پاورپوینت کامل معجم المصطلحات و الألفاظ الفقهیه ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل معجم المصطلحات و الألفاظ الفقهیه ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل معجم المصطلحات و الألفاظ الفقهیه ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل معجم المصطلحات و الألفاظ الفقهیه ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا

۲.۱ حرف الف
۲.۲ [حرف باء]
۲.۳ حرف تاء
۲.۴ حرف ثاء
۲.۵ حرف جیم
۲.۶ حرف حاء
۲.۷ حرف خاء
۲.۸ حرف دال
۲.۹ حرف ذال
۲.۱۰ حرف راء
۲.۱۱ حرف زاء
۲.۱۲ حرف سین
۲.۱۳ حرف شین
۲.۱۴ حرف صاد
۲.۱۵ حرف ضاد
۲.۱۶ حرف طاء
۲.۱۷ حرف ظاء
۲.۱۸ حرف عین
۲.۱۹ حرف غین
۲.۲۰ حرف قاف
۲.۲۱ حرف کاف
۲.۲۲ حرف لام
۲.۲۳ حرف میم
۲.۲۴ حرف نون
۲.۲۵ حروف هاء، واو و یاء

۳ پانویس

ساختار

جلد اول کتاب، از حرف الف شروع مى‌شود تا حرف حاء.

در جلد دوم از حرف خاء تا عین.

در جلد سوم حرف غین تا یاء و الفاظ نیز از آبد تا یوم مى‌باشند.

گزارش محتوا

مؤلف، در مورد الفاظ گاهى، هم به معنى لغوى و هم به معنى اصطلاحى، آن هم در اصطلاح طوایف و فرقه‌هاى گوناگون فقهى اشاره کرده است که در بیان نمونه‌هایى از آنها مطلب واضح‌تر خواهد شد.

حرف الف

در دومین کلمه که بعد از آبد بیان شده؛ یعنى آبق، نخست معناى لغوى بیان گردیده که عبارت است از اسم فاعل از إباق و فعلش نیز أبق، یأبق و یأبق إبقا و أباقا است.

بعد مى‌گوید: إباق مختص انسان است؛ چه عبدباشد و چه حر. در کتاب «العین» به این صورت مقید شده که هر کس از سید خود فرار کند آبق مى‌گردد. أزهرى نیز گفته فرار عبداز مولایش را ابق گویند.

وى سپس به اصطلاح آن در میان فقها پرداخته که ابتدا از حنفیه شروع کرده است که مى‌گویند به مملوکى که از مالکش فرار کند، اطلاق مى‌شود. مالکیه به هر کس که مخفیانه برود و بدون سبب، آبق مى‌گویند؛ اعمّ از فرارکننده، گمشده یا ترسیده.

از ابن عرفه هم نقل کرده‌اند که مى‌گوید: به هر حیوان ناطقى که بدون حرز پیدا شود، آبق گفته مى‌شود. شافعیه به رفتن عبدبدون ترس مى‌گویند و حنابله به هر نوع هاربى و ظاهریه به کسى که از جماعتى فرار کرده و کسى که از سرزمین دین خدا به سرزمین دشمنان خدا رفته باشد، آبق مى‌گویند.

آبی اللحم، الآجر، الآجن، الآحاد، الآخران و الآداب الفاظ بعدى هستند.

در مورد آداب نیز توضیحاتى مفصل ارائه شده است؛ ابتدا مى‌گوید: آداب جمع ادب است و ادب عبارت است از ریاضت نفس و محاسن اخلاق که به هر ریاضت محموده‌اى که انسان به کمک آن به فضیلتى از فضایل دست یابد گفته مى‌شود.

ایشان در ادامه به توضیح آداب بحث و مناظره، آداب خلا و آداب قاضى به عنوان مثال‌هایى براى آداب پرداخته است.

از دیگر الفاظ مهمى که در حرف الف آمده، اباحه است که در لغت به معناى احلال است.

از عبداللّه شنقیطى، فتوحى، فهرى، زرکشى و محمد امین شنقیطى در اصطلاح شرعیش کلماتى نقل شده است.

آیه ۱۸۷ سوره بقره را هم که مى‌فرماید: «أحل لکم لیله الصیام الرّفث إلى نسائکم»، به عنوان شاهد آورده که به معنى اباحه شرعى جماع در شب‌هاى ماه مبارک رمضان است.

مؤلف از اباحه عقلیه نیز مثال آورده که در اصطلاح برائت اصلیّه گفته مى‌شود.

