پاورپوینت کامل البلدان، الیعقوبی ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل البلدان، الیعقوبی ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل البلدان، الیعقوبی ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل البلدان، الیعقوبی ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ منابع مقاله
۵ وابسته‌ها

ساختار

کتاب، با مقدمه و شرح حال مؤلف آغاز شده است. متن کتاب «البلدان»، از پنج بخش و یک بخش الحاقى تشکیل شده است. بخش الحاقى، در آخر «البلدان» چاپ لیدن آمده است.

گزارش محتوا

توجه یعقوبى اساساً معطوف به مسائل آمارى و توصیف عوارض زمین است، به موضوع خراج نیز توجه بسیار دارد و از نژادشناسى و صنایع و فنون نیز غافل نیست. توصیف وى از طرح تاریخى بغداد و سامره اهمیت فراوان دارد. توصیف آفریقا پیش از آنکه به دست فاطمیان از دیگر سرزمین‌هاى خلافت جدا شود، درخور ملاحظه است. از اندلس نیز اطلاعات گران‌بهایى در اختیار مى‌نهد؛ از آن جمله، خبر هجوم نورمن‌ها به اندلس در سال ۸۴۴م / ۲۳۰ق است و عبارت معروف «کسانى که روس نام دارند» که در ضمن آن آمده و نام یعقوبى را در محافل علمى مشهور کرده و چند تحقیق مهم درباره آن انجام گرفته است.

یعقوبى، به اطلاعات جغرافیایى، کمتر اهمیت مى‌دهد و در پى ارائه نمودارى عمومى از ولایت‌ها برای کسانى است که مى‌خواهند به سرعت با آن آشنا شوند. تمایل مؤلف، به تحلیل عقلى در همه کتاب احساس مى‌شود و عجیب نیست اگر از گفت‌وگو درباره عجایب که مؤلفان دیگر دل‌باخته آن بوده‌اند، برکنار مانده است.

خلاصه‌اى از مطالب بخش‌هاى مختلف کتاب:

۱. بغداد: یعقوبى، مباحث جغرافیایى خود را از بغداد شروع مى‌کند و در توجیه این کار خود، چنین مى‌نویسد: «تنها بدان جهت ابتدا به عراق کردم که عراق، وسط دنیا و ناف زمین است و بغداد را بدان جهت ذکر کردم که وسط عراق واقع است و نیز همان شهر بزرگى است که از نظر وسعت و بزرگى و عمران و آبادى و فراوانى آب‌ها و خوبى هوا، در خاور و باختر زمین بى‌نظیر است…»

باید گفت که یعقوبى، از جمله نویسندگانى است که او را متعلق به «مکتب عراقى» مى‌دانند، زیرا در آن زمان، عراق، مرکز تعلیم و تعلم جغرافیا بوده است و بسیارى از علماى جغرافیا، از آنجا برخاسته بودند. در این مکتب، گروهى بیان مطلب و تألیف کتاب را بر مبناى چهار جهت شمال، جنوب، شرق و غرب قرار داده و بغداد را مرکز جهان به شمار آورده‌اند.

مؤلف، سپس، به بیان تاریخچه بغداد و چگونگى شهر شدنش و اسامى خلفاى عباسى که بر آن حکومت کرده‌اند، پرداخته است.

۲. سر من راى: «سرمن راى» یا «سامرا»، دومین شهر بزرگ عباسیان و مقر حکومت هشت خلیفه عباسى بوده است. معتصم که از زمان خلافت مأمون علاقه زیادى به خرید غلامان ترک داشت، آن‌چنان در این کار زیاده‌روى کرد که سپاه بى‌شمارى از ایشان را در بغداد گرد آورد. سپاهیان ترک، اسباب آزار و اذیت و نارضایتى مردم را فراهم آوردند. این امر سبب شد که معتصم تصمیم به خروج از بغداد بگیرد. او پس از بررسى چند جا به محل سامرا رسید ‎و شهر را همان‌جا بساخت. سامرا با الگوبردارى از بغداد طراحى شد و راه‌هاى آبى و خاکى مورد بهره‌بردارى قرار گرفتند.

۳. بخش مشرق: منظور از بخش مشرق، کلیه سرزمین‌هاى اسلامى است که در شرق بغداد واقع شده است؛ از ایالات جبال(عراق عجم) و آذربایجان و قزوین و زنجان و قم و اصفهان و رى و طبرستان و گرگان و سیستان و خراسان گرفته تا آنچه به خراسان پیوسته است، مانند تبت و ترکستان را شامل مى‌شده است.

۴. بخش قبله: یعقوبى در این قسمت به بیان شهرها و مناطقى پرداخته که در مسیر راه بغداد به سمت قبله واقع شده بودند و شامل کوفه، مدینه النبى(ص)، مکه، طائف و یمن مى‌باشد.

وى، در مورد مدینه، چنین مى‌نگارد: «مدینه، چنان‌که رسول خدا(ص) آن را نام نهاد، شهرى است پاکیزه (طیبه)، در زمین هموار و سازگار که هم بیابانى است و هم کوهستانى… و بیشتر دارایى مردم مدینه درخت خرماست و زندگى و خوراکشان از آن تأمین مى‌شود… و دریاى اعظم تا مدینه سه روز راه فاصله دارد و ساحل مدینه جایى است به نام جار و کشتى‌هاى بازرگانان و کشتى‌هایى که از مصر خواروبار حمل مى‌کند، آنجا پهلو مى‌گیرند.»

یعقوبى، فاصله میان مدینه و مکه را ۲۲۵ میل؛