پاورپوینت کامل الفصول الغرویه فی الأصول الفقهیه ۳۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل الفصول الغرویه فی الأصول الفقهیه ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل الفصول الغرویه فی الأصول الفقهیه ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل الفصول الغرویه فی الأصول الفقهیه ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار و گزارش محتوا
۲ نظریات ابتکارى
۳ اشکالات بر قوانین
۴ ویژگى‌ها
۵ حواشى کتاب
۶ منابع مقاله
۷ منابع اهل سنت
۸ چاپ‌هاى کتاب
۹ وابسته‌ها

ساختار و گزارش محتوا

کتاب فصول از دو قسمت تشکیل شده است. قسمت اول کتاب؛ شامل مقدمه و مقال اول است.

مقدمه؛ شامل مباحث تعریف علم اصول فقه، وضع، مجاز و حقیقت، حقیقت شرعى و متشرعه، صحیح و اعم و مشتق و تا صفح ۶۲ مى‌باشد.

مقال اول؛ شامل مباحث صیغ امر، مقدم واجب، مسأل ضد، تقسیمات واجب (موقت و غیر موقت، کفائى و عینى)، إجزاء، نهى، اجتماع امر و نهى، مفهوم و منطوق، مفهوم شرط، وصف غایت، استثناء، عام و خاص، مطلق و مقید، مجمل و مبین و نسخ، و تا صفح ۲۳۹ است.

قسمت دوم کتاب؛ شامل مقال دوم و سوم است که مقال دوم؛ شامل مباحث حجیت قرآن کریم حجیت اجماع، خبر واحد و حجیت فعل و تقریر و سکوت معصوم علیه‌السلام بوده و تا صفح ۳۱۶ مى‌باشد.

مقال سوم: مبحث ادل عقلى است که شامل حسن و قبح عقلى، برائت، استصحاب، تقلید، مجتهد متجزى و مطلق و تعادل و تراجیح است.

اگر چه مؤلف در ابتداى کتاب این طور آورده است که «رتّبته على مقدمه و مقالات و خاتمه» ولى در کتاب عنوان خاتمه وجود ندارد، مگر این که مبحث تعادل و تراجیح را خاتم کتاب بدانیم.

تقسیم بندى مطالب کتاب با عنوان «فصل» مى‌باشد و شاید نام کتاب نیز بر اساس همین تقسیم بندى «الفصول» نامیده شده است. (چنان که تقسیم بندى مطالب در قوانین الأصول با عنوان «قانون» و در هدایه المسترشدین با عنوان «هدایه» است.)

نظریات ابتکارى

مؤلف در خطب کتاب مدعى شده که در علم اصول بین تألیفات و کتاب‌هاى علما و محققین صالح رضوان اللّه علیهم، کتابى را که بیمارى‌هاى علم اصول را شفا بدهد، پیدا نکرده است، اگر چه تألیفات و کتاب‌هاى زیادى نگاشته شده؛ بنابراین تصمیم گرفته، کتابى بنویسد که مسائل مهم این علم را در بر بگیرد و مسائل مهم آن را بیان کند. او در انتها مى‌فرماید: «فأوردت فیه تحقیقات بلغ إلیها نظری و ذکرت فیه تنبیهات عثر علیها فکری مما لم یسبقنی إلیها أحد غیری» (صفح ۱ سطر ۱۰)

اگر چه مؤلف ادعا مى‌کند قبلا این مطالب را کسى بیان نکرده، امّا همچنانکه از عبارت‌هاى ایشان معلوم مى‌شود، این نظریات در بین علماى اصولى رایج بوده، بلکه مشهور هم بوده است. مثل «الحق أن الأمر بالشیء مطلقاً تقتضی إیجاب ما لم یتم بدونه من المقدمات الجائزه، وفاقاً لأکثر المحققین» و «الحق عندی ما ذهب إلیه الأکثرون» و «فالمختار عندی ما ذهب إلیه النافون» و «الحق أن هیئه الأمر لا دلاله لها على مره و لا تکرار، وفاقاً لجماعه من المحققین» و بسیارى از این نمونه‌ها که نشان دهند آن است که این نظریات به وسیل علماى قبل از او مطرح شده است.

میرزا موسى تبریزى صاحب أوثق الوسائل فی شرح الرسائل با احاطه‌اى که به منشأ نظریات صاحب فصول داشته، گاهى در مقام توجیه بر آمده است. او در کتابش این طور آورده: «أقول قد اختار الثانی صاحب الهدایه و الفصول و سبقهما الشیخ أسد اللّه التستری و هو لا یقدح فیما ذکره فی الفصول من أنّه لم یسبقه إلى ما اختاره أحد، لأنه مع أخیه الفاضل البارع صاحب الهدایه من تلامذه الشیخ المذکور و لا غرو فی نسبه التلمیذ مطالب شیخه إلى نفسه کما جرى دیدنهم علیه فی أمثال هذا الزمان.» (أوثق الوسائل ص۲۱۱ س ۱۲)

اشکالات بر قوانین

مؤلف در خطب کتاب علت طرح نظریات صاحب قوانین «ره» و مناقشه در نظریات او را تقاضاى یکى از شاگردان محقق و مدقق خود (که احتمالا شیخ جعفر بن حسین تسترى متوفاى ۱۳۰۳ قمرى، است) ذکر کرده و بعد این طور مى‌نویسد: «فاعذرونی أن أکثرت من الرد و الإیراد أو صرحت بالضعف و الفساد و لا ترموا على ذلک بالشنع، فإن الحق أحق بأن یبدى» (صفح اوّل، خطب کتاب) که با این عبارت سعى دارد اتهام اهانت به صاحب قوانین را از خود دور کند، ولى به نظر مى‌رسد قسمت عمد کتاب در رد نظریات صاحب معالم و به خصوص صاحب قوانین نگاشته شده باشد و شاید بتوان گفت در واقع، الفصول الغرویّه، رد بر قوانین الأصول است.

از طرف دیگر، در کتاب دیده نشده مؤلف از صاحب قوانین تعریف و تمجید کند و فقط در یک مورد بعد از اینکه از نظری صاحب قوانین تعبیر به «عجایب أوهام» مى‌کند، این طور دارد: «هذا محصل کلامه بعد تنقیحه و تصحیحه و أنت خبیر بأن الفاضل المذکور بمکانه من متانه النظر فهو أجل من أن یخطر بباله هذه التوهمات الواهیه فضلاً من أن یعترف بصحتها و یستند إلیها، بل الظاهر منشأ توهمه على ما یستفاد من بیانه» (فصول ص۴۲۳ س ۴) که اگر چه در ابتدا این توهم را انکار مى‌کند؛ امّا باز هم در عبارتش نسبت توهم را ذکر مى‌کند.

اصولا در کتاب فصول بسیار زیاد دیده مى‌شود که از عبارت‌هاى مختلفى در تضعیف نظریات صاحب قوانین نظیر «قد توهم فی المقام تفصیلاً رکیکاً» و «من عجائب الأوهام ما سنح للفاضل المعاصر فی المقام» استفاده شود و به عنوان نمونه در صفح ۱۶۴ از تعابیر «غیر واضح، غیر مفید، غیر سدید، غیر مستقیم، لا یعقل له وجه، غایه السقوط و الضعف، ضعفه أظهر، إنها فاسده فی نفسها» براى نفى نظریات صاحب قوانین استفاده شده و حتى آخرین سطر کتاب این طور آمده است «و هذا الجمع فاسد کسابقیه و مثله ما حکی عن بعض الأفاضل (صاحب قوانین) من حمل أخبار الإرجاع على غیر المتناقضین».

با توجه به این موارد به نظر مى‌رسد آنچه صاحب فصول در خطب کتاب در رابطه با تشنیع و اهانت به صاحب قوانین از خود نفى کرده، صحیح نباشد.

ویژگى‌ها

از نکات مثبت کتاب آن است که صاحب فصول دایر مبا