پاورپوینت کامل موسوعه مصطلحات الفلسفه عند العرب ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل موسوعه مصطلحات الفلسفه عند العرب ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل موسوعه مصطلحات الفلسفه عند العرب ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل موسوعه مصطلحات الفلسفه عند العرب ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ منابع مقاله

ساختار

در این فرهنگ‌نامه، اصطلاحات، به صورت الفبایى مرتب شده‌اند و ذیل هر اصطلاح، متن‌هاى فلسفى‌اى که شامل آن اصطلاح است، به ترتیب تاریخ حیات مؤلفان، ذکر شده است.

گزارش محتوا

نویسنده، در توضیح نحوه گزینش اصطلاحات، در این فرهنگ‌نامه و ویژگى‌هاى کلى منابع آن، در مقدمه، مى‌نویسد: «ما از طریق تألیفاتى که محققان این حوزه آنها را مهم‌ترین فرهنگ‌نامه‌ها شمرده‌اند و طبیعت جامع و شامل اصطلاح فلسفى را نشان مى‌دهند، به هویت اصطلاح فلسفى نزد عرب‌ها راه مى‌بریم. ما هویت اصطلاح فلسفى را فقط از جابر بن حیان یا کندى یا فارابى در اوایل امر، یا در زمان تحول آن نمى‌گیریم، بلکه هم‌چنین و به خصوص از طریق آثارى بر مى‌کشیم که ختم کننده اصطلاح‌اند و آن را به طور کامل جمع کرده‌اند؛ یعنى دو کتاب المبین فی شرح الفاظ الحکماء و المتکلمین اثر سیف‌الدین آمدى و التعریفات اثر على بن محمد شریف جرجانى».

مؤلف، هیچ‌گونه تحلیل یا اظهار نظرى در خصوص مفاهیم و اصطلاحات ارائه نکرده است و صرفاً متون مختلفى را که اصطلاح در آنها یافت مى‌شده، کنار هم قرار داده و یا به اصطلاح، اصطلاحات فلسفى را مستندسازى کرده است.

جیرار جهامى، در مقدمه کتاب، گستره تاریخى خاصى را براى این فرهنگ‌نامه مشخص نکرده است. از این روى، مى‌توان دریافت که او کل تاریخ فلسفه اسلامى را گستره این فرهنگ‌نامه مى‌داند، اما از آن‌جا که منابعى که او براى این‌فرهنگ‌نامه شمرده است، از ابتداى فلسفه اسلامى تا علاءالدین طوسى در قرن نهم هجرى قمرى را شامل مى‌شود، مى‌توان دریافت که دکتر جهامى نیز مانند بسیارى از مستشرقان و به تبع آنها، بسیارى از اعراب اهل فلسفه، فلسفه اسلامى را در ابن‌رشد خاتمه یافته مى‌داند و بعد از او فیلسوف قابل اعتنایى نمى‌بیند.

در یک نگاه خوش‌بینانه، این گرایش از آن‌جا ریشه مى‌گیرد که مستشرقان، چون فلسفه اسلامى را بخشى از تاریخ فلسفه غرب در قرون وسطى مى‌دانستند و بیشتر متفکرانى را مى‌شناختند که آثارشان در قرون وسطى، به زبان لاتین ترجمه شده بود. نگاهى جامع به دامنه وسیع فلسفه و حکمت اسلامى نداشتند و تاریخ فلسفه اسلامى را با مرگ ابن‌رشد خاتمه یافته مى‌دانستند و حداکثر قدمى که پس از ابن‌رشد برمى‌داشتند، بررسى آرا و عقاید ابن‌خلدون بود؛ کارى که مؤلف این فرهنگ‌نامه هم انجام داده و مقدمه ابن‌خلدون را جزو منابع شمرده است.

اگر خاتمه بخشیدن فلسفه اسلامى به ابن‌رشد، از برخى از مستشرقان که دسترسى مستقیم به منابع اسلامى ندارند، پذیرفتنى باشد، از محققان عرب، که منابع فلسفه اسلامى را به‌راحتى در اختیار دارند، پذیرفته نیست که در انتهاى قرن بیستم، تاریخ فلسفه اسلامى یا فرهنگ اصطلاحات فلسفه اسلامى تألیف کنند و از بخش بزرگى از حکمت اسلامى چشم‌پوشى نمایند. چگونه مى‌توان شارحان حکمت اشراق، چون سهره‌وردى و قطب‌الدین شیرازى و حکماى بنامى مانند جلال‌الدین دوانى، میرداماد، ملاصدرا، ملارجبعلى تبریزى، ملامحسن فیض کاشانى، عبدالرزاق لاهیجى، قاضى سعید قمى، آقا على مدرس و ملاهادى سبزوارى را نادیده گرفت.

غفلت از فلسفه اسلامى پس از ابن‌رشد، عمده‌ترین نقص این فرهنگ‌نامه به شمار مى‌رود. از این رو، فاقد اصطلاحات جدید فلسفى است که پس از ابن‌رشد، به خصوص در مکتب اصفهان، ابداع شده و هم‌چنین فاقد تطورات همه اصطلاحات فلسفى در بخش بزرگى از تاریخ فلسفه اسلامى؛ یعنى پس از ابن‌رشد است.

در همان بخش از تاریخ فلسفه اسلامى هم که گستره این کتاب است، برخى منابع از قلم افتاده‌اند. از بهمنیار، کتابى به نام ما بعدالطبیعه، جزو منابع قرار گرفته است و نامى از مراتب الموجودات و التحصیل برده نشده است؛ حال آن‌که، التحصیل جامع‌ترین اثر بهمنیار است. هیچ‌یک از رسائل محمد بن زکریاى رازى، به عنوان اولین فیلسوف ارسطوستیز جهان اسلام، ج