فایل ورد کامل عادات غذایی گرازهای وحشی (Sus scrofa) در یک تالاب ساحلی مدیترانه

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

این مقاله، ترجمه شده یک مقاله مرجع و معتبر انگلیسی می باشد که به صورت بسیار عالی توسط متخصصین این رشته ترجمه شده است و به صورت فایل ورد (microsoft word) ارائه می گردد

متن داخلی مقاله بسیار عالی، پر محتوا و قابل درک می باشد و شما از استفاده ی آن بسیار لذت خواهید برد. ما عالی بودن این مقاله را تضمین می کنیم

فایل ورد این مقاله بسیار خوب تایپ شده و قابل کپی و ویرایش می باشد و تنظیمات آن نیز به صورت عالی انجام شده است؛ به همراه فایل ورد این مقاله یک فایل پاور پوینت نیز به شما ارئه خواهد شد که دارای یک قالب بسیار زیبا و تنظیمات نمایشی متعدد می باشد

توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل عادات غذایی گرازهای وحشی (Sus scrofa) در یک تالاب ساحلی مدیترانه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

تعداد صفحات این فایل: ۱۳ صفحه

چکیده

جمعیت گراز های وحشی با نام علمی SUS SCROFA در طی ۱۹۹۰ میلادی در پارک طبیعی ایگومولز دمپوردا،که تالابی در ساحل غربی دریای مدیترانه است(کاتالونیای اسپانیا)، ایجاد و مستقر شده است. بین ۲۰۰۱ و ۲۰۰۴، یک برنامه جمع آوری برای کاهش جمعیت گراز اجرا شده است. ما اقدام به جمع اوری و تحلیل محتوای۱۴۲ معده برای مشخص کردن رژیم غذایی گراز، براورد اثرات بر روی پرنده های لانه ساز زمینی، به خصوص گونه های تهدید شده و تعیین روابط بین گراز ها و مناطق کشاورزی اطراف پارک کردیم. جمعیت گراز عمدتا مواد گیاهی(۹۴ درصد حجمی)، به خصوص ریشه های زیر زمینی و ریزوم ها(۳۳ درصد( را مصرف می کنند. گیاهان زراعی(۳۷ درصد) و غیر زراعی(۴۹ درصد) نسبت مشابهی از رژیم غذایی را شامل می شدند. غذاهای اصلی شامل گیاه آبزی پیزور(Scirpus maritimus)،(۲۴ درصد حجمی و در ۴۷ درصد معده ها)، و ذرت(Zea mais)(19 درصد حجمی و در ۲۹ درصد معده ها) بودند. مواد جانوری(حیوانی) تنها ۵۶ درصد حجم رژیم غذایی را شامل می شدند با این حال در ۸۴ درصد معده ها وجود داشتند. مهم ترین طعمه های جانوری شامل پرندگان از نظر حجمی (۲۳ درصد) و خرچنگ آب شیرین(Procambarus clarkii )(1.7 درصد) و از نظر فراوانی حلزون ها(۴۴ درصد) و بندپایان خشکی زی(۴۷ درصد) بود. رژیم غذایی گراز وحشی از نظر فصلی بین گیاهان زراعی در تابستان و گیاهان غیر زراعی و بلوط ها در زمستان متغیر است. مصرف مواد حیوانی نیز به طور فصلی متغیر است و اغلب اوقات از می تا اکتبر خرچنگ آب شیرین، در می و ژوئن بندپایان خشکی زی و از مارس تا اوریل و سپتامبر تا اکتبر از پرندگان تغذیه می کند. پرندگان، به خصوص اردک ها اغلب اوقات در زمان پوست انداختن به خصوص زمانی که به شکار آسیب پذیر هستند مصرف می شوند. با توجه به فراوانی بالای پرندگان در رژیم غذایی و ریشه زنی گسترده بخش های زیر زمینی گیاهان، جمعیت گراز وحشی می تواند تهدیدی برای اکوسیستم تالاب ساحلی پارک طبیعی ایگومولز دمپوردا باشد.

 بحث
گراز های وحشی در ANP اسپانیا گونه هایی فرصت طلب، همه چیز خوار ولی فیتوفاگ هستند که این الگوی عمومی در همه جا دیده می شود(Vericad 1971, Jezierski and Myrcha 1975, Briedermann 1976, Lera´noz 1983, Dardaillon 1984, Garzo´n et al. 1984, Venero Gonza´lez 1984, Aba´igar 1990, Valet et al. 1994, Sa´enz de Buruaga 1995, Rosell1998, Schley and Roper 2003, Herrero et al. 2004, 2005). مواد جانوری مصرف شده در آن ها کم ولی متنوع است( هنری، کونلی ۱۹۷۲، بریدمن ۱۹۷۶، بتیگ ۱۹۸۰، گنو ۱۹۸۱، اسکات و پلتون ۱۹۸۱، لورنوز ۱۹۸۳، سیجامیدی و همکاران ۱۹۹۲، ابایگر ۱۹۹۳).
گیاهان زراعی در طول سال مصرف شده بودند ولی عمدتا در تابستان زمانی که ارزش غذایی بالاترین است و بذر افتاب گردان و ذرت موجود می باشد مصرف بیشتری دارند. اندام های زیر زمینی گیاهان غیر زراعی نظیر قلیا و بادام زمینی جزء اصلی رژیم غذایی گراز در اغلب سال می باشد ولی در ژولای و اگوست کم تر است به خصوص زمانی که افتاب گردان و ذرت موجود هستند. این الگو در سایر تالاب های مدیترانه نیز مشاهده شده است( گارزون و همکاران ۱۹۸۴، ونرو گنزالس ۱۹۸۴، داردالیون ۱۹۸۷). گرامینه ها در معده گراز های وحشی به صورت یک عامل مسهل عمل می کند. گراز های وحشی می توانن بین پناهگاه ها در تالاب و مناطق اطراف در اراضی کشاوزی جا به جا شوند.

عنوان انگلیسی:Food Habits Of Wild Boars (Sus Scrofa) In A Mediterranean Coastal Wetland~~en~~

Abstract

A population of wild boars (Sus scrofa) became established during the 1990s in the Natural Park of Aiguamolls de l’Emporda`, a wetland on the western coast of the Mediterranean Sea (Catalonia, Spain). Between 2001 and 2004, a culling program was conducted to reduce the boar population. We collected and analyzed the contents of 142 stomachs to characterize boar diets, estimate impacts on ground-nesting birds, especially threatened species, and determine the relationships between boars and agricultural areas surrounding the park. The boar population consumed primarily plant material (94% by volume), particularly underground roots and rhizomes (33%). Agricultural (37%) and non-agricultural plants (49%) comprised very similar proportions of the diet. The primary foods were alkali bulrush (Scirpus maritimus) (24% by volume, and in 47% of the stomachs) and corn (Zea mais) (19% by volume and in 29% of the stomachs). Animal matter represented only 5.6% of the diet by volume, but occurred in 84% of the stomachs. The most important animal foods were, by volume, birds (2.3%) and crayfish (Procambarus clarkii) (1.7%) and, by frequency, snails (44%) and terrestrial arthropods (47%). Wild boar diets shifted seasonally between agricultural plants in summer and non-agricultural plants and acorns (Quercus sp.) in winter. Consumption of animal matter varied seasonally, crayfish were consumed primarily from May to October, terrestrial arthropods in May and June, and birds from March to April and September to October. Birds, especially ducks, were consumed most frequently while moulting, when vulnerable to predation. Given the high frequency of birds in the diet and the extensive rooting for underground parts of plants, the wild boar population might pose a threat to the coastal wetland ecosystem of the Natural Park of Aiguamolls de l’Emporda` if allowed to become overabundant.

DISCUSSION

Wild boars in ANP, Spain were opportunistic, omnivorous, but primarily phytophagous, consumers, which is the general pattern observed elsewhere (Vericad 1971, Jezierski and Myrcha 1975, Briedermann 1976, Lera´noz 1983, Dardaillon 1984, Garzo´n et al. 1984, Venero Gonza´lez 1984, Aba´igar 1990, Valet et al. 1994, Sa´enz de Buruaga 1995, Rosell 1998, Schley and Roper 2003, Herrero et al. 2004, 2005). They consumed a wide variety but small amount of animal matter, also as elsewhere (Henry and Conley 1972, Briedermann 1976, Baettig 1980, Genov 1981, Scott and Pelton 1981, Lera´noz 1983, Sjarmidi et al. 1992, Aba´igar 1993).

Agricultural plants were consumed year-round, but primarily during summer, when their nutritional value was highest, and corn and sunflower seeds were available. Underground parts of non-agricultural plants, e.g., alkali bulrush and pignut, were an important component of the boar diet during most of the year, but less so in July and August when corn and sunflower were available. This pattern has been observed in other Mediterranean wetlands (Garzo´n et al. 1984, Venero Gonza´lez 1984, Dardaillon 1987). Gramineae in the stomachs of wild boars in ANP occurred as balls that might serve as a purgative. Wild boars can move between refuges in the wetlands and surrounding foraging areas in cultivated fields.

$$en!!