فایل ورد کامل روایت استراتژیک وسیله ای جدید برای درک قدرت نرم

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

این مقاله، ترجمه شده یک مقاله مرجع و معتبر انگلیسی می باشد که به صورت بسیار عالی توسط متخصصین این رشته ترجمه شده است و به صورت فایل ورد (microsoft word) ارائه می گردد

متن داخلی مقاله بسیار عالی، پر محتوا و قابل درک می باشد و شما از استفاده ی آن بسیار لذت خواهید برد. ما عالی بودن این مقاله را تضمین می کنیم

فایل ورد این مقاله بسیار خوب تایپ شده و قابل کپی و ویرایش می باشد و تنظیمات آن نیز به صورت عالی انجام شده است؛ به همراه فایل ورد این مقاله یک فایل پاور پوینت نیز به شما ارئه خواهد شد که دارای یک قالب بسیار زیبا و تنظیمات نمایشی متعدد می باشد

توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل روایت استراتژیک وسیله ای جدید برای درک قدرت نرم،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

تعداد صفحات این فایل: ۲۰ صفحه

چکیده

قدرت نرم در شکل فعلی و بسیار شناخته شده خود به یک محدودیت برای افرادی تبدیل شده است که سعی می کنند تا قدرت و ارتباطات را در امور بین المللی درک کنند. تجزیه تحلیل قدرت نرم بر دارایی ها یا ظرفیت های قدرت نرم و شیوه مدیریت آن ها تاکید دارد و به شیوه تاثیر گذاری آن ربطی ندارد. این به یک اصطلاح جامع و فراگیر تبدیل شده است که قدرت توضیحی و توجیهی خود را همانند قدرت سخت از دست داده است.محققان بر این باورند که مفهوم روایت راهبردی به ما یک خرید فکری از پیچیدگی های سیاست های بین المللی به خصوص در رابطه با شیوه تاثیر گذاری در محیط های رسانه ای جدید را می دهد. آن ها بر این باورند که مطالعه رسانه و جنگ از توجه بیشتر معطوف شده به روایت های راهبردی ذی نفع می شود.

نتیجه گیری:

پیامد ها برای رسانه، جنگ و کشمکش درک قدرت و نفوذ در امور بین الملل نمی تواند با زمینه رسانه،جنگ و کشمکش و اختلاف مرتبط باشد. بافت و کاراکتر روابط بین دولت ها و بازیگران دولتی و بازیگران غیر دولتی نقش مهمی در ایجاد تنش ها و خصومت ها و در کاهش آن ها ایفا می کند. در تشکیل یا زوال اتحاد ها و پیمان ها و سازمان ها، در مشروعیت مداخلات نظامی یا مقاومت.در صورتی که زمینه و کاراکتر مشارکت بین الملل تغییر کند، چون آن ها در چشم انداز رسانه های متغیر در حال رخ داد است، می توان یک رابطه اساسی مستقیم را بین روابط بین الملل و ارتباطات جهانی از یک سو و جنگ، در گیری و واسطه گری از سوی دیگر یافت. این بدین معنی نیست که هر مطالعه بر روی رسانه، جنگ و درگیری بایستی این زمینه گسترده راپوشش دهد. با این حال استدلال ما این است که محققان بایستی ویژگی های هر مورد یا نمونه را در چارچوب چشم انداز متغیر درک کنند با توجه به این که چگونه این انتظارات رهبران را در مورد شیوه ارتباط و اجزای تشکیل دهنده یک ارتباط موثر براورده می کند.

عنوان انگلیسی:Strategic narrative: A new means to understand soft power~~en~~

Abstract

Soft power in its current, widely understood form has become a straitjacket for those trying to understand power and communication in international affairs. Analyses of soft power overwhelmingly focus on soft power ‘assets’ or capabilities and how to wield them, not how influence does or does not take place. It has become a catch-all term that has lost explanatory power, just as hard power once did. The authors argue that the concept of strategic narrative gives us intellectual purchase on the complexities of international politics today, especially in regard to how influence works in a new media environment. They believe that the study of media and war would benefit from more attention being paid to strategic narratives.

Conclusions

Implications for media, war and conflict Understanding power and influence in international affairs could not be more relevant to the field of media, war and conflict. The texture and character of relationships between states, and between states and non-state actors, can play a role in the creation of tensions and hostilities or in their mitigation; in the formation or deterioration of alliances and institutions; in the legitimation of military intervention or insurgency and resistance. If the texture and character of international engagement are changing because they are occurring within a changing media landscape then we can see a direct, fundamental relationship between international relations and global communication on the one hand and war, conflict and their mediation on the other. This is not to say that every study of media, war and conflict must address this broader context. However, we urge scholars in the field to at least be prepared to situate the specificities of any case or instance within this changing landscape, given how it shapes leaders’ expectations about how they should be communicating and what they believe constitutes effective communication.

$$en!!