پاورپوینت کامل مقامات بدیع الزمان همدانى ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مقامات بدیع الزمان همدانى ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مقامات بدیع الزمان همدانى ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مقامات بدیع الزمان همدانى ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ منابع مقاله
۵ وابسته‌ها

ساختار

کتاب مشتمل بر پنجاه و یک مقامه است که نویسنده آن‌ها را از زبان مردى خیالى به نام عیسى ابن هشام قمى روایت نموده است. قهرمان مقامات، دریوزه‌اى ساختگى به نام ابوالفتح اسکندرى است که پیوسته از شهرى به شهرى کوچ کرده و از خود چهره دیگرى مى‌سازد و خود را به مردم، ناشناس نشان مى‌دهد.

نویسنده مقامات خود را با نام شهرها، مکان‌ها، افراد و یا موضوعاتى که محور اصلى داستان اوست، نامگذارى کرده است.

گزارش محتوا

شاهکار بدیع‌الزمان، مقامات اوست، یعنى قطعات نثر مسجع و مصنوعى که در آن، حادثه یا لطیفه‌اى درباره قهرمان داستان روایت مى‌شود. قهرمان مقامات، مرد فاضل، جهاندیده و فهمیده‌اى است که به سبب قدرناشناسى مردم زمانه و نادرست بودن نظام اجتماعى، از راه کلاشى، اخّاذى و حیله‌گرى روزگار مى‌گذراند و در واقع خود و دیگران را به تمسخر گرفته است. طنزپردازى، بدیهه‌سازى، تمثیل‌آفرینى و حفظ سیاق طبیعى کلام، در عین صنعتگرى، در این اثر جمع است. نویسنده نقش‌پرداز زندگى قرن چهارم است و حوادث کتابش در شهرها و نواحى بزرگ اسلامى و ایرانى (از جمله بلخ، سجستان، کوفه، آذربایجان، گرگان، اصفهان، اهواز، بغداد، بصره، بخارا، قزوین، موصل، شیراز، حلوان، شام، مراغه، نیشابور و سارى) مى‌گذرد.

او به وصف واقعگرایانه اخلاق، مرام و رفتار معاصران معتقد است؛ گویى در پرده‌هاى نمایشى کوتاهى، گوشه‌هاى زشت و محکوم شدنى جامعه را از نظر خواننده مى‌گذراند و کارش بى‌آنکه جنبه موعظه و نصیحت داشته باشد، آگاه کننده و افشاگرانه است. واقعگرایى وى در صحنه آرایى و آدم‌هاى مقامه‌هایش و گاه در سخنان آن‌ها نیز مشهود است، چنان‌که در «المقامهالدینار» از مصطلحات و حتى دشنام‌هاى رایج میان اوباش و ولگردان آن زمان استفاده کرده، در «المقامه الرصافیه» از اسرار دنیاى دزدان، کف زنان و طراران پرده برداشته و در «المقامه الشامیه»، اشارات وقیح جنسى را گنجانده است. با آن‌که غالب مقامه‌ها به یک شیوه شروع و ختم مى‌شود- یعنى راوى هربار قهرمان را در قیافه جدیدى مى‌بیند و نه چندان دیر او را به جا مى‌آورد- تنوع و تازگى مناظر و حوادث و گاه، اشخاص فرعى حفظ مى‌شود؛ مثلاً شرح وضع مضحکى که روستایى ساده دل در «المقامه البغدادیه» دچار آن شده، یا وصف حمامى و دلاک‌ها در بخش اول از «المقامه الحلوانیه» فراموش نشدنى است. در بخش دوم این مقامه، ابوالفتح اسکندرى، حَجّامِ پرچانه‌اى است که دلاک خاموش هزار و یک شب را به یاد مى‌آورد. حَجّام آسمان و ریسمان را به هم مى بافد و با گفتن آنچه از ادب و کلام و امثال شنیده، خواننده را مسحور قلم جادویى نویسنده مى‌کند. اما ابوالفتح اسکندرى غالباً ً به صورت دریوزه‌گرى شیّاد ظاهر مى‌شود که، به زور زبان‌آورى و سخنورى، از حاضران پول مى‌گیرد و خرج عیّاشى مى‌کند. این، تصویرِ طنزآمیزى است از ادیب آن دوران که مى‌باید دریوزه‌گر دربارها و درگاه‌ها باشد و براى پیشرفت کارش هر روز به رنگى درآید و شکّاکانه و فرصت طلبانه دم را غنیمت بداند. بدین‌گونه ابوالفتح اسکندرى گاه به هیئت سلحشوران و یکه سواران («المقامه الفراریه»، «المقامه الملوکیه»)، گاه به لباس گدایان با عصا و انبان («المقامه الاسدیه»)، و گاه در زىِّ غازیان داوطلب، که براى جهاد با کفار کمک گردآورى می‌کردند، ظاهر مى‌شود («المقامه القزوینیه»)، در مقامه‌اى دیگر هم مطرب میخانه است و هم پیشنماز مسجد («الخمریه»)، و در همان حال، ادیبى است نقاد و در شعرشناسى استاد («المقامه القریضیه»)؛ بار دیگر در جلسه‌اى ادبى، درباره نثر اظهار نظر مى‌کند و چون طلب زیادت مى‌کنند او نیز زیادت مى‌طلبد («المقامه الجاحظیّه»)؛ گاه رباینده دستار شیطان («المقامه الابلیسیه») و گاه نیز دعانویس («المقامه الحِرزیه» و «المقامه الاصفهانیه») است.

در «المقامه الوصیه»، نویسنده موفق شده است که پیش از مولیر، افکار یک «خسیس» تمام عیار را بیان کند؛ اما شاهکار او «المقامه المضیریه» است که در آن جزئیات خانه و زندگى و کسب و معیشت بازارى تازه به دوران رسیده‌اى را وصف کرده و توانسته است خصلت‌هاى گروه را در قالب فرد بنمایاند.

از جمله خصوصیات کار نویسنده، آن است که حوادث داستان‌هایش اغلب در محیطهاى متمدن شهرى مى‌گذرد و داستان‌هایش طرح