004), the findings reveal notably few instances of GAAP departures or scope limitations and provide little support for the presence of extreme earnings management. We then proceed to the empirical investigation of the hypotheses. On this basis, we divide the qualified opinions into the following two categories: qualified because of the going-concern uncertainty and qualified for other reasons. As an additional analysis, we test our hypotheses in a subsample of distressed firms due to the potentially magnified incentives that such firms may have to manage their earnings. The results provide evidence that the going-concern qualification decision is not related to the level of discretionary accruals, both in the full and in the distressed samples (Butler et al., 2004; Herbohn & Ragunathan, 2008). Auditors do not alert investors to the potential future problems experienced by firms with high discretionary accruals because they do not incorporate information in accruals into their opinions (Bradshaw et al., 2001). The variability in the going-concern decision is better explained by financial characteristics. Poor financial performance in the current fiscal year, prior year losses, audit opinion type received in the previous year, small firm size and greater audit effort result in a higher probability of receiving a going-concern opinion. It appears that the economic downturn has affected the financial health of firms by impacting the type of audit opinion received. This is supported by Table 2, where it is illustrated that the number of going-concern qualifications has increased significantly in 2010 and 2011. In examining the opinions that are qualified for other reasons, we provide support for the argument that auditors do not seem to consider client financial characteristics in their reporting decision. The type of audit opinion issued in the previous year is the only useful decision tool in predicting the current year’s opinion, both in the full and the distressed samples.

$$en!!