پاورپوینت کامل الرساله الثانیه لأبی دلف رحاله القرن العاشر ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل الرساله الثانیه لأبی دلف رحاله القرن العاشر ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل الرساله الثانیه لأبی دلف رحاله القرن العاشر ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل الرساله الثانیه لأبی دلف رحاله القرن العاشر ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت
۴ منابع مقاله

ساختار

کتاب با مقدمه مفیدى و جامعى از محقق کتاب آغاز شده است. پس از آن متن کتاب در بالا و حواشى محقق در ذیل صفحات ذکر شده است. مطالب رساله بدون هیچ‌گونه تبویب و ریز عنوانى به صورت سلسله‌وار بیان شده است.

گزارش محتوا

در ابتداى این بحث لازم است، مطالبى درباره اولین رساله ابودلف ذکر شود. رساله نخست با سفر او به بخارا و از آن جا به چین آغاز مى‌شود. چنین مى‌نماید که در حدود ۳۳۱ق۹۴۲/م فرستادگانی از سوی «قالین بن الشخیر» پادشاه چین برای وصلت میان دو خاندان شاهی به بخارا آمده بودند. ابودلف به هنگام بازگشت هیأت از بخارا آنان را همراهی کرد. گروهی از محققان نسبت به صحت سفر ابودلف مندرج در رساله نخست نظر منفی ابراز داشته‌اند؛ اما دلیلی وجود ندارد که بتوان رساله اول را تمام کمال خیال پردازانه نامید. بعضی مطالب او درباره فرمانروای سیستان مورد تأیید است. چه‌بسا بسیاری از مسموعات بدون رعایت صحت و سقم آنها به مطالب مورد نظر مؤلف افزوده شده باشد.

رساله حاضر که مشتمل بر مشاهدات نویسنده از سرزمین‌هاى مختلف است، باید ادامه و دنباله رساله نخست باشد. در رساله نخست شرح سفر به آسیای مرکزی، تبت، چین، هندوستان و سیستان آمده است. این رساله نیز شرح سفری است که از شیز در آذربایجان آغاز شده است. متعاقب آن ابودلف راه شمال را در پیش گرفته و روانه باکو در شیروان و سپس تفلیس شده و از آن جا دوباره به آذربایجان و نواحی اردبیل و شهرزور روی آورده و سپس از طریق کرمانشاهان راه همدان، ری، طبرستان، قومس، نیشابور، طوس و هرات را در پیش گرفته و پس از آن به شرح اصفهان و شهرهای خوزستان پرداخته است.

رساله دوم، بدین جا خاتمه مى‌پذیرد و گمان نمى‌رود در این قسمت بندى‌ها خط سیر مؤلف به صورتی منظم و پیگیر ارائه شده باشد. از شرح بعضی نواحی چنین برمى‌آیدکه ابودلف شخصاً آنها را ندیده باشد. به نظر میرسدکه او دیلم و خوارزم را به درستی نمى‌شناخته، چراکه به صورتی مشروح تصویری از آن سرزمین‌ها ارائه ننموده و تنها به ذکر مطالب کلی و مختصر بسنده کرده است و این نحوه بیان مطلب متفاوت با شرح نقاطی استکه مؤلف بدان جاها سفرکرده و آنها را نیک مى‌شناخته است.

سخنان ابودلف در بعضی موارد باکلمه «مى‌گویند» آغاز مى‌شود. این نیز سبب مى‌شودکه خواننده چنین پندارد که وی به آن نقاط سفر نکرده است. او در رساله دوم، نه از نقطه عزیمت سخن مى‌گوید و نه از پایان خط سیر. گاه نیز مسیر حرکت او با حلقه‌های ضعیفی پیوند یافته‌اند. یکی از نمونه‌های آن مسیر آرارات تا شهرزور و مهم‌تر از آن مسیر نیشابور تا اصفهان است. در این جا نظم و توالی زمانی مشهود نیست. ابودلف ضمن شرح حوادث در شهرزور تاریخ ۳۴۱ق را ذکر مى‌کند؛ ولی متعاقب آن هنگام بحث از کرمانشاهان تاریخ ۳۴۰ق را مى‌آورد. این خود مؤید آن است که رساله پس از پایان سفر و برپایه به یاد مانده‌ها نوشته شده است.

نویسنده در نگارش رساله کوشیده است تا رسم و سنت جغرافى‌نگاران اسلامی را رعایت کند. او همانند دیگر جغرافى‌نگاران درصدد برآمده تا مساحت و محل نواحی مسکونی، آب‌ها، میوه‌ها، محصولات و نیز بناهای قابل توجه را از نظر خواننده بگذراند؛ ولی اطلاعات تاریخی در رساله او اندک است. وی از آثار مهم به اختصار یادکرده، ولی در عوض نکته‌های بسیار جالبی را نیز به شرح آورده است. شاید او از نخستین مؤلفینی باشد که از نفت باکو و خانقین و جایگاه به بندکشیده شدن ضحاک (بیوراسب) در دماوند یادکرده است.

در رساله از بعضی آثار معماری روزگاران کهن به ویژه آثار دوران هخامنشی و عهد ساسانی یاد شده است که شگفتی اعراب و جغرافى‌نگاران سده‌های ۴ و ۵ق را برانگیخته بوده و اغلب بر خود فرض مى‌دانسته‌اند، از عمده‌ترین این آثار یادکنند.

یکی از جالب‌ترین نکاتی که ابودلف در رساله خود بدان اشاره کرده، درباره وجود هلالی نقره بر بالای گنبد آتشکده شیز است، وی مى‌نویسد: «بر بالای گنبد این آتشکده هلالی از نقره نصب شده که طلیم آن است. جمعی از امرا و فاتحان خواستند آن را بردارند؛ ولی کوشش آنان به جایی نرسید». بارتولد ضمن اشاره