پاورپوینت کامل الرسائل السبعه فی العقائد و معه رساله ذم التأویل ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل الرسائل السبعه فی العقائد و معه رساله ذم التأویل ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل الرسائل السبعه فی العقائد و معه رساله ذم التأویل ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل الرسائل السبعه فی العقائد و معه رساله ذم التأویل ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا

۲.۱ شرح الفقه الأکبر ماتریدی
۲.۲ شرح الفقه الأکبر مغنیساوی
۲.۳ الجوهره المنیقه فی شرح وصیه الإمام الأعظم أبی‌حنیفه
۲.۴ کتاب الإبانه عن أصول الدیانه
۲.۵ الملحق الأول و الثانی للإبانه
۲.۶ رساله فی الذب عن أبی‌الحسن الأشعری
۲.۷ ذم التأویل

۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله
۶ وابسته‌ها

ساختار

این اثر، از هشت بخش تشکیل شده است که هرکدام از بخش‌ها شامل یک کتاب و یا رساله می‌شود. بخش اول و دوم شرح کتابی از ابوحنیفه به نام «الفقه الأکبر» است. بخش سوم، شرح وصیت‌نامه ابوحنیفه، بخش چهارم، متن کتاب «الإبانه» ابوالحسن اشعری، بخش پنجم تا هفتم، پیرامون کتاب «الإبانه» و بخش پایانی کتاب با عنوان «ذم التأویل» در مذمت تأویل است.

گزارش محتوا

شرح الفقه الأکبر ماتریدی

کتاب «الفقه الأکبر» منسوب به ابوحنیفه (متوفی ۱۵۰) توسط ابومنصور ماتریدی (متوفی ۳۳۳ق) شرح شده است. در این شرح ابتدا بخشی از کتاب «الفقه الأکبر» با لفظ «قوله» در پرانتز آمده و به دنبال آن توضیحات شارح ارائه شده است.

در ابتدای این اثر چنین آمده است: ابوحنیفه درباره مرتکب گناه کبیره می‌گوید: «لا نکفر أحدا بذنب و لا ننفی أحدا من الإیمان» (هیچ‌کس را به سبب ارتکاب گناه تکفیر نمی‌کنیم و هیچ‌کس را از ایمان برکنار نمی‌دانیم).
شارح در این‌باره می‌گوید: در این مسئله اختلاف وجود دارد. خوارج معتقد به کافر شدن مرتکب گناه کبیره و زایل شدن ایمان از او هستند. مرجئه معتقدند که همان ‌طور که طاعت نفعی برای کافر ندارد، گناه نیز ضرری به مؤمن وارد نمی‌کند. قدریه و معتزله در این‌باره می‌گویند: مرتکب گناه از ایمان خارج شده، لکن داخل در کفر نمی‌شود، بلکه بین ایمان و کفر سرگردان است، تا اینکه توبه کند و به خدا برگردد و در گروه مؤمنین قرار گیرد؛ درصورتی‌که قبل از توبه کردن از دنیا برود، به جرگه کافران پیوسته است و جهنم مأوای اوست.[۱][۲]

شرح الفقه الأکبر مغنیساوی

احمد بن محمد مغنیساوی، شارح کتاب «الفقه الأکبر»، این اثر ابوحنیفه را با لفظ «صحیح مقبول» یاد کرده است. او به نقل از علی بزدوی می‌گوید: علم بر دو قسم است: «علم توحید و صفات» و «علم فقه و شرایع و احکام». او معتقد است که در علم توحید و صفات باید به کتاب و سنت مراجعه نمود و از هوا و هوس و بدعت دوری گزید و باید طریق اهل سنت و جماعت که همان صحابه و تابعین و سلف صالح هستند را پیمود[۳].

در این اثر، نخست بخشی از متن «الفقه الأکبر» به‌صورت یکجا در بالای صفحه قرار گرفته و به فاصله یک خط تیره، به شرح پاره‌های مختلف آن بخش، درحالی‌که هر پاره در پرانتز آمده، پرداخته شده است.

الجوهره المنیقه فی شرح وصیه الإمام الأعظم أبی‌حنیفه

در این کتاب، به شرح فرازهایی از وصیت‌نامه ابوحنیفه پرداخته شده است. شارح، هر بند از این وصیت‌نامه را در ذیل یک فصل آورده است. او در تفکیک متن وصیت‌نامه و شرح آن، متن وصیت‌نامه را در پرانتز قرار داده و قبل از آن «قال أبوحنیفه» آورده، سپس به شرح و توضیح آن ‌پرداخته است.

در اینجا به بخشی از معتقدات ابوحنیفه و شرح آن اشاره می‌شود:

ابوحنیفه درباره ایمان معتقد است که ایمان، نه زیاد می‌شود و نه نقصان می‌پذیرد؛ زیرا زیادت ایمان، جز به نقصان کفر و کم شدن آن، جز به زیادت کفر، قابل تصور نیست و اجتماع کفر و ایمان در ذات واحد و در حالت واحد، محال است[۴].

ابوحنیفه درباره خیر و شر نیز معتقد است که هر دو از جانب خداوند است؛ همچنان‌که خداوند خیر را مقدر نموده و خالق آن است، خالق شر نیز است و کسی که به این مسئله اعتقاد نداشته باشد به‌یقین کافر است[۵].

او درباره قرآن نیز می‌گوید: اقرار می‌کنم که قرآن کریم که کلام خداوند است، مخلوق نیست. شارح، علاوه بر قرآن، صفات خداوند را قدیم و ازلی می‌داند[۶].

ابوحنیفه، خداوند را خالق تمام اعمال عباد و مخلوقات می‌داند و می‌گوید: همان ‌طور که خداوند خالق جمیع مخلوقات است، خالق افعال و اعمال آنان نیز است[۷].

از دیگر اعتقادات ایشان، رؤیت خداوند برای اهل بهشت است. یکی از ادله این اعتقاد به قول شارح، چنین است: خداوند موجود است و رؤیت موجود نیز محال نیست[۸].

ایشان گاه در مسائل فروع دین نیز اعتقاد خود را بیان می‌کند و می‌گوید: مسح بر روی خفین برای مقیم یک روز و یک شب و برای مسافر سه روز و سه شب واجب است. شارح می‌نویسد: مقصود این است که اعتقاد به جواز آن واجب می‌باشد[۹].

در پایان، شارح مطالبی چند در باب بهشت[۱۰] و جهنم[۱۱] جهت تشویق یا ترساندن انسان‌ها به نگارش درآورده است، سپس چند فایده را در باب قدرت خداوند متعال، متذکر می‌شود[۱۲].

کتاب الإبانه عن أصول الدیانه

این کتاب، توسط ابوالحسن علی بن اسماعیل اشعری (۲۶۰-۳۲۴ق)، در موضوع عقاید نوشته شده است.

ابوالحسن اشعری د