پاورپوینت کامل النفى و التغریب فی مصادر التشریع الإسلامی ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل النفى و التغریب فی مصادر التشریع الإسلامی ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل النفى و التغریب فی مصادر التشریع الإسلامی ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل النفى و التغریب فی مصادر التشریع الإسلامی ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ انگیزه نگارش
۲ ساختار
۳ گزارش محتوا
۴ وضعیت کتاب
۵ پانویس
۶ منابع مقاله
۷ وابسته‌ها

انگیزه نگارش

مؤلف در سال ۱۳۷۰ کتابی درباره زندان و حقوق زندانی به نام «موارد السجن فی النصوص و الفتاوی» منتشر کرد. این کتاب با تشویق و استقبال بسیاری از شخصیت‌ها و مراکز علمی، فقهی و قضایی کشور مواجه شد. همین امر، عزم مؤلف را راسخ‌تر کرد تا با کوششی پیگیر و امید و اشتیاقی وافر، به تدوین کتاب حاضر بپردازند[۱].

ساختار

کتاب با دو مقدمه از ناشر و نویسنده آغاز و مطالب در دو قسم و هر قسم در چندین فصل، تنظیم شده است.

سبک این اثر بسان کتاب قبلی نویسنده است. با این تفاوت که فروع و مسائل فصل‌های این کتاب بیشتر و استدلال‌های آن، ژرف و عمیق‌تر است[۲].

در این اثر، شیوه بسیار زیبایی، پی‌ریزی شده است؛ بدین‌صورت که ابتدا موضوع و محور بحث، محل نزاع، اجمال آرای فقها، دسته‌بندی و منظم مطرح شده است. آنگاه، به بررسی تفصیلی ادله و روایات، نقل تفصیلی آرای فقهای امامیه و سپس فقهای سایر مذاهب پرداخته شده و در پایان، جمع‌بندی و حاصل بحث ارائه گردیده است. در پی آن، فروعات مسئله به شکلی منظم آورده شده است[۳].

گزارش محتوا

در مقدمه اول، به نام و اهمیت کتاب اشاره شده[۴] و در مقدمه دوم، که در سال ۱۴۱۵ق نوشته شده، به‌ضرورت پرداختن به تحقیقات تخصصی و پرمایه و کارآمد که زیربنای قوانین اجرایی در مسائل اجتماعی باشد، اشاره شده است[۵].

این اثر شامل دو بخش مقدماتی و اصلی است؛ بخش اول، در شش فصل مقدماتی و بخش دوم در چهار باب تبعید در خونریزی، فحشا، امور مربوط به حکومت، امور مرتبط با سلامت و امنیت اجتماعی، است[۶].

عنوان «نفی و تغریب» از نصوص برگرفته شده است، واژه «نفی» در آیه شریفه محاربه، یعنی مبارزه با تروریست، در آیه ۳۳ سوره مائده چنین آمده است: «إِنَّما جَزاءُ اَلَّذِینَ یُحارِبُونَ اَللّهَ وَ رَسُولَهُ وَ یَسْعَوْنَ فِی اَلْأَرْضِ فَساداً أَنْ یُقَتَّلُوا أَوْ یُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَیْدِیهِمْ وَ أَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلافٍ أَوْ یُنْفَوْا مِنَ اَلْأَرْضِ ذلِکَ لَهُمْ خِزْیٌ فِی اَلدُّنْیا وَ لَهُمْ فِی اَلْآخِرَهِ عَذابٌ عَظِیمٌ» کیفر آنان که با خدا و پیامبرش می‌جنگند، و در زمین به فساد و تباهی می‌کوشند، فقط این است که کشته شوند، یا به دارشان آویزند، یا دست راست و پای چپشان بریده شود، یا از وطن خود تبعیدشان کنند. این برای آنان رسوایی و خواری در دنیاست، و برای آنان در آخرت عذابی بزرگ است.
واژه نفی در روایات نیز فراوان است و گاهی در مفهوم زندان هم به کار می‌رود ولی «تغریب» در برخی روایات- که بیشتر عامی هستند- آمده است[۷].

بخش اول شامل هفت فصل مقدماتی ذیل است:

در فصل اول، به بررسی معنای لغوی نفی و تغریب پرداخته شده[۸] و در فصل دوم، به این موضوع پرداخته شده است که تبعید- به ادله اربعه- مشروع و قانونی می‌باشد[۹].

در فصل سوم، به این موضوع تعزیر – که از اختیارات حاکم شرع است- پرداخته شده آیا شامل تبعید هم می‌شود؟ در این فصل، در گستره و شمول دایره تعزیر، از قول فقهای شیعه و سایر مذاهب، بحث و نتیجه‌گیری شده که تعزیر منحصر به زدن نیست و معیارش هر کیفر خوار و حقیر کننده است و نحوه اذلال و تحقیر، بستگی به صلاح‌دید حاکم شرع دارد و یکی از راه‌های روشن آن، تبعید است[۱۰].

چهارمین فصل درباره تعزیر مالی می‌باشد[۱۱]. در فصل پنجم، به سابقه تبعید پیش از اسلام در پرتوشان نزولی از آیه‌های دوم سوره نور و شانزدهم نساء پرداخته شده است و پایان‌بخش قسم اول را فصل هفتم یعنی تبعیدهای ظالمانه در تاریخ اسلام تشکیل می‌دهد، از قبیل تبعید ابوذر صحابه بزرگ پیامبر(ص) ابتدا به شام و سپس به ربذه، زدن بیست تازیانه به کعب بن عبده و گسیل وی به جبال (برخی کوهستان‌ها)، تبعید عباده بن صامت از شام، تبعید عامر بن قیس به شام و حمران بن ابان به بصره، تبعید عبدالرحمان جمحی به