پاورپوینت کامل الشهاب الثاقب فی وجوب صلاه الجمعه العینی ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل الشهاب الثاقب فی وجوب صلاه الجمعه العینی ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل الشهاب الثاقب فی وجوب صلاه الجمعه العینی ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل الشهاب الثاقب فی وجوب صلاه الجمعه العینی ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ منابع مقاله
۴ وابسته‌ها

ساختار

«شهاب ثاقب»، در قالب یک مقدمه و هشت باب و یک خاتمه تصنیف گردیده است.

گزارش محتوا

مصنّف در مقدمه مى‌نویسد:

«وجوب نماز جمعه – فی الجمله – روشن‌تر از خورشید نیم روز است و از جمله احکامى است که علماى اسلام، در جمیع اعصار و همه بلاد اسلامى بر آن اتفاق دارند؛ چنانکه تعداد قابل توجهى از خوبان علما به این مطلب تصریح کرده‌اند؛ همچنین آنان بر این باورند که پیامبر(ص) در حیات مقدس خویش، با استمرار در اقامه نماز جمعه، وجوب عینى آن را فهماندند و این در حالى است که پس از رحلت آن حضرت نسخى واقع نمى‌شود.»

مرحوم فیض در مقدمه، مدعا و مختار خود را مطرح کرده و آنچه در ابواب بعدى آورده، در واقع بیان مستندات و مستدل کردن آن است، البته ایشان ادلّه شرعى را در آیات قرآن، سنّت رسول‌اللّه(ص) و کلام امامان معصوم(ع)، منحصر مى‌داند. بر همین اساس است که استدلال اساسى او به آیات شریفه قرآن و روایات صادره از معصومین(ع) مى‌باشد.

وى باب اول کتاب خویش را به استدلال به آیات قرآن اختصاص داده است. نخستین آیه‌اى که بدان استدلال مى‌کند، آیه ۹ سوره جمعه مى‌باشد: «یا أیّها الَّذین آمنوا إذا نودىَ لِلصَّلاه مِنْ یَوم الجُمُعهِ فَاسْعَوا إِلى ذِکر اللّه وَ ذَرو البیع ذلکم خیر لکم إن کنتم تعلمون» . او مى‌نویسد: «مفسران همگى بر این باورند که مراد از «ذکر» در این آیه، نماز جمعه یا خطبه‌هاى آن و یا هر دو مى‌باشد. سپس هر کسى که اسم مؤمن بر او صادق باشد، وظیفه دارد به سوى نماز بشتابد و به خطبه‌هاى آن گوش دهد. اگر کسى ادعا کند، بعضى از مؤمنان – مانند مؤمنان عصر غیبت – از تحت این امر و دستور الهى خارج هستند، بر او لازم است که براى مدعاى خویش دلیل اقامه کند.»

آیه دیگرى که بدان استدلال مى‌کند، آیه ۹ سوره منافقون است: «یا أیّها الَّذینَ آمَنوا لاتلهکم أموالکم و لا أولادکم عن ذکر اللّه و من یفعل ذلک فاولئک هم الخاسرون» مى‌گوید: «ذکر» در این آیه شریفه نیز به نماز جمعه تفسیر شده است.

نتیجه‌اى که مرحوم فیض از این دو آیه مى‌گیرد، این است که خداوند متعال نماز جمعه را «ذکر» نامیده و در آیه ۹ سوره جمعه بدان امر کرده و در آیه ۹ سوره منافقون از ترک آن نهى نموده است.

وى در ادامه، آیه ۲۳۸ سوره بقره: «حافظوا عَلَى الصلوات و الصلاه الوسطى» را نیز بر نماز جمعه حمل کرده و از قول محققان نقل مى‌کند که مراد از «الصلاه الوسطى» نماز ظهر است؛ اما در غیر روز جمعه؛ چرا که در روز جمعه صلاه وسطى، همان نماز جمعه است و تازه گروهى از علما گفته‌اند، مراد از صلاه وسطى فقط همان نماز جمعه است.

در باب دوم، استدلال به احادیث نبوىِ مربوط به نماز جمعه آمده است. احادیثى که شیعه و سنّى در کتاب‌هاى فقهى و غیر فقهى آورده‌اند، بعضى صریح در وجوب عینى دائمى و برخى دیگر در همین معنا ظهور دارند؛ چرا که در آن‌ها هیچ اشعارى بر تخییر میان نماز جمعه و غیر آن – نماز ظهر – یافت نمى‌شود، همچنان که اشعارى بر توقف وجوب عینى نماز جمعه به شرط اذن معصوم نیز ندارند.

با این حال اگر کسى مدّعى وجود شرطى براى وجوب عینى دائمى نماز جمعه باشد، بر او است که دلیل بیاورد.

مؤلف در این باب به روایاتى از پیامبر(ص) اشاره مى‌کند که دلالت بر مدعاى وى دارد؛ مانند: «کتبتْ علیکم الجمعه فریضهً واجبهً إلى یوم القیامه». به نظر مرحوم فیض، این سخن صریح در وجوب عینى و دائمى نماز جمعه است. ایشان در همین باب، پس از نقل سخنان پیامبر(ص) که فرمودند: «خداوند بر شما مسلمانان نماز جمعه را واجب کرد، کسى که در حیاتم و یا پس از وفاتم آن را ترک کند، در حالى که امام عادلى دارد و غرض او سبک شمردن نماز جمعه باشد و یا…»

مى‌نویسد: مقصود از امام عادل، امام معصوم نیست، بلکه امام در نماز جماعت است. وى این برداشت را امرى مخفى نمى‌داند، بلکه آن را امرى روشن مى‌داند، حتى بر کسى که کمترین شناخت نسبت به اخبار معصومین داشته باشد.

باب سوم از کتاب شهاب ثاقب، در بردارنده احادیث رسیده از معصومین(ع) است که ملا محسن فیض کاشانى براى مختار خویش به آنها استدلال مى‌کند.

وى در همان آغازِ باب و پیش از ذکر اخبار و روایات، مى‌نویسد: محدّثان بزرگ؛ ثقهالاسلام کلینى، شیخ صدوق و شیخ طوسى(قده) از امام باقر و امام صادق(ع) اخبار معتبر فراوانى را نقل کرده‌اند که دلالت بر حتمیّت وجوب نماز جمعه دارد و در آن‌ها هیچ شرطى براى این وجوب نیامده است. فیض در ادامه، روایات زیادى را به بحث و بررسى گذاشته و مدعاى خویش را مستدل کرده است.

باب چهارم به ذکر اقوال و نظریات علما و فقها، مبنى بر وجوب عینى نماز جمعه، اختصاص دارد و مؤلف براى مختار خود، به اجماع استدلال مى‌کند. وى با اشاره به سیره قدماى از فقها، در مقام استنباط احکام از ادله شرعیه – کتاب و سنّت – روش آنان را این گونه بازگو مى‌کند: آنان در بحث و استدلال خویش، فقط به ک