فایل ورد کامل سطح بالای رونوشت های DISC1 در PBMCs، در طول مدت روانپریشی حاد در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

این مقاله، ترجمه شده یک مقاله مرجع و معتبر انگلیسی می باشد که به صورت بسیار عالی توسط متخصصین این رشته ترجمه شده است و به صورت فایل ورد (microsoft word) ارائه می گردد

متن داخلی مقاله بسیار عالی، پر محتوا و قابل درک می باشد و شما از استفاده ی آن بسیار لذت خواهید برد. ما عالی بودن این مقاله را تضمین می کنیم

فایل ورد این مقاله بسیار خوب تایپ شده و قابل کپی و ویرایش می باشد و تنظیمات آن نیز به صورت عالی انجام شده است؛ به همراه فایل ورد این مقاله یک فایل پاور پوینت نیز به شما ارئه خواهد شد که دارای یک قالب بسیار زیبا و تنظیمات نمایشی متعدد می باشد

توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل سطح بالای رونوشت های DISC1 در PBMCs، در طول مدت روانپریشی حاد در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

تعداد صفحات این فایل: ۱۴ صفحه

بحث
زوج نمونه های PBMC از بیماران بستری شده ی مبتلا به psychosis حاد، برای بیومارکرهای بیماری روانی بالقوه پاسخ دهنده به درمان با استفاده از آنالیز chip ژن RTqPCR، مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند. چندین رونوشت DISC1 با هم اندازه گیری شدند که با استفاده از RT-qPCR تایید شدند، زیرا DISC1 در ژنتیک بیماری اسکیزوفرنی و مسیر DRD2 دخیل است. ما یافته های اولیه جدیدی را ارائه دادیم که در آنها کاهشی در چندین ایزوفرم DISC1 که با هم اندازه گیری شده بودند را یافتیم که با درمان بیماری روانی در طول زمان بستری شدن، مرتبط بود. در اینجا چندین محدودیت برای مطالعه مقدماتی وجود دارد. ابتدا، اندازه ی نمونه ها کوچک است و یافته ها نیاز به تکرار در نمونه های بزرگتری دارند. افراد شاهد، به منظور تعیین تنوع نرمال سطح بیومارکر DISC1 در مطالعه گنجانده نمی شوند. نمونه بیمار، با توجه به مصرف دارو قبل از این تحقیق (خیابانی)، تطابق دارویی قبل از بستری شدن در بیمارستان، بیماری های همراه و سن، و اینکه آیا افراد بی خانمان بودند و یا در زمان بین نمونه ها، بی خانمان بودند، ناهمگن است. درحالیکه بیماران، بسیاری از نورولپتیک های مختلف را دریافت می کردند، دوز ها در تمام بیماران بالا مصرف می شد، و میانگین سطح معادل haldol آنها ، ۱۲۵ mg/day (29) بود، haloperidol در ۵-۲ میلی گرم در روز، مربوط به اشغال کردن مطلوب ۸۰-۶۰% DRD2 در مغز بود (۳۳). علاوه بر داروهای نورولپتیک، ۶ تا از ۱۲ بیمار در این مطالعه، با لیتیوم و یا اسید والپروئیک تحت درمان قرار گرفتند که اینها در تنظیم GSK3 دخیل هستند و همچنین (۲۶) ممکن است در تغییر سطح بیومارکر DISC1 نیز نقش داشته باشند. هنگامی که با گروه فقط ضدبیماری روانی antipsychotic مقایسه شد (p = 0.22)، تغییر بزرگتر در سطح DISC1، در گروه antipsychotic، VPA و لیتیوم (p = 0.12)یافت شد. تقسیم کردن گروه ها، در نتیجه ی از دست دادن معنادار بود آماری بود که این نیز به علت کوچک بودن اندازه نمونه بود.

عنوان انگلیسی:Elevated DISC1 transcript levels in PBMCs during acute psychosis in patients with schizophrenia~~en~~

Discussion

Paired PBMC samples from patients hospitalized with acute psychosis were analyzed for potential treatment-response bio-markers of psychosis using gene chip analysis and RTqPCR. Several DISC1 transcripts measured together were the focus of the verification using RT-qPCR because DISC1 is implicated in the genetics of schizophrenia and the DRD2 pathway. We present a novel preliminary finding of decreases in several DISC1 isoforms measured together that is associated with treatment of psychosis during hospitalization. There are several limitations to this preliminary study. First, the sample size is small and the findings require replication in a larger sample. Control subjects were not included to determine the normal variability of the DISC1-biomarker levels. The patient sample is heterogeneous in regard to street drug use, medication compliance before hospitalization, comorbid disease, age, whether the subjects were homeless and time between samples. While the patients took many different neuroleptics, all the patients were on high doses and their mean haldol-equivalent levels [29] were 12.5 mg/day; haloperidol at 2–۵ mg/day corresponds to optimal 60–۸۰% DRD2 occupancy in the brain [33]. In addition to neuroleptics, 6 of the 12 patients in this study were treated with either lithium and/or valproic acid that have been implicated in GSK3 regulation as well [26] and may contribute to changes in DISC1-biomarker levels. A larger change in DISC1 levels was found in the antipsychotic, VPA and lithium group (p = 0.12) when compared to the antipsychotic alone group (p = 0.22). Dividing the group up resulted in a loss of statistical significance due to the small sample size.

$$en!!