پاورپوینت کامل الجدید فی تفسیر القرآن المجید ۲۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل الجدید فی تفسیر القرآن المجید ۲۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل الجدید فی تفسیر القرآن المجید ۲۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل الجدید فی تفسیر القرآن المجید ۲۲ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ معرفى تفسیر و روش آن
۲ منابع تفسیر
۳ پانویس
۴ منابع مقاله
۵ وابسته‌ها

معرفى تفسیر و روش آن

سبک این تفسیر، تحلیلى و توضیحى است و تمام قرآن را از ابتدا تا انتها به روش ترتیبى در بر دارد. هدف، ارائه توضیح پیام قرآن با کمک قرآن و روایات اهل‌بیت(ع) و پرهیز از بحث‌هاى فنى و استدلال و ذکر وجوه و احتمالات است.

روش مفسر، توضیح جمله‌ها، کل کلام و تبیین پیام آیه است، نه مفردات، اعراب یا لغت؛ مگر در جاهایى که لغات مشکل و غریب قرآن مطرح باشد؛ (مثلاًر.ک: «أمیون»، ذیل آیه ۷۸ بقره، ج۱، ص۹۸). سبزوارى تلاش دارد با عبارات مختصر و ساده، مطالب تفسیرى را بیان نماید و خواننده آشنا با زبان عربى را به نکات اصلى و مهم آیه راهنمایى کند.

روش کلى ایشان در ابتداى سوره‌ها به این ترتیب است که ابتدا با ذکر نام سوره، به ذکر فضائل آن و بیان حدیث در این مورد مى‌پردازد. نزول سوره از جهت مکى و مدنى بودن آن و بیان ترتیب نزول به این شکل که این سوره بعد از چه سوره‌اى واقع شده به‌همراه تعداد آیات، از اطلاعاتى است که مفسر محترم به خواننده خود ارائه مى‌دهد. در این بین سعى دارد که به اسماء سور و وجه تسمیه آنها نیز بپردازد. وى اسماء سور را امرى تعبدى مى‌داند.

روند کلى مفسر بعد از ارائه مشخصات سوره‌ها با اشاره و توضیح مفردات آیات و فرازهاى آن ادامه پیدا مى‌کند (مانند توضیح اسم، الله، الرحمن و الرحیم، در ج۱، ص۱۳). مفسر با مطرح نمودن جایگاه کلمات و جمله و عملکرد هریک از آنها، بحث‌هاى معمول اعراب را دنبال مى‌نماید (مانند ج۱، ص۱۰۹، ذیل آیه ۹۰ سوره بقره).

نکات مربوط به بعد فصاحت و بلاغت قرآن که به‌طور معمول در قالب بحث‌هاى معانى و بیانى مطرح مى‌شود، از امورى است که مفسر از آن غفلت نورزیده و در مقاطع مناسب به آن مى‌پردازد، مانند بحث تکرار ضمیر، عدول از غیبت به خطاب و بحث‌هاى ادبى دیگر.

در کنار مطالب فوق، بعد تفسیرى آیات و فرازهاى آن، رخ مى‌نماید، که معمولا با ذکر شماره آیه به آن مى‌پردازد. در این بخش، شیوه عمده مفسر، تفسیر تحلیلى و اجتهادى است که گاهى با نقل اقوال و نقد آنها همراه مى‌باشد. ایشان تفسیر آیه به آیه را با کمک نقل روایات پیامبر(ص) و اهل‌بیت(ع) دنبال مى‌کنند (مانند ج۱، ص۸۱، ذیل آیه ۵۸ بقره و ص۲۳ با نقل اقوال در تفسیر غیر المغضوب علیهم و نقد آنها در ج۱، ص۶۲).

مفسر در ارائه مطالب گوناگون از روش مزجى استفاده فراوان برده؛ بدین جهت موارد اشاره شده را با عناوین، از هم جدا نکرده‌اند و تلاش نموده‌اند، ضمن مراعات ترتیب، بدون انفصال، نکات مختلف را بیان کنند؛ البته به‌گونه‌اى نیست که همه عنوان‌ها را ذیل فراز یا آیه‌اى، لازم به ذکر دیده باشند، بلکه بنا به مقطع مطرح‌شده، مباحث را بیان کرده‌اند.

شأن نزول، از نکاتى است که مفسر محترم هر از چندى به آن مى‌پردازند (مانند ج۱، ص۱۱۶، ذیل آیه ۹۷ سوره بقره).

در کنار همه این مباحث، گاهى به قرائت و اختلاف آن در یک کلمه یا مقطعى از آیه، مى‌پردازد و تبحر خود را در این قسمت نیز نشان مى‌دهد (مانند ج۱، ص۱۱۶، ذیل آیه ۹۷ بقره).

مفسر به‌ندرت عنوانى را به نام «إلفات نظر» بعد از تفسیر و بحث‌هاى متفاوت مطرح مى‌نماید که در آن، مطلبى را که به‌طور مستقیم به تفسیر آیه مربوط نمى‌شود، توضیح مى‌دهند (مانند ج۱، ص۶۷، ذیل آیه ۳۷ سوره بقره).

تفسیر ترتیبى قرآن، مفسر را از اشاره به بحث‌هاى موضوعى غافل نکرده است؛ بر این اساس و به‌طور موردى