پاورپوینت کامل الصحیح و الأعم، دراسه مبسطه حول مسأله الصحیح و الأعم ۲۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل الصحیح و الأعم، دراسه مبسطه حول مسأله الصحیح و الأعم ۲۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل الصحیح و الأعم، دراسه مبسطه حول مسأله الصحیح و الأعم ۲۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل الصحیح و الأعم، دراسه مبسطه حول مسأله الصحیح و الأعم ۲۳ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله
۶ وابسته‌ها

ساختار

کتاب، حاوی مقدمه‌ای از آیت‌الله سبحانی، مقدمه‌ای پنج بخشی از نویسنده و متن اصلی در دو بخش است. هرکدام از این دو بخش در چهار فصل سامان یافته و در انتها یک خاتمه آمده است.

گزارش محتوا

آیت‌الله سبحانی در مقدمه یک صفحه‌ای خویش این اثر و صاحب آن را ستوده است[۱].

نویسنده در مقدمه‌اش ابتدا به ذکر خلاصه‌ای از محتویات کتاب پرداخته[۲]، سپس مسائلی چون وضع، حقیقت استعمال، حقیقت شرعیه و جایگاه مسئله صحیح و اعم را در علم اصول توضیح داده است.

ایشان در تعریف وضع، به نظر آخوند خراسانی در کفایه مراجعه کرده و می‌گوید: وضع، نوعی اختصاص لفظ به معنا و ارتباط خاصی بین این دو است که منشأ آن تخصیص یا کثرت استعمال است[۳]. در این‌باره محقق نهاوندی و سید خویی معتقدند که وضع، امری انتزاعی است[۴].

در اینکه واضع کیست، اختلاف است. محقق نائینی واضع را خداوند سبحان می‌داند. برخی دیگر معتقدند که واضع، شخص خاصی از عرب است. گروهی دیگر می‌گویند: واضع شخص خاصی نیست، بلکه هرکس لفظی را استعمال می‌کند، او خود واضع است و در نهایت عده‌ای از علما همچون شهید صدر معتقدند که اشخاص متعدد در طول زمان واضع هستند[۵].

اینکه حقیقت استعمال چیست، از مسائلی بشمار می‌رود که بین علما مناقشات بسیاری در آن واقع شده است. برخی از اصولیان، استعمال را فانی کردن لفظ در معنا و القای معنا با لفظ می‌دانند. برخی دیگر لفظ را نشانه و علامت معنا می‌خوانند[۶].

مصنف بعد از بحث درباره حقیقت شرعیه، به مسئله صحیح و اعم پرداخته و این سؤال را مطرح ‌کرده که آیا بحث از صحیح و اعم یک بحث لغوی است که باید در کتب لغت درباره آن بحث و بررسی شود و یا اینکه یک بحث اصولی است که در کتب اصول باید دنبال شود؟ در جواب می‌گوید: هیچ مانعی نیست که این مسئله هم مسئله اصولی باشد و هم یک بحث لغوی؛ منتها در هرکدام غرضی خاص مورد نظر باشد[۷].

بحث از صحیح و اعم یک مسئله اصولی است؛ چون به‌گونه‌ای در طریق استنباط حکم شرعی واقع می‌شود؛ مثلا الفاظ عبادات درصورتی‌که برای صحیح وضع شده باشند، مطلوب شارع عمل صحیح خواهد بود و در این صورت مطلقات قرآنی، مجمل شده و در صورت شک در جزئیت یا شرطیت یک شیء، نمی‌توان به آنها تمسک نمود…[۸].

قسمت اول کتاب درباره عبادات و دارای چهار فصل است. فصل اول، درباره الفاظ عبادات است.

نزاع در این است که آیا الفاظ عبادات برای عبادات صحیح وضع شده‌اند یا برای اعم از صحیح و فاسد. بنا بر قول اول، درصورتی‌که لفظی از الفاظ عبادات، در فاسد استعمال شود، مجاز یا اشتباه است و بنا بر نظر دوم، استعمالش در اعم حقیقت است و نیازی به قرینه ندارد[۹].

فصل دوم، درباره تصویر جامع است. بنا بر هر دو قول (قول صحیحی و قول اعمی)، بی‌شک لازم است قدر جامعی در میان باشد که همان خود موضوع‌له است و جامع افراد و مانع دخول اغیار می‌باشد[۱۰].

جامع ذاتی مقولی بین افراد صحیح، به نظر همگان نامعقول است، اما جامع ترکیبی و یا جامع عرضی، به نظر برخی درست و به عقیده بعضی نادرست است[۱۱].

فصل سوم، درباره ثمرات قول به صحیح یا اعم است.

نویسنده به پیروی از مرحوم آخوند، سه ثمره را ذکر کرده که اولی عبارت است از: اجمال خطاب بنا بر قول صحیحی؛ یعنی در هنگام شک در جزئیت یا شرطیت چیزی، جایز نیست که به اطل