اجازه، از دیگر الفاظ این بخش است که مطالب مفصلى در موردش گفته شده و با شواهدى از قرآن معنا شده و به مفهوم آن در اصطلاح فقهایى مانند احمد بکرى از حنفیّه، شنقیطى از فقهاى مالکیّه، زکریاى انصارى از فقهاى شافعیّه و بهوتى و بعلى از فقهاى حنابله اشاره کرده است.

وى در ذیل همین بحث به مفاهیم اجارتان، إجاره الذمّه، إجاره الطویله، إجاره اللازمه و إجاره المضافه نیز پرداخته است.

در بخش الف الفاظ مهم و مبتلا به زیادى وجود دارد که اجتهاد، اجماع، اسلام، احتلام، احتیاز، احرام، احصا، اختیار، استسقاء، استطاعه، استنجاء، استیلاد، اسلام، اضطرار، ام ولد، اموال، انقلاب و ایمان از آن جمله مى‌باشند.

[حرف باء]

حرف بعدى باء است که اولین کلمه‌اش بئر است. از کلمات مهمش یکى بدعت است که به دو صورت بدعت حقیقى و بدعت اضافى مى‌باشد.

بدع در لغت به معناى چیزى است که براى اولین بار پیدا مى‌شود مانند آنچه در آیه ۹ سوره احقاف آمده که مى‌گوید: «قل ما کنت بدعا من الرّسل» یا آنچه که در آیه ۲۷ سوره حدید آمده که مى‌گوید: «و رهبانیه ابتدعوها ما کتبناها علیهم إلاّ ابتغاء رضوان اللّه».

در اصطلاح نیز به کار مخالف سنّت گفته مى‌شود. تعریفى از امام شاطبى نقل کرده که گفته: طریقه فى‌الدین مخترعه تضاهى الشرعیه یقصد بالسلوک علیها المبالغه فى التعبدللّه سبحانه و تعالى.

مؤلف از کتاب دستور نقل کرده که پنج قسم براى بدعت تصویر کرده که عبارتند از:

واجب.
حرام.
مستحب.
مکروه.
مباح.

اگر موافق قواعد ایجاب باشد، واجب و اگر موافق قواعد تحریم باشد، حرام و در صورت توافق با قواعد مکروه، مکروه و در صورت توافق با قواعد مستحب، مستحب و در صورت موافقت با قواعد اباحه، مباح خواهد بود.

مباح مانند توسعه در خوراکى‌هاى لذیذ و… مستحب مانند احداث مدارس و… بعد در مورد بدعت حقیقى مى‌گوید: بدعتى است که دلیلى از ادله شرعیه بر آن دلالت نکند.

برائت، بغاه، بکره و بنى هاشم از دیگر الفاظ مهم حرف باء مى‌باشند. مفصل‌ترین لفظ این قسمت نیز بیع است که در لغت به معنى مبادله بوده و مصدر باع مى‌باشد.

اصطلاحا نیز اقوال مذاهب اربعه را در مورد بیع بازگو کرده، بعد به اقسام بیع پرداخته که سى و شش نوع براى آن بیان کرده است.

بیع استجرار، بیع استصناع، بیع استغلال، بیع باطل، بیع تلجئه، ثنیا، بیع جبرى، بیع جزاف، بیع حصات، بیع رقم، بیع سلم، بیع صوف، بیع فاسد و بیع فضولى از آن جمله مى‌باشند.

حرف تاء

حرف تاء هم با کلمه تأسیس شروع مى‌شود که به معنى چیزى است که قبلا نبوده و تازه به وجود آمده است.

تأویل از دیگر کلماتى است که در حرف تاء ذکر شده و معنى اصطلاحیش برگرداندن لفظ از ظاهرش به معنى احتمالى است که آن احتمال موافق کتاب و سنت باشد؛ مانند آنچه در مفهوم آیه ۹۵ سوره انعام و ۳۱ یونس که مى‌فرماید: «یخرج الحی من المیت»، بیان گردیده است که گفته‌اند: به معنى خروج پرنده از تخم یا خروج مؤمن از کافر و خروج عالم از جاهل مى‌باشد.

تبدیل، تبذیر، تبعیض، تبشیر، تجارت، تحریم، تحصن، تحلیل، تجویز، توکل و تیمم از دیگر الفاظ مهم این حرف مى‌باشند.

در مورد تیمم مى‌گوید: در لغت به معنى قصد مى‌باشد و در اصطلاح از آیاتى مانند ۴۳ سوره نساء که مى‌فرماید: «فتیمموا صعیدا طیبا»، به دست مى‌آید.

حرف ثاء

حرف ثاء