فایل ورد کامل تشریح مقاله دکتر گلن گابارد با عنوان «دیدگاه نوروبیولوژیکی در زمینه روانی و روابط درونی در بیماران مرزی دچار آسیب روانی»

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

این مقاله، ترجمه شده یک مقاله مرجع و معتبر انگلیسی می باشد که به صورت بسیار عالی توسط متخصصین این رشته ترجمه شده است و به صورت فایل ورد (microsoft word) ارائه می گردد

متن داخلی مقاله بسیار عالی، پر محتوا و قابل درک می باشد و شما از استفاده ی آن بسیار لذت خواهید برد. ما عالی بودن این مقاله را تضمین می کنیم

فایل ورد این مقاله بسیار خوب تایپ شده و قابل کپی و ویرایش می باشد و تنظیمات آن نیز به صورت عالی انجام شده است؛ به همراه فایل ورد این مقاله یک فایل پاور پوینت نیز به شما ارئه خواهد شد که دارای یک قالب بسیار زیبا و تنظیمات نمایشی متعدد می باشد

توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل تشریح مقاله دکتر گلن گابارد با عنوان «دیدگاه نوروبیولوژیکی در زمینه روانی و روابط درونی در بیماران مرزی دچار آسیب روانی»،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

تعداد صفحات این فایل: ۶ صفحه

چکیده

در این بحث ابتدا روی خطر کاهش‌گرایی در ارتباط دادن ساختارهای بیولوژیکی با ساختارهای روانی، نکته مهمی که در مقاله دکتر گابارد به آن اشاره شده، تمرکز می‌شود. در این مقاله، بحث تعامل‌گرایی رشدی میان جسم و ذهن مطرح می‌شود. مفهوم نفس – ساختار روانی – برای تشریح پیچیدگی ارتباط این ساختار روانی با مراکز بیولوژیکی اصلی درگیر بکار می‌رود. سپس، بحث وارد رابطه بین گزینه‌های مختلف در تحریک مدار کورتکس هیپوکامپ بادامه-پیشانی و مفهوم سازی عواطف منفی می‌شود. اثرات تروما روی این مدار در کمک به تشدید پاتولوژیکی تحریک عواطف منفی برای درمان اختلال شخصیت مرزی مناسب است، کما که دکتر گابارد نیز به این موضوع اشاره داشت. این سوال مطرح می‌شود که روان‌درمانی روان‌پویشی تا چه حد می‌تواند ردهای عصبی بسیار ابتدایی زمینه‌ساز در یادآوری تجربیات آسیب زا را اصلاح یا دور کند. هم دکتر گابارد و هم فرد بحث‌کننده در مورد کارکرد بنیادی تحلیل انتقال/ضدانتقال در تغییر پیامدهای ترومای زودرس اتفاق نظر داشتند، اما در مورد ارزش سازه‌انگاری در مقابل رویکرد عینیت‌نگرانه به تحلیل انتقال نظر متفاوتی داشتند.

در هر حال، هر دو اتفاق نظر داریم که تحریک انتقال هر دو حافظه روندی و اخباری بیمار را درگیر می‌کند، و تغییرات حافظه روندی ممکن است در پسای آگاهی هشیارانه و نیمه‌هشیارانه از پیشرفت‌های انتقال در بیمار رخ دهند. همچنین، چنین تغییرات عمیق حافظه روندی که با تحلیل انتقال تحریک می‌شود ممکن است برای تحلیلگر روشن نباشد!همکاران فرانسوی من به این حقیقت اشاره دارند که تحلیل انتقال به تسلسل نیاز دارد.
به نظر من ارائه دکتر گابارد خلاصه‌ و تحلیلی استادانه از پیشرفت‌های پیچیده در عصب‌شناسی است که باید به این مخاطبین اجازه دهد تا راهشان را در جمع آوری سریع اطلاعات در رشته عصب‌شناسی بیابند که یقیناً تأثیر عمیقی روی مفهوم‌سازی روابط جسم و ذهن و تأثیر بسزایی روی ابعاد تئوری روان‌کاوی دارد.

عنوان انگلیسی:Discussion of Dr. Glen Gabbard’s paper “A Neurobiological Perspective on Mentalizing and Internal Object Relations in Traumatized Borderline Patients”~~en~~

Abstract

This discussion first focuses on the danger of reductionism in relating biological structures to psychic structures, an important point made by Dr. Gabbard’s paper. The discussion proposes a developmental interactionism between body and mind. The concept of the self–a psychological structure–serves to illustrate the complexity of relating this psychic structure to the underlying biological centers involved. The discussion then turns to the relationship between alternatives in the activation of the amygdala–prefrontal cortex–hippocampus circuit and the contextualization of negative affect. The effects of trauma on this circuit, in promoting pathological intensification of negative affect activation is relevant for the treatment of borderline personality disorder, as Dr. Gabbard pointed out. The question is raised to what extent psychodynamic psychotherapy may modify or bypass very early predisposing memory engrams of traumatic experiences. Both Dr. Gabbard and the discussant agree on the fundamental function of transference/ countertransference analysis to modify the consequence of early trauma, but differ regarding the value of a constructivist as contrasted to an objectivist approach to transference analysis.

In any case, we both agree that transference activation involves both procedural and declarative memories of the patient, and that changes in procedural memory may occur beyond the conscious and preconscious awareness of the developments in the transference on the part of the patient. And, to some extent, such profound modification of procedural memory activated by transference analysis may not be apparent to the analyst either! Our French colleagues have pointed to the fact that, at the end, transference resolution involves an infinite regress. I think that Dr. Gabbard’s presentation has been a masterful summary and analysis of complex developments in neurobiology, that should permit this audience to find their way in the rapidly accumulating information in the neurobiological field that is bound to have profound influences on our conceptualization of body/mind relationships, and affect significantly aspects of psychoanalytic theory.

$$en!!