فایل ورد کامل خزان یاخته ای از طریق مهار هیستون داستیلاز و القای کاسپازها به واسطه تالیدومید دی تیوکاربامات و مشتقات دی تیوات

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

این مقاله، ترجمه شده یک مقاله مرجع و معتبر انگلیسی می باشد که به صورت بسیار عالی توسط متخصصین این رشته ترجمه شده است و به صورت فایل ورد (microsoft word) ارائه می گردد

متن داخلی مقاله بسیار عالی، پر محتوا و قابل درک می باشد و شما از استفاده ی آن بسیار لذت خواهید برد. ما عالی بودن این مقاله را تضمین می کنیم

فایل ورد این مقاله بسیار خوب تایپ شده و قابل کپی و ویرایش می باشد و تنظیمات آن نیز به صورت عالی انجام شده است؛ به همراه فایل ورد این مقاله یک فایل پاور پوینت نیز به شما ارئه خواهد شد که دارای یک قالب بسیار زیبا و تنظیمات نمایشی متعدد می باشد

توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل خزان یاخته ای از طریق مهار هیستون داستیلاز و القای کاسپازها به واسطه تالیدومید دی تیوکاربامات و مشتقات دی تیوات،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

تعداد صفحات این فایل: ۱۷ صفحه

چکیده

اثر ضدسرطانی و مکانیسم مرگ سلولی در یک دسته از پنج آنالوگ های تالیدومید حاوی یک اتم سولفور ۲ یا دو اتم سولفور ۳ تا ۶ تحقیق گردیده و با فعالیت تالیدومید ۱ مقایسه گردید. اثر سیتوتوکسیکی انالوگهای تالیدومیدی ۲ تا ۶ علیه سلولهای Hep-G2, 1301 و سلولهای HCT-116 با سنجش ماده ذیل تخمین زده شد: ۳-(۴,۵-dimethyl-2-thiazolyl)-2,5-diphenyl-2H-tetrazolium bromide (MTT) درصد سلولهای اپوپتوزیز و نکروزیز با اتیدیوم بروماید و اکریدین ارنج رنگ امیزی گردید، فراگمانتاسیون DNA، مهار داستیلاز هیستون یا HDAC ، و کاسپازهای کل با عملیات و کیت های جهانی سنجش گردید. ما در اینجا برای فعالیت ضدسرطان تالیدومید دی تیوکاربامات آنالوگ ۳ و تالیدومید دی تیوات آنالوگ ۵ علیه سلولهای Hep-G2 و HCT-116 گزارش کرده ایم که سیتوتوکسیک تر از خود تالیدومید می باشند و اینکه سمیت سلولی همراه با فراگمانتاسیون DNA است و به دلیل اپوپتوزیز و نه نکروزیز است. هرچند ما گفته ایم که مسیر مرگ سلولی با تالیدومید دی تیوکاربامات آنالوگ ۳ و تالیدومید دی تیوات آنالوگ ۵ در سلولهای کارسینومای کبدی از طریق پیامدهای چندگانه ای که باعث تحریک مرگ سلول اپوپتوتیکی می شود و تقویت فراگمانتاسیون DNA ،فعالسازی کاسپازها، و القای هیستون استیلاسیون را دربردارد، تحریک می شود. در نتیجه، تالیدومید دی تیوکاربامات آنالوگ ۳ و تالیدومید دی تیوات آنالوگ ۵ داروهای ضدسرطان نویدبخشی بیش از تالیدومید می باشد.

۳-نتایج و بحث

بررسی اثر سیتوتوکسیک دوزهای مختلف تالیدومید انالوگهای ۲ تا ۶ روی خطوط سلولی تومور جامد Hep-G2 و HCT-116 و خط سلولی تومور هماتوپوئیتیکی ۱۳۰۱ با استفاده از سنجش MTT، یک سنجش سیتوتوکسیتی متابولیکی نشان داد که کلیه ترکیبات تست شده دارای درجاتی متغیر از سیتوتوکسیته علیه سلولهای Hep-G2 و HCT-116 گردیدند اما تالیدومید و انالوگهای ۳ و ۵ یک اثر سیتوتوکسیته بالایی علیه هر دو خطوط سلولی (با IC50 کمتر از ۲۰µg/ml) نشان دادند و تالیدومید دی تیوکاربامات آنالوگ ۵ سیتوتوکسیک ترین ترکیب بنا به نتیجه گیری از مقادیر پایین IC50 می باشد که در تصویر ۲A نشان داده شده است. تصویر ۲-(A اثرسیتوتوکسیته تالیدومید و آنالوگ های ۲ تا ۶ ان روی خطوط سلول سرطانی انسانی مختلف از جمله سلولهای Hep-G2 (میله های خاکستری)، سلولهای HCT-116 (میله های سفید) و سلولهای ۱۳۰۱ (میله های سیاه) بنا به اندازه گیری با سنجش MTT. نتایج به شکل مقادیر IC50 (µg/ml میانگین و انحراف معیار تعداد ۴) نمایش داده شد. (B اثر پرولیفراتیو انالوگهای تالیدومید ۲ و ۴ و ۶ روی سلولهای ۱۳۰۱ (T لمفوسیت ها) بنا به اندازه گیری سنجش MTT . نتایج به شکل تعداد برابرشدن های شاهد نشان داده شده است (میانگین و انحراف معیار تعداد ۴). از سوی دیگر، ارسال سلولهای تومور هماتوپوئیتیک ؛ سلولهای ۱۳۰۱ به سنجش MTT اشکار کرد که تنها تالیدومید و انالوگهای ۳ و ۵ ان اثر سیتوتوکسیکی به ترتیب ذیل ۳>1>5 دارند همانگونه که طبق مقادیر IC50 آنها نتیجه گیری شده بود (تصویر ۲A)، درحالیکه انالوگهای تالیدومیدی ۲ و ۴ و ۶ باعث القای پرولیفراسیون سلولهای ۱۳۰۱ (T-لمفوسیت ها) به حالت وابسته به دوز تا ۳۰۵ برابر موارد شاهد در یک دوز ۴۰µg/ml برای متیل تیومتیل تالیدومید ۲ (تصویر ۲B) گردید. این یافته حاکی از ان است که آنالوگ های ۲ و ۴ و ۶ تالیدومید مواد تحریک کننده ایمنی است که می تواند به طور برجسته ای باعث پرولیفراسیون T لمفوسیت گردد که یک پیشنهادی است که نیاز به بررسی بیشتر دارد. ساختارشیمیایی اصلی تالیدومید به شکل ماده انتخابی شناخته شده است که باعث کشتن سلولهای سرطانی می شود اما پرولیفراسیون Tسل را ایجاد می کند.

عنوان انگلیسی:Thalidomide dithiocarbamate and dithioate derivatives induce apoptosis through inhibition of histone deacetylases and induction of caspases~~en~~

Abstract

Anti-cancer effect and mechanism of cell death were investigated in a battery of five thalidomide analogs containing one sulfur atom 2 or two sulfur atoms 3–۶ and were compared with thalidomide 1 activity. The cytotoxic effect of thalidomide analogs 2–۶ against Hep-G2, 1301, and HCT-116 cells was estimated by the 3-(4,5-dimethyl-2-thiazolyl)-2,5-diphenyl-2H-tetrazolium bromide (MTT) assay. Apoptosis and necrosis cell percentage was stained by ethidium bromide and acridine orange, DNA fragmentation, inhibition of histone deacetylase (HDAC), and total caspases were assayed by universal procedures and kits. We report here for the anti-cancer activity of thalidomide dithiocarbamate analog 3 and thalidomide dithioate analog 5 against Hep-G2 and HCT-116 cells, which was more cytotoxic than thalidomide itself, and that the cytotoxicity was associated with DNA fragmentation and was due to apoptosis and not necrosis. Moreover, we suggest that the cell death pathway is evoked by thalidomide dithiocarbamate analog 3 and thalidomide dithioate analog 5 in human hepatocellular carcinoma cells through multiple consequences that trigger apoptotic cell death; involving the enhancement of DNA fragmentation, the activation of caspases, and the induction of histone acetylation. In conclusion, thalidomide dithiocarbamate analog 3 and thalidomide dithioate analog 5 are promising anti-cancer agents more than thalidomide.

۳- Results and discussion

Exploring the cytotoxic effect of different doses of thalidomide analogs 2–۶ on the solid tumor cell lines Hep-G2 and HCT-116 and the hematopoietic tumor cell line 1301 using MTT assay, a metabolic cytotoxicity assay, indicated that all tested compounds possessed variable degrees of cytotoxicity against Hep-G2 and HCT-116 cells, however thalidomide and its analogs 3 and 5 exhibited a high cytotoxic effect against both cell lines (IC50 < 20 lg/ml) and thalidomide dithiocarbamate analog 5 was the most cytotoxic compound as concluded from its low IC50 values as shown in Fig. 2A. On the other hand, submission of hematopoietic tumor cells; 1301 cells, to MTT assay revealed that only thalidomide and its analogs 3 and 5 had cytotoxic effect in the following order 3 > 1 > 5, as concluded from their IC50 values (Fig. 2A, while thalidomide analogs 2, 4, and 6 induced the proliferation of 1301 cells (T-lymphocytes) in a dose dependant manner up to 3.05-folds of control at a dose of 40 lg/ml for methylthiomethylthalidomide 2 (Fig. 2B). This finding suggested that thalidomide analogs 2, 4, and 6 are immunostimulant agents that can drastically induce T-lymphocyte proliferation; a suggestion that needs to be explored further. The original chemical structure of thalidomide is known as a selective agent that kills cancer cells, but induces T cell proliferation [14].

$$en!!