پاورپوینت کامل مکتب تفسیر اشاری ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مکتب تفسیر اشاری ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مکتب تفسیر اشاری ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مکتب تفسیر اشاری ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله
۶ وابسته‌ها

ساختار

در ابتدای کتاب مقدمه‌ مترجم، پیشگفتار نویسنده و یک مدخل آمده است. سپس متن کتاب در ضمن چهار فصل ارائه شده است. منابعی که نویسنده در تهیه این کتاب از آن‌ها بهره برده است شامل کشف الظنون، کتاب بروکلمان و کتاب‌های تذکره است[۳].

گزارش محتوا

در مقدمه مترجم، به‌صورت مختصر سیر شکل‌گیری تصوف در تاریخ اسلام و برخی از تفکرات آن‌ها ارائه شده است.

نویسنده در پیشگفتار از انگیزه تألیف و منابع خود سخن گفته است[۴].

در مدخل کتاب مؤلف ابتدا، ریشه و اصل تصوف را مورد بررسی قرار داده است او می‌گوید: واژه صوفیه از واژه صفه گرفته شده و یا اینکه از واژه صوفی به معنای پشمینه‌پوش اقتباس شده است. ایشان در تعریف کلمه تصوف نیز همانند ریشه کلمه آن، ‌می‌گوید: اختلافات زیادی در آن وجود دارد. سپس به با ذکر شواهدی از زندگی پیامبر اکرم(ص) و صحابه بیان می‌دارد که ریشه‌های تصوف در شیوه زندگانی ایشان بوده است و رفته‌رفته در طول تاریخ با شدت گرفتن در زهد و گوشه‌نشینی در میان صحابه فرقه تصوف قوت گرفت.

در ادامه به تقسیم تصوف به دو بخش عملی و نظری پرداخته‌شده، در بخش نخست، مفهوم بیش از کلام و سخن اهمیت دارد. آن دیگرى بیشتر با جنبه فلسفى مسئله سروکار دارد و تفسیر صوفیانه متناسب با دیدگاه‌های هردو بخش پدید آمده است:

تفسیر اشارى صوفیانه: تفسیر قرآن است با نوعى معانى پنهانى و رمزى که فقط‍‌ بر ارباب سلوک معلوم است و آن‌ها را با معانى ظاهرى مى‌توان مطابقت داد. این تفسیر بر اندیشه‌هاى سابق صوفى استناد نمى‌کند، بلکه بر الهام و اشاراتى مبتنى است که نسبت به مقامى که صوفى دارد در قلبش زاده مى‌شود.
تفسیر نظرى: تفسیر قرآن در قالبى متناسب با برخى نظریه‌ها و دیدگاه‌های فلسفى است. کسانى که تصوّف را به بررسی‌های نظرى و نظریه‌هاى فلسفى استوار کرده‌اند، کلام الهى را به شیوه متناسب با دیدگاه‌های خود تأویل کرده‌اند[۵].

میان این دو تفسیر دو فرق اساسی دارد:

تفسیر ارشادی، به ریاضت متصوف متکی است نه بر اندیشه‌های پیشین وی؛ اما تفسیر نظری متکی بر افکار و دیدگاه‌های ذهنی صوفی است.
کسی که تفسیر اشاری می‌کند ادعا ندارد که معنایی ورای معنیی که او داده است موجود نیست بلکه برعکس می‌گوید که معنی ظاهری پیش از هر چیز از ذهن خطور می‌کند و مردم بر معنی ظاهری حمل می‌کنند، معنی درونی داخل در آیه است؛ اما مؤلف تفسیر نظری بر این ادعاست که آیه به‌جز آن معنی باطنی که او استنباط کرده است معنی دیگری ندارد[۶].

فصل اول کتاب پیرامون پیدایش و گسترش تفسیر اشاری است. نویسنده می‌گوید ریشه‌هاى تفسیر اشارى را در قرآن کریم و سخنان پیامبر اکرم(ص) مى‌یابیم و صحابه نسبت به درجه علمى و روحانى خود از چنین مفهومى آگاهى داشته‌اند. در قرآن کریم آیاتی وجود دارد که در آن‌ها اشاراتی به تفسیر اشاری دیده می‌شود که ایشان به تشریح هر یک از آن‌ها می‌پردازد؛ و در ادامه با نقل روایاتی از رسول اکرم(ص) و صحابه ایشان تاییداتی بر این مطلب می‌آورد همچون روایت ابن عباس: «قرآن راه‌هاى گوناگون و ظواهر و بواطنى دارد. غرائب آن پایان‌ناپذیر است و به پایان آن نمى‌توان رسید. آن‌کس که آرام‌آرام در آن غرق شود رستگار مى‌شود. آن‌کس که به‌شدت از آن خبر دهد نابود مى‌گردد. اخبار، امثال، حلال، حرام، ناسخ، منسوخ، محکم، متشابه، ظاهر و باطن دارد. ظاهر قرآن تلاوت و باطن آن تأویل است. براى فهم آن در کنار عالمان بنشینید، از سفیهان پرهیز کنید»[۷].

در بخش دوم از این فصل در مورد تفسیر اشارى و گسترش آن در جهت زهد و تقوا در دوره تابعین و تبّع تابعین است. شواهد تاریخی در این موضوع وجود دارد که نشان مى‌دهد تفسیر اشارى مبنایى شرعى دارد و از دوره حضرت پیامبر(ص)، معنى باطنى قرآن، هرچند هم بسیار اندک، معلوم بوده و تفسیر اشارى شده است. با افزایش زهد و تقوى همپاى گسترش جریان تصوّف، تفسیر اشا