پاورپوینت کامل الضعفاء من رجال الحدیث ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل الضعفاء من رجال الحدیث ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل الضعفاء من رجال الحدیث ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل الضعفاء من رجال الحدیث ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله

ساختار

این کتاب سه جلدى، حاوى مقدمه، بحث‌هاى مقدماتى و ۴۰۷ راوى ضعیف است. مؤلف در این کتاب از قدیمى‌ترین تا جدیدترین مصادر درباره روات، بهره برده است.

ایشان، نام ضعفا را به ترتیب حروف الفبا آورده و در یک تقسیم‌بندى مناسب، آنان را ذیل پنج عنوان مورد بررسى قرار داده است.

شیوه نویسنده در بررسى احوال ضعیفان این‌گونه است که ابتدا نام و نَسَب راوى، سپس طبقه او، سخنان دانشمندان درباره او، کتاب‌ها و روایت‌هاى او و در پایان چکیده سخن درباره او را مى‌آورد.

نویسنده، مجموعاً از ۴۱۳ عنوان کتاب در زمینه‌هاى رجال و تراجم، فِرَق و مذاهب، تاریخ و انساب، لغت و ادبیات، تفسیر و علوم قرآن، حدیث و فقه استفاده کرده است.[۲]

گزارش محتوا

نویسنده در ابتداى کتاب، در ذیل عنوان «بحوث تمهیدیه»، گفتارهاى مقدماتى آورده است و نکاتى را بدین شرح بیان نموده است: تعریف، موضوع و ضرورت علم رجال، پیدایش و تحول علم رجال، آنچه تضعیف با آن ثابت مى‌شود، مصادر تضعیف، الفاظ تضعیف، تعارض میان جرح و تعدیل.

وى در جلد اول ۱۱۹، در جلد دوم ۱۵۱ و در جلد سوم ۱۳۷ نفر از راویان ضعیف را مورد بررسى قرار داده که مجموعاً ۴۰۷ نفر مى‌شوند.

روش نویسنده در بررسى احوال این راویان بدین شرح است:

نام و نَسَب راوى ضعیف: ذیل این عنوان، دانستنى‌هایى از راوى ارائه مى‌شود بدین شرح: نام، سلسله نسب، کنیه، لقب، زمان و مکان تولد و مرگ. نیز اگر منسوب به شهر یا سرزمینى باشد معرفى مى‌کند؛ یا اگر منسوب به صنعت، حرفه یا صفتى باشد آن را شرح مى‌دهد. چنانچه القابش به سبب نسبت به قبیله، سرزمین، محلّه یا حرفه‌اى باشد، وجه این نسبت را توضیح مى‌دهد. اگر اصلش از سرزمینى و سکونت و تحصیلش در سرزمینى دیگر باشد، یادآورى مى‌کند.
از برجستگى‌هاى این کتاب آن است که در صورت وجود تعارض در انساب، نویسنده سعى در گشایش آن با تکیه بر قرینه‌هاى خارجى و بهره‌گیرى از منابع گوناگون دارد. نیز در صورت آشکار شدن اشتراک دو راوى در نام، به آن اشاره شده تا اشتباه نشود و اگر یک راوى داراى چند نام یا لقب باشد به آن اشاره مى‌شود تا شُبهه تعدّد راوى به وجود نیاید. همچنین به سرزمین‌ها و مکان‌هاى انتشار روایات – و گاهى – نام اساتید و شاگردان اشاره شده است.[۳]
طبقه او: طبقه راوى از راه شناسایى تاریخ و مکان ولادت و وفات با مراجعه به کتاب‌هاى رجال برقى و طوسى و دیگران به دست مى‌آید. چه اینکه برقى و طوسى، راویان را به ترتیب مصاحبتشان با یک یا چند نفر از ائمّه(ع)، یا اینکه آنان را ملاقات نکرده‌اند و روایتى نقل نکرده‌اند، معرّفى مى‌کنند. نویسنده مشخّص مى‌کند که راوى از «صحابى» است یا «تابعى». آن‌گاه اگر از یاران یک یا چند امام(ع) باشد نام مى‌برد؛ به‌عنوان مثال درباره «ابان بن ابى‌عیاش» به نقل از رجال طوسى مى‌نویسد: «عدّه الشیخ الطوسی من أصحاب السجّاد و الباقر و الصادق(ع)» و به نقل از رجال برقى مى‌نویسد: «ذَکره البرقی فی أصحاب السجّاد و الباقر و من أصحاب الحسن و الحسین(ع)».
سپس نظر نهایى خویش را بیان مى‌کند که: «و لم أقف على روایته عن الأئمّه(ع) – غیر عرضه کتاب قیس عَلَى الإمام علی بن الحسین(ع) – رغم أن عاصر ثلاثه منهم و روایته فی مدرسه الخلفاء مشهوره».[۴]
و چنانچه از هیچ‌یک از امامان(ع) روایتى نقل نکرده باشد، مى‌نویسد: «ذکره الشیخ الطوسی فی من لَمْ یرْوِ عنهم(ع)».[۵]
از جمله پژوهش‌هاى خوب در این کتاب، در نظر گرفتن عنوانى ویژه با نام «تمییز المشترکات» است. چنانچه یک راوى در اسم یا طبقه با یک یا چند نفر دیگر اشتراک داشته باشد، این گره نیز از سوى نویسنده گشوده شده است؛ مانند اشتراک میان «بکر بن محمّد بن جناح» با «بکر بن جناح» که نجاشى توثیقش کرده است.[۶]و «ابراهیم بن اسحاق نهاوندى» با «ابراهیم بن اسحاق» که شیخ توثیقش کرده است، با «ابراهیم بن اسحاق بن الأوز» که برقى وى را از اصحاب امام هادى(ع) دانسته و درباره‌اش گفته: «لا بأس فیه».[۷]
نیز چنین است درباره اتحاد میان «اسحاق بن محمّد بصرى» با «اسحاق بن محمّد بن احمد بن ابان نخعى» که هر دو را از راویان ضعیف دانسته‌اند.[۸]
سخنان دانشمندان درباره او: نصوص، اخبار و سخنان حدیث‌شناسان و رجالیان در کتاب‌هاى حدیث و رجال درباره راویان گردآورى شده و براى اثبا