پاورپوینت کامل التعلیقه علی الرساله الصومیه (شیخ بهایی) ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل التعلیقه علی الرساله الصومیه (شیخ بهایی) ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل التعلیقه علی الرساله الصومیه (شیخ بهایی) ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل التعلیقه علی الرساله الصومیه (شیخ بهایی) ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

التعلیقه علی الرساله الصومیه (للشیخ البهایی)

پدیدآوران

شیخ بهایی، محمد بن حسین (نویسنده)

خواجویی، اسماعیل بن محمدحسین (محقق)

عنوان‌های دیگر

الرساله الصومیه. حاشیه

ناشر

مؤسسه عاشوراء

مکان نشر

قم – ایران

سال نشر

۱۴۲۷ ‌‎ق

چاپ

۱

شابک

‎۹۶۴-۷۲۶۳-۷۲-۴

موضوع

روزه (فقه)

شیخ بهایی، محمد بن حسین، ۹۵۳ – ۱۰۳۱ق. الرساله الصومیه – نقد و تفسیر

فقه جعفری – قرن ۱۱ق.

زبان

عربی

تعداد جلد

۱

کد کنگره

‏BP‎‏ ‎‏۱۸۸‎‏ ‎‏/‎‏ش‎‏۹‎‏ ‎‏ر‎‏۵۰۳۳

نورلایب

مشاهده

کتابخوان

مشاهده

التعلیقه علی الرساله الصومیه تعلیقات مرحوم علامه محمداسماعیل مازندرانى خواجویى بر رساله صومیه مرحوم شیخ بهایى است.

این کتاب تقریبا در اواسط قرن دوازدهم هجرى و به زبان عربى تألیف گردیده است.

ساختار

کتاب، بعد از مقدماتى که از سوى ماتن و شارح نوشته شده و پس از بیان امورى که اجتناب از آنها بر روزه‌دار واجب است، در هشت فصل و یک خاتمه تنظیم شده است:

فصل اول درباره امورى است که روزه تحقق پیدا نمى‌کند مگر با امساک از آنها.

فصل دوم درباره روزه‌هاى واجب است.

فصل سوم درباره روزه‌هاى مستحب است.

فصل چهارم درباره روزه‌هاى حرام است.

فصل پنجم درباره امورى است که در نیت روزه معتبر مى‌باشند.

فصل ششم در مورد کسانى است که روزه آنها صحیح نمى‌باشد.

فصل هفتم در مورد مستحبات شب‌هاى ماه رمضان است.

فصل هشتم درباره امورى است که برای روزه‌دار مکروه مى‌باشد.

خاتمه کتاب نیز درباره مزیت‌هاى ماه رمضان است.

گزارش محتوا

از آن‌جایى که مرحوم شیخ بهایى، شخصیتى ریاضى و عقلى دارد فلذا در رساله صومیه‌اش نیز با یک روال منطقى و ریاضى مباحث را پیش برده است و همان گونه که ملاحظه مى‌گردد مبناى مباحثش در کتاب، عدد دوازده مى‌باشد.

فصل اول: در اولین فصل، تحقق روزه منوط به امساک از امور دوازده‌گانه‌اى شده است که عبارتند از: اکل و شرب، انزال منى، ادخال حشفه در قبل یا دبر، باقى ماندن بر جنابت به طور عمدى تا صبح، صبح کردن جنب با خواب اول، صبح کردن جنب با خواب دوم بنا بر اینکه غسل خواهد کرد به گمان اینکه بیدار مى‌شود، صبح کردن جنب با خواب سوم حتى به قصد غسل، رساندن غبار به گلو، فرو بردن تمام سر در آب، قى کردن و دروغ بستن به خداوند.

قبل از ورود به این بحث در مورد مقدمه شیخ بهایى، تعلیقه‌اى از سوى مؤلف ذکر شده که اشاره به نوع ورود وى در بحث و براعت استهلالى است که در مقدمه به کار برده است، بعد در مورد اکل و شرب که اولین مبطلات روزه در کتب فقهى به حساب مى‌آیند، کلامى از ماتن نقل شده که ابن جنید را مخالف با قول مشهور که خوردن و آشامیدن عادى و غیر عادى را مبطل روزه دانسته‌اند، شمرده است.

مؤلف نیز از مختلف مرحوم شیخ طوسى نقل مى‌کند که سید‌ ‎مرتضى را به همراه ابن جنید مخالفان این قول مشهور شمرده است، زیرا آنها بلعیدن غیر متعارف را غیر متنافى با روزه دانسته‌اند و گفته‌اند: مثلاًخوردن یخ، چون خوردن متعارف نیست، اشکالى به روزه نخواهد رساند. در مورد انزال منى هم گفته‌اند: فعلى که در این شخص خاص، باعث نزول منى مى‌گردد، برای روزه‌اش مخل خواهد بود، مانند فکر جماع.

مؤلف در ذیلش مى‌فرماید: اگر شخص طورى است که با خیال جماع منى از وى انزال مى‌شود، در این صورت تصور جماع و انزال منى باعث بطلان روزه‌اش خواهد بود و الا خیر.

در مورد ایلاج و ادخال حشفه هم که باعث بطلان روزه مى‌شود، مقدار و حد حشفه توسط مؤلف مشخص شده است؛ ایشان حشفه را سر آلت مرد معرفى مى‌کند که ختنه از آن‌جا صورت مى‌گیرد.

این حشفه چه در قبل زن و چه در دبر زن یا مرد وارد شود، باعث بطلان روزه مى‌گردد و لو انزالى هم در کار نباشد.

تأکیدى هم از مرحوم شیخ طوسى بر لزوم کفاره و قضا بر کسى که آلتش را در قبل یا دبر زن یا مرد وارد کرده باشد نقل شده است.

مرسله على بن حکم از امام صادق(ع) که فرموده: «إذا أتى الرجل المرأه فی الدبر و هی صائمه لم ینقض صومها و لیس علیها غسل»، هم سندش منقطع است و هم فقها از آن اعراض نموده‌اند.

بقا در حال جنا