فایل ورد کامل بکارگیری اطلاعات قضایی و قوانین در سیستم هایی با پشتیبانی تصمیم گیری قضایی اختیاری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

این مقاله، ترجمه شده یک مقاله مرجع و معتبر انگلیسی می باشد که به صورت بسیار عالی توسط متخصصین این رشته ترجمه شده است و به صورت فایل ورد (microsoft word) ارائه می گردد

متن داخلی مقاله بسیار عالی، پر محتوا و قابل درک می باشد و شما از استفاده ی آن بسیار لذت خواهید برد. ما عالی بودن این مقاله را تضمین می کنیم

فایل ورد این مقاله بسیار خوب تایپ شده و قابل کپی و ویرایش می باشد و تنظیمات آن نیز به صورت عالی انجام شده است؛ به همراه فایل ورد این مقاله یک فایل پاور پوینت نیز به شما ارئه خواهد شد که دارای یک قالب بسیار زیبا و تنظیمات نمایشی متعدد می باشد

توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل بکارگیری اطلاعات قضایی و قوانین در سیستم هایی با پشتیبانی تصمیم گیری قضایی اختیاری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

تعداد صفحات این فایل: ۳۸ صفحه

چکیده

در این مقاله رویکرد های تولید سیستم های پشتیبانی برای تصمیم گیری قضایی اختیاری در محکومیت به طور انتقادی مورد بررسی قرار می گیرند. هدف این مقاله تلاش برای توضیح ماهیت تصمیم گیری قضایی اختیاری و نحوه اطلاع رسانی اعمال اختیار قضایی در مدل به واسطه پژوهش علمی می باشد. با خلاصه کردن توسعه سیستم های پشتیبانی تصمیم گیری برای محکومیت قضایی در زمینه موضوعات جهانی در رابطه با اصلاحات محکومیت، این مطالعه بر تلاش های مختلف برای تولید سیستم های پشتیبانی تصمیم گیری در محکومیت متمرکز است. سپس، به طور خلاصه، دو مسئله کلیدی (تأثیر و اقتدار نهادی) مورد بررسی قرار می گیرند که ممکن است در تعیین پشتیبانی آینده این سیستم ها نقش داشته باشند. اگر سیستم های پشتیبانی تصمیم برای قضات، آینده ای داشته باشند، نباید فقط در سطح نهادی پذیرفته شوند، بلکه باید به عنوان یک سیستم ارزشمند توسط افرادی در نظر گرفته شوند که برای آن ها طراحی شده است. بنابراین، به کارگیری اطلاعات قضایی اجتناب ناپذیر است. اساس فرآیند تصمیم محکومیت قضایی، مفهوم شباهت بین پرونده ها است. بنابراین، این شباهت چگونه باید توضیح داده شود؟ از نظر سنتی، توضیحات شباهت بر اساس پارادایم قانونی- تحلیلی ارائه می شوند. به طور خاص، بلوک های ساختار اساسی اطلاعات موردی در نظر گرفته شده اند («جرم» و «مجرم» و عوامل «تشدید و تخفیف»). اعتقاد بر این است که سیستم های مبتنی بر یک پارادایم قانونی- تحلیل از نظر نمایش خود در فرآیند تصمیم محدود هستند. گفته می شود که ممکن است این محدودیت ها با استفاده از رویکردی غلبه پیدا کنند که نشان دهنده یک طرح غیر رسمی درک که توسط تصمیم گیرندگان به کار می رود و همچنین نشان دهنده شیوه جامعی است که بر اساس آن در مورد یک پرونده فکر می شود. بنابراین، اعتقاد بر این است که تصمیم گیری قضایی در مدل سازی از طریق استفاده از فناوری کامپیوتر انعطاف پذیر است، اما مفهوم ما از اطلاعات قضایی که این فناوری بر اساس آن قرار دارد، باید مجددا مدل سازی شود.

۵-۲- آیا این دیدگاه کیفی می تواند مدل سازی شود؟ (تفکر مجدد در مورد قوانین و اختیار)

برای تلاش در جهت نشان دادن محکومیت با توجه به یک مدل ریاضی مرتبط با افزودن و حذف عوامل مستقل، یک مقاومت قضایی وجود دارد (لاوگرو ۱۹۸۹؛ کاپاردیس ۱۹۸۷؛ ویلکینز و همکاران ۱۹۷۸). هر چند این می تواند با استفاده از مفهوم استقلال قضایی توضیخ داده شود (به عنوان مثال آرمیتاژ ۱۹۹۵) ، می تواند از نظر دشواری در تلاش برای توجه حقوقی و تحلیلی به تصمیم های آن ها درک شود. قضات پرونده ها به عنوان یک کل در نظر می گیرند. آیا این بدان معنی است که استفاده از دیدگاه شماتیک جامع برای استفاده از مدل پشتیبانی از تصمیم گیری در محکومیت، با استفاده از کامپیوتر، غیر رسمی، بی نظم و نامحسوس است؟

عنوان انگلیسی:The Application of Judicial Intelligence and ‘Rules’ to Systems Supporting Discretionary Judicial Decision-Making~~en~~

Abstract

This article critically examines approaches to the production of systems of support for discretionary judicial decision-making in sentencing. The aim of the article is to attempt to illuminate the character of discretionary judicial decision-making and how academic research has informed the attempt to model the exercise of judicial discretion. Briefly placing the development of decision support systems for judicial sentencing in the context of world-wide themes in sentencing reform, the article proceeds to focus on various attempts to produce systems of decision support for sentencing. It then briefly explores two of the key issues (‘impact’ and ‘institutional authority’) which may determine the future support of such systems. If systems of decision support for judges are to have a future then they must not only be accepted at an institutional level, but also be seen as valuable by those for whom they are designed. Thus, the application of ‘judicial intelligence’ is unavoidable. Underlying the judicial sentencing decision process is some conception of ‘similarity’ between cases. How, then, should this ‘similarity’ be represented Traditionally, representations of similarity have tended to be informed by ‘the legal-analytical’ paradigm. The supposedly basic building blocks of case information (‘offence’ and ‘offender’ and ‘aggravating and mitigating’ factors) are critically considered. It is argued that systems based on a ‘legal-analytical’ paradigm are limited in their representation of the decision process. These limitations, it is suggested, may be overcome by adopting an approach which tries to represent the informal schema of understanding which decision-makers employ and the holistic way in which they think about a case. It is argued, therefore, that judicial decision-making is amenable to modelling through the use of computer technology, but that there is a need to re-model our conception of judicial ‘intelligence’ on which such technology relies.

۵-۲- CAN SUCH A QUALITATIVE PERSPECTIVE BE MODELLED (RE-THINKING RULES AND DISCRETION)

There has been judicial resistance to the attempt to represent sentencing according to some mathematical model associated with the addition and subtraction of ‘independent’ ‘factors’ (Lovegrove, 1989; Kapardis, 1987; Wilkins et al., 1978).Although this might be explained by the invocation of the concept of ‘judicial independence’ (e.g., Armytage, 1995), it can also be understood in terms of the difficulty in trying to account logically and analytically for their decisions. Judges stress their treatment of cases as a ‘whole’ and an intuitive ‘feel’ for individual cases. Does this mean that the use of a schematic-holistic perspective to try to model decision support in sentencing is in fact too informal, amorphous and intangible to be modelled by a computer

$$en!!