پاورپوینت کامل الأنس الجلیل بتاریخ القدس و الخلیل ۶۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل الأنس الجلیل بتاریخ القدس و الخلیل ۶۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل الأنس الجلیل بتاریخ القدس و الخلیل ۶۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل الأنس الجلیل بتاریخ القدس و الخلیل ۶۸ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ گزارش محتواى جزء اول
۴ گزارش محتواى مجلد دوّم
۵ گزارش پاورقى‌ها
۶ منابع مقاله

ساختار

جلد اوّل، از یک مقدّمه و متن اصلى اثر تشکیل شده است. این جزء اثر، تحلیل سیاسى شهر بیت‌المقدس مى‌باشد.

مقدّمه این جزء توسط محقق اثر عدنان یونس عبدالمجید ابوتبانه نگارش یافته است.

جلد دوّم، کتاب هم از یک مقدّمه و متن اصلى اثر تشکیل یافته است. این جزء به توصیف بناهاى بیت‌المقدس و مناطق نزدیک آن و شرم احوال بزرگان این شهر پرداخته است. مقدّمه این جزء هم توسط محقق آن محمود عوده کعابنه تحریر شده است.

گزارش محتوا

مقدّمه اوّل، به دو قسمت اساسى تقسیم مى‌شود: قسمت اوّل به بررسى عصر صاحب اثر مى‌پردازد که از معرفى اسم، نسب، لقب، کنیه، تاریخ تولد و رشد او شروع و سپس نام اساتید، مسافرت‌هاى او، مسئولیت‌ها و پست‌هاى اجتماعى و در آخر وفات او سخن گفته مى‌شود و به بررسى ابعاد علمى عصر مؤلف پرداخته مى‌شود که مشهورترین مدارس شام در این زمان، مدرسه عادلیه کبرى و مدرسه حنبلیّه است که مؤلف در این مدرسه به تحصیل مشغول بوده است. پس از مدارس موجود در بیت‌المقدّس در عصر مملوکى صحبت مى‌شود و در آخر این قسمت از مشهورترین مؤرخان در عصر صاحب مؤلف که شخصیت‌هایى؛ همچون ابن حجر عسقلانى، سیوطى، صیرفى جوهرى و سخاوى مى‌باشد که ضمن معرفى آنان، از آثار آنان هم نام برده مى‌شود.

قسمت دوّم این مقدمه، اختصاص به معرفى کتاب دارد که شامل موضوع کتاب، مصادر و منابعى که مؤلف در تدوین اثر از آنها سود برده است و در آخر از نسخ خطى که از این اثر موجود است و نسخه‌اى که اصل قرار گرفته و با نسخ دیگر مقابله شده، به طور کامل بحث مى‌شود.

موضوع کتاب شهر قدس مى‌باشد. این شهر محل اولین قبله مسلمین، دوّمین مسجد اسلام سومین حرم شریف(مکه، مدینه) مى‌باشد. این شهر را انبیاء(ع) بنا کرده‌اند.موسى(ع) در این شهر نور رب را نگریست و در همین جا با خداوند تکلم کرده، مریم عذرا در بیت‌المقدس وفات یافت، عیسى(ع) در هیمن جا زاده شد و عروج کرد، اسراى حضرت محمّد(ص) به اینجا و معراج آن حضرت از همین جا بود.

مصادر و منابعى که مؤلف از آنها در تألیف سود جسته، تورات، قرآن کریم، صحیح بخارى صحیح مسلم، مسند احمد بن حنبل و دیگر کتب سنن و اخبار نبوى و از کتب تفاسیر از جمله تفسییر ابن عباس تفسیر.

ابن جماعه، تفسیر قرطبى