فایل ورد کامل تاثیر پلاسیبو بر لرزش در حال استراحت در بیماری پارکینسون: یک بررسی الکتروفیزیولوژیکی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

این مقاله، ترجمه شده یک مقاله مرجع و معتبر انگلیسی می باشد که به صورت بسیار عالی توسط متخصصین این رشته ترجمه شده است و به صورت فایل ورد (microsoft word) ارائه می گردد

متن داخلی مقاله بسیار عالی، پر محتوا و قابل درک می باشد و شما از استفاده ی آن بسیار لذت خواهید برد. ما عالی بودن این مقاله را تضمین می کنیم

فایل ورد این مقاله بسیار خوب تایپ شده و قابل کپی و ویرایش می باشد و تنظیمات آن نیز به صورت عالی انجام شده است؛ به همراه فایل ورد این مقاله یک فایل پاور پوینت نیز به شما ارئه خواهد شد که دارای یک قالب بسیار زیبا و تنظیمات نمایشی متعدد می باشد

توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل تاثیر پلاسیبو بر لرزش در حال استراحت در بیماری پارکینسون: یک بررسی الکتروفیزیولوژیکی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

تعداد صفحات این فایل: ۲۰ صفحه

چکیده

مقدمه: هدف مطالعه حاضر بررسی اثر آپومورفین و دارونما بر لرزش در حال استراحت در بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون با لرزش غالب (tPD) بود.
روش ها: پانزده بیماران tPD نامنویسی شدند. هر بیمار تحت دو درمان در دو روز متوالی قرار گرفت: در روز نخست به بیماران به صورت زیرجلدی دارونما تزریق شد در حالی که در روز دوم به آن ها آپومورفین داده شد. در هر روز، بیماران تحت سه جلسه ثبت الکتروفیزیولوژیکی قرار گرفتند: T0، T1، و T2 که به ترتیب قبل، دقیقه، و دقیقه پس از درمان می باشند. تغییرات الکتروفیزیولوژیکی دامنه لرزش با استفاده از یک شتاب‌سنج سه محوره مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج: دارونما در بهبود لرزش در تمام بیماران tPD (0.009 = p) در T1 برخلاف T2 موثر بود. هشت نفر از بیمار tPD (53.3 درصد) با کاهش حداقل درصدی دامنه لرزش نسبت به شرایط پایه (واکنش دهندگان) به دارونما پاسخ دادند. در مقابل، هفت نفر از بیمار tPD (46.7 درصد) هیچ تغییری را در دامنه لرزش بعد از تجویز دارونما (افراد فاقد واکنش) نشان ندادند. آپومورفین موجب کاهش قابل توجهی در دامنه لرزش در ظرف و دقیقه در تمام بیماران tPD مورد بررسی گردید. البته، کاهش دامنه لرزش در واکنش دهندگان به دارونما مشابه کاهش حاصل از تحریک دوپامینرژیک ناشی از آپومورفین بود.
نتیجه گیری: مطالعه ما نشان داد که دارونما در کاهش لرزش در حال استراحت حدوداً نیمی از بیماران مبتلا به tPD بسیار موثر می باشد. کاهش دامنه لرزش در واکنش دهندگان به دارونما مشابه کهش حاصل از آپومورفین بود. درک مکانیزم های مغزی زیربنایی اثر دارونما بر لرزش در حال استراحت مستلزم تحقیقات بیشتری است.

– بحث

یافته اصلی مطالعه حاضر آن است که تجویز دارونما باعث کاهش عینی مشخص دامنه لرزش حدوداً درصدی بیماران مبتلا به tPD می گردد. شایان ذکر است که کاهش لرزش در واکنش دهندگان به دارونما مشابه کاهش حاصل از تحریک دوپامینرژیک بزونزا ناشی از آپومورفین بود. داده های ما بیانگر کارآیی دارونما در لرزش در حال استراحت مربوط به PD مطابق با یافته های پیشین گزارش شده درباره علائم کم تحرکی (یعنی کندی و سختی) است. در واقع، هدف اغلب مطالعات اندازه گیری مکرر در بررسی بهبود حرکتی مرتبط با دارونما در PD به صورت عینی بیشتر به کنکاش پیرامون اثر دارونما بر کندی [-] و سختی [،،-] پرداخته اند تا لرزش. هم چنین تاثیر دارونما در بهبود لرزش همچنان مورد مناقشه می باشد. نتایج قبلی حاصل از آزمایشات بالینی [] نشان دادند که کلیه حوزه های ناتوانی پارکینسون نشان دهنده بهبود مرتبط با دارونما همراه با گرایشی به سوی واکنش بالاتر در کندی و سختی نسبت به لرزش می باشند. در مقابل، نتایج حاصل از مطالعات مربوط به تاثیر دارونما بر لرزش PD متناقض هستند. یک مطالعه نشان داد که لرزش در حال استراحت تحت تاثیر انتظار مرتبط با دارونما قرار ندارد []، در حالی که در مطالعه دیگری، نویسندگان نشان دادند لرزش بعد از تجویز دارونما تا حداقل درصد کاهش می یابد [].

عنوان انگلیسی:The placebo effect on resting tremor in Parkinson’s disease: an electrophysiological study~~en~~

Abstract

Introduction The aim of our study was to investigate the effect of apomorphine and placebo on resting tremor in tremor-dominant Parkinson’s disease (tPD) patients.
Methods Fifteen tPD patients were enrolled. Each patient underwent two treatments on two consecutive days: on day one the patients received a subcutaneous injection of placebo, while on day two they received apomorphine. On each day, the patients underwent three electrophysiological recording sessions: T0, T1, and T2: before, 30 min, and 60 min after the treatment respectively. Electrophysiological changes in tremor amplitude were evaluated using a triaxial accelerometer.
Results Placebo was effective in improving resting tremor in all tPD patients (p = 0.009) at T1, but not at T2. Eight out of 15 tPD patients (53.3%) responded to placebo with an at least 70% reduction in tremor amplitude compared to the basal condition (responders). By contrast, seven out of 15 tPD patients (46.7%) did not show any variation in tremor amplitude after placebo administration (non-responders). Apomorphine induced a marked reduction in tremor amplitude at 30 min and 60 min in all investigated tPD patients. Of note, the decrease in tremor amplitude in placebo responders was similar to that achieved with dopaminergic stimulation induced by apomorphine.
Conclusions Our study demonstrates that placebo was very effective in reducing resting tremor in about half of patients with tPD. The decrease in tremor amplitude in placebo responders was similar to that induced by apomorphine. The cerebral mechanisms underlying the placebo effect on resting tremor need further investigations.

– Discussion

The main finding of the current study is that placebo administration induced a marked objective decrease in the tremor amplitude in about 53% of patients with tPD. It is worth noting that the tremor decrease in placebo responders was similar to that achieved with exogenous dopaminergic stimulation induced by apomorphine. Our data demonstrate the efficacy of placebo in PD-related resting tremor in accordance with previous findings reported on hypokinetic symptoms (i.e. bradykinesia and rigidity). In fact, most of the repeated-measure studies aimed at investigating placeboassociated motor improvement in PD have objectively explored the placebo effect on bradykinesia [7e9] and rigidity [4e6,18,19], rather than on the tremor. Whether tremor also shows a placeboinduced improvement is still debated. Previous results from clinical trials [3] have demonstrated that all domains of parkinsonian disability showed placebo-associated improvement, with a trend toward a higher response in bradykinesia and rigidity than in tremor. By contrast, results from placebo studies on PD tremor are contradictory. One study showed that resting tremor was not influenced by placebo-correlated expectation [19], whereas in another study, the authors demonstrated that tremor decreased after placebo administration by at least 10% [20].

$$en!!