پاورپوینت کامل العمده فی أصول الدین ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل العمده فی أصول الدین ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل العمده فی أصول الدین ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل العمده فی أصول الدین ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله
۶ وابسته‌ها

ساختار

کتاب شامل کلمه المحقق، مقدمه محقق، مقدمه مؤلف و محتوای مطالب در فصل‎های مختلف است.

گزارش محتوا

محقق، مقدمه کتاب را با ستایش خدای متعال و پیامبر اکرم(ص) و خاندان و اصحاب ایشان آغاز می‌کند. سپس خدا را به خاطر اینکه ابوحنیفه نعمان (متوفی ۱۵۰ق) را مقتدای شریعت و قائد امت قرار داده و علوم را به دست او میان مسلمین آشکار کرده و در میان مؤمنین نشر داده و احکام شرعی را از اسلاف گرفته و به اخلاف رسانده، شکر می‌کند. سپس می‌نویسد: برادران! بدانید که علوم زیادند و عمرها کوتاه. پس بهتر است که عمر در أهم علوم صرف شود و به نفع بردن از اعم بپردازیم. کتاب «العمده فی أصول الدین» دارای اهمیت خاصی است زیرا حجم کوچکی از میراث عظیمی را به نمایش می‌گذارد که تاکنون چیز زیادی از آن ارائه نشده است؛ و آن میراث عظیم، میراث مکتب ماتریدی در علم کلام است. مکتب ماتریدی از مکاتب بزرگ اهل سنت و جماعت است و پا‎به‌پای مکتب اشعری می‌آید. الا اینکه اوضاع سیاسی و عقیدتی بیشتر با انتشار آرای اشعریان از اهل سنت یار بوده تا ماتریدیان. تا چندی پیش، کتاب شرح عقاید نسفیه نجم‌الدین ابوحفص عمر بن محمد نسفی (متوفی ۵۳۷ق) برای طلاب تدریس می‌شد؛ این کتاب شامل افکار اهل سنت و جماعت بود و به مکتب ماتریدیه یا اشعریان تخصیص نداشت. ازاین‌رو به نظر محقق آمده که به هدف کشف از میراث این مکتب بر نشر برخی از این تصانیف، اقدام کند. او این کار را حق واجب و فرض لازم بر خود دانسته و سعی کرده با تمام مشغله‌هایی که داشته و مشکلاتی مانند کمبود قصور ماده این صناعت و… در حد طاقت و وسعش بر این امر بکوشد.[۱]

العمده فی أصول الدین، کتابی است در توحید یا اصول دین یا علم کلام و در کل، ردی است بر معتزله و ارائه‌ای است از مذهب اهل سنت و جماعت. در خطبه کتاب چنین آمده است: «جمعت فی هذا المختصر عمده عقائد أهل السنّه و الجماعه قدس‌الله‌ارواحهم اجابه للسائلین و صونا لهم من عقائد المبطلین»؛ یعنی در این مختصر، عمده عقاید اهل سنت و جماعت را جمع کرده‌ام تا پاسخی بر سؤالات پرسشگران باشد و عقایدشان از دست باطل‌گرایان، در امان باشد. وی سپس در اعتماد بر شرح عمده می‌نویسد: «لما رأیت المهم مائله الی العمده التی صنفتها فی بیان عقیده اهل السنه و الجماعه و هی و إن کانت مشحونه بالروایات غیر خالیه عن الذّرایات، فهی مفتقره الی شرح موضح للمشکلات مبین للمعضلات، أردت أن أجمع کتابا فیه شرح مسائلها و بسط دلائلها بتوفیق خالق العباد مسمّی بالاعتماد فی الاعتقاد و الله کافی من توکّل علیه و معین من فوّض اموره الیه و هو حسبی و نعم المعین». ظاهراً شیوه نسفی در «العمده» بعد از وی، در سایر کتاب‌های کلامی حنفی و شافعی یا ماتریدی و اشعری، رواج پیدا کرده است. این روش را می‌توان در شش مورد زیر خلاصه کرد:

مقدمه کلی درباره موضوع این علم و تفاوت میان کلام و فقه.
باب شناخت که شامل طرق موصله به علم به موضوعات این باب می‌شود که عبارت است از: حس و خبر و عقل، یعنی معرفت حسی و خبری و عقلی.
الله تعالی و صفاتش که شامل بحث از اثبات وجود الله تعالی، وحدانیتش و صفات حسی و معنویش می‌شود.
انسان و ارتباطش به الله تعالی و میزان حریت و اختیار و مسئولیتش درباره افعالش.
موارد نَقلی مثل اعتقاد به بهشت و دوزخ و عذاب قبر و….
باب امامت در رد بر شیعیان که قائل به نص هستند و اثبات خلافت خلفای سه‌گانه و امیرالمؤمنین علی(ع).

این ترتیبی که در کتاب «العمده» شاهدیم و شیوه ارائه مطالب آن، پیش‌ازاین کتاب، پیش معتزلیان و اشعریان، مرسوم نبوده است.[۲]

از اهم فصول «العمده» فصل‎های اولیه کتاب است که طریقه شناخت دینی اعم از حسی و خبری و عقلی را تبیین می‌کند. در واقع این فصول از فلسفه گرفته شده است.

طریقه نسفی در اثبات وجود الله تعالی، همان طریقه کلامی است که بعدها به علم توحید نامیده شد.