پاورپوینت کامل الخلاصه فی أصول الحدیث ۲۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل الخلاصه فی أصول الحدیث ۲۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل الخلاصه فی أصول الحدیث ۲۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل الخلاصه فی أصول الحدیث ۲۲ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله
۶ وابسته‌ها

ساختار

کتاب حاضر از مقدمه مختصر آقاى نافع قاسم (رئیس دیوان اوقاف)، مقدمه محقق صبحى بدرى سامرّایى و مقدمه نویسنده و متن اصلى (شامل چهار باب: ۱. اقسام حدیث؛ ۲. اوصاف راویان (کسانى که روایتشان پذیرفته مى‌شود و کسانى که روایتشان پذیرفته نمى‌شود)؛ ۳. تحمّل حدیث و راه‌هاى نقل، ضبط و روایت آن؛ ۴. اسامى رجال و طبقات عالمان و مسائل مرتبط با آن) تشکیل شده است. زبان و ادبیات این اثر، عربى قدیمى قرن هشتم هجرى است و البته الآن هم روشن و مفهوم است.

مصحح از تعداد قابل توجهى از منابع مهمّ و آثار علمى اندیشمندان اسلامى به زبان عربى، براى تصحیح اثر حاضر بهره برده است.

شیوه نویسنده در این اثر، آموزشى است و کمتر به استدلال یا انتقاد پرداخته است.

گزارش محتوا

درباره محتواى این اثر، گفتنى‌ها فراوان است، از جمله:

نویسنده در مقدمه‌اش که زمان و مکان نگارشش را مشخص نکرده، تأکید کرده است که این اثر، مطالبى در زمینه شناسایى حدیث است که براى جویندگان دانش و به‌ویژه براى کسانى که به وظیفه حدیث‌گویى مى‌پردازند، ضرورى است و آن را از کتاب‌هاى «معرفه علوم الحدیث» نوشته امام و مفتى شام شیخ‌الاسلام ابن الصلاح و «التقریب» نوشته امام متقن محیى‌الدین نووى و «المنهل الروی» نوشته قاضى بدرالدین معروف به ابن جماعه گرفتم و تهذیبش و تنقیحش کردم و هر مطلبى را در جاى خودش قرار دادم و همچنین افزوده‌هاى مهمّى از کتاب «جامع‌الأصول» و غیر آن به آن اضافه کردم و امیدوارم براى جویندگان سودمند واقع شود.[۱]
نویسنده، روایت ناسخ و منسوخ را تعریف کرده و بعد افزوده است که تفکیک این دو، فنّ و مهارت مشکلى است و شافعى در این زمینه پیشگام بود و خیلى مهارت داشت.[۲]
نویسنده، حدیث مُدَلَّس را به این صورت تعریف کرده است: «ما اُخفِی عیبُهُ»؛ «روایتى که عیبش پنهان شده است». مُدَلَّس بر دو قسم است: یکى از آن دو، این است که در اسناد واقع مى‌شود و آن به این ترتیب است که راوى از کسى که ملاقاتش کرده یا معاصرش بوده، مطلبى را روایت کند که از او نشنیده به این پندار که از او شنیده است. حقّ کسى که این گونه است این است که در این گونه موارد نگوید که «حدثنا» و «أخبرنا» و مانند آن تا مدلّس و فریب‌کار نشود، بلکه بگوید فلانى گفت که… و از فلانى روایت شده است که… قسم دوم در شیوخ و استادان است که روایت کند از شیخ، حدیثى را که آن را شنیده و نام، کنیه، نسب یا صفتى برایش بیاورد که معروف به آن نیست. قسم اول، جداً ناپسند است و عالمان آن را نکوهش کرده‌اند و یکى از کسانى که به‌شدت آن را مذمت مى‌کرد، شعبه بود. سپس در پذیرش روایت کسى که معروف به این گونه تدلیس است، اختلاف شده است و برخى از اهل حدیث و فقیهان او را از مجروحان قرار داده و گفته‌اند که روایتش پذیرفته نمى‌شود؛ چه شنیدن را بیان کند، چه بیان نکند. ولى حق این است که تفصیل قائل شویم؛ پس آنجا که لفظى که بیانگر اتصال است روایت کرده مانند «سمعت» و «أخبرنا» و «حدثنا» و… پس مقبول است و پذیرفته مى‌شود و آنجا که با لفظى بیان کرده که احتمال دارد و سماع را بیان نکرده، حکمش حکم مرسل و انواع آن است. در احادیث «صحیح» مسلم و بخارى و غیر آن دو از کتاب‌هاى مورد اعتماد، از این ن