پاورپوینت کامل میرزا محمدحسن بن میرزا جعفر بن میرزا محمد آشتیانى رازى ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل میرزا محمدحسن بن میرزا جعفر بن میرزا محمد آشتیانى رازى ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل میرزا محمدحسن بن میرزا جعفر بن میرزا محمد آشتیانى رازى ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل میرزا محمدحسن بن میرزا جعفر بن میرزا محمد آشتیانى رازى ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ولادت
۲ خاندان
۳ تحصیلات
۴ هجرت به نجف
۵ شخصیت علمى
۶ مراجعت به وطن
۷ مبارزات
۸ در دمشق
۹ سوابق مبارزاتى خاندان آشتیانى
۱۰ شاگردان
۱۱ تألیفات
۱۲ وفات
۱۳ وابسته‌ها

ولادت

در سال ۱۲۴۸ هجرى قمرى به دنیا آمد.

خاندان

از زمان میرزا محمدحسن آشتیانى در این خاندان علما و فلاسف بزرگى ظهور پیدا کرده‌اند، از آن جمله:

شیخ مرتضى بن شیخ محمدحسن آشتیانى (متوفاى ۱۳۶۵ ه‍) فقیه، اصولى، محقق و از مراجع بزرگ و استاد حکمت و فلسفه، که در انقلاب مشروطیت رهبرى خاندان آشتیانى را به عهده داشت و در تحصنى که در حرم شاه عبدالعظیم منجر به لغو امتیاز بانک روسى شد نقش بسزایى داشت.
شیخ محمود بن مرتضى آشتیانى (متوفاى ۱۴۰۱ ه‍)، از بزرگان فقه و از مراجع تهران و از متخصصین فلسفه در عصر خود، که داراى تألیفات فقهى متعددى نیز مى‌باشد.
یکى دیگر از این بزرگان شیخ مهدى آشتیانى (متوفاى ۱۳۷۲ ه‍) برادر زاده و داماد شیخ محمدحسن آشتیانى و ملقب به میرزاى کوچک، از مبرزترین فلاسف شیعه و عرفاى امامیه و از بزرگان خاندان آشتیانى در تهران مى‌باشد. اگر چه او در فقه و اصول از فضلا و صاحب نظران بود اما فقط به تدریس فلسفه اشتغال داشت.
از شاگردان او مى‌توان میرزا ابوالحسن شعرانى، آیت‌الله مطهرى و سید‌ ‎جلال‌الدین آشتیانى را نام برد که نشان از عظمت علمى ایشان مى‌دهد. او داراى تألیفات بسیارى نیز مى‌باشد.
میرزا احمد آشتیانى (متوفاى ۱۳۹۵ ه‍) چهارمین و کوچکترین فرزند میرزا محمدحسن آشتیانى، از فقهاى مشهور در زمان ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه مى‌باشد. او از پنج مرجع زمان خود اجاز اجتهاد داشت که عبارتند از:
آقا ضیاءالدین عراقى، میرزا حسن نائینى، آیت‌الله حائرى، سید‌ ‎ابوالحسن اصفهانى و آیت‌الله حاج آقا حسین بروجردى.
آنچنان که در مقدم چهارده رسال فارسی (تألیف آشتیانى) نقل شده، حدود ۶۲ کتاب و رساله و تعلیقه از او باقى مانده، که ۲۷ کتاب و رسال آن چاپ شده و بقی آثار آن دانشمند بزرگ هنوز به چاپ نرسیده است.

تحصیلات

اجداد میرزاى آشتیانى از ادیبان بودند و پدر او شیخ جعفر از علماى اعلام زمان خود بود.

سه ساله بود که پدرش را از دست داد و هنگامى که به سن نوجوانى رسید ‎مادرش برای او یک معلم قرآن و یک معلم خط گرفت. هنگامى که این دو معلم با هم مباحثه می‌کردند، میرزاى آشتیانى از مباحث آنها لذت مى‌برد و به تدریج اشتیاق به تحصیل علوم دینى در او ایجاد شد و در سن سیزده سالگى به بروجرد، که در آن زمان از قطبهاى علمى به شمار مى‌رفت، هجرت کرد.

در آن زمان ملا اسدالله بروجردى که از علماى بزرگ عصر بود ریاست حوز علمیّ بروجرد را به عهده داشت.

پس از حدود چهار سال میرزا در ادبیات عرب و معانى و بیان تسلط کامل یافته و در تدریس آنها مشهور شد، تا جایى که وقتى مطول را تدریس مى‌کرد عده‌اى از بزرگان در درس او حاضر مى‌شدند.

هجرت به نجف

میرزاى آشتیانى بعد از مدتى به نجف اشرف مسافرت کرد. در راه دچار گزیدگى شده و بیمارى سختى گرفت. هنگامى که به نجف اشرف رسید ‎حرم مطهر حضرت امیر علیه‌السلام را که دید به حضرت متوسل شده و شفا پیدا کرد.

میرزاى آشتیانى در اوایل که در درس شیخ مرتضى انصارى شرکت مى‌کرد به علت کمى سنش خجالت کشیده و چهره‌اش را مى‌پوشاند، اما پس از مدتى با تکیه بر هوش و نبوغى که داشت مطالب استادش را بخوبى درک کرده و شروع کرد به سؤال کردن در درس و به مرور مورد توجه شیخ اعظم قرار گرفت، به حدى که شیخ روزى از منبر پایین آمده و از نام و شهرش سؤال کرد. او به تدریج از خواص شیخ شد، تا جایى که مقرِر بحث‌هاى شیخ گردید.

شخصیت علمى

میرزاى آشتیانى از دانشمندان محقق و مدقق در فقه و اصول و از مبرزترین شاگردان شیخ مرتضى انصارى بود. او درس استادش را به بهترین وجه و گسترده‌ترین صورت مى‌نوشت و اولین کسى که درس و سبک شیخ انصارى را در ایران پایه گذارى و منتشر ساخت او بود.

مراجعت به وطن

آشتیانى تا ۳۳ سالگى یعنى سال ۱۲۸۱ قمرى – سال وفات استادش شیخ انصارى – در نجف اقامت داشت. سپس به تهران آمد و تا پایان عمر در تهران به سر برد. تمام افراد خاندان آشتیانى، در تهران به فضل و علم مشهورند.

مبارزات

از خصوصیات مهم میرزا حسن آشتیانى بینش صحیح سیاسى او است. او بعد از وفات شیخ اعظم، در مطرح شدن میرزاى شیرازى نقش مهمى را ایفا کرد. وى و آقا حسن نجم‌آبادى و میرزا عبدالرحیم و میرزا حبیب الله رشتى بعد از ارتحال شیخ اعظم، میرزاى شیرازى را معرفى کرده و درس و نماز او را برتر دانستند.

در سال ۱۳۰۷ هجرى علماى تهران در کنار میرزا حسن آشتیانى مبارزاتى را با ناصرالدین شاه به خاطر بخشیدن امتیاز خرید و فروش تنباکو به شرکتى انگلیسى آغاز نمودند.

در ادامه، علماى تهران با شاه و نخست وزیر او مباحثاتى داشتند و ضررهاى این کار را به او اعلام کردند، ولى آن دو، گوش شنوایى برای شنیدن حرفهاى صحیح و منطقى نداشتند. بالأخره، در سال ۱۳۰۹ هجرى میرزاى شیرازى با اعلان فتواى تحریم استعمال تنباکو، نهضت را به مرحل جدیدى وارد کرد.

میرزاى آشتیانى در انتشار این فتوا و مبارزات مردم تلاش بسیار از خود نشان داد که در نتیجه، شاه در ابتدا با نوشتن نامه از او خواست به الغاء فتواى تحریم تنباکو نظر بدهد.

با جوابى که میرزاى آشتیانى مبنى بر غیر قابل تغییر بودن فتواى تحریم تنباکو تا لغو امتیاز آن داد، شاه نیز او را مخیر بین دو کار کرد: یا از تهران خارج شود و یا به صورت علنى سیگار بکشد.

علماى بزرگ تهران نیز تصمیم به همراهى با میرزا و خروج از شهر گرفتند. با پخش این خبر، مردم به سوى کاخ شاه راهپیمایى کردند و در نتیجه ۳۰ نفر از مردم مجروح یا کشته شدند، ولى مردم کوتاه نیامده و به مبارزات خود ادامه دادند تا شاه مجبور به لغو امتیاز تنباکو شد.

پس از برگشتن میرزاى آشتیانى از حج، وقتى وارد تهران شد، شاه دستور داد کسى به استقبال او نرود، اما هم اهالى شهر به استقبال او رفتند. و این نشان از نفوذ معنوى علما و ارزش و اعتبار اجتماعى آنان در مقابل سلاطین بى کفایت قاجار دارد.

در دمشق

هنگامى که میرزاى آشتیانى به دمشق مسافرت کرده بود، در مباحثاتى که بین او و علماى آن دیار صورت گرفت با واضح‌ترین بیانات و براهین، دلایل تحریم دخانیات به وسیل میرزاى شیرازى را تبیین نموده و علت اصلى آن را ضرر حاصل از بیگانگان در چپاول منافع مسلمانان ذکر کرد و حرمت آن را تا زمان رفع محذور کفار موقتى دانست، که پس از آن به اباحه تبدیل مى‌شود.

پس از سفر به دمشق، به سامراء مسافرتى نمود که به دستور میرزاى شیرازى، طلاب علوم دینى به استقبال او رفتند و خود میرزاى شیرازى هم احترام خاصى نسبت به ایشان مبذول داشت.

سوابق مبارزاتى خاندان آشتیانى

این حضور در حرکت‌هاى سیاسى در خاندان آشتیانى باقى ماند، همچنان که در انقلاب مشروطیت، فرزند ایشان شیخ مرتضى بن محمدحسن آشتیانى در جریان تحصن در حرم شاه عبدالعظیم، که منجر به لغو امتیاز بانک روسى شد نقش فعالى داشت.

فرزند دیگر ایشان شیخ مصطفى بن شیخ حسن آشتیانى (متوفاى ۱۳۲۷ هجرى) از شعراى انقلابى (با تخلص صهبا) و ملقب به «افتخار الحکماء» بود. او در فقه و اصول صاحبنظر بود و در انقلاب مشروطیت و نهضت مقابله با میسیونرهاى بلژیکى نقش مهمى را در مطبوعات داشت. او پس از تحمل زندانهاى حکومت قاجار، در نهایت در حرم شاه عبدالعظیم کشته شد.

شاگردان

از جمله شاگردان محضر پر فیض میرزاى آشتیانى:

سید‌ ‎حسین بن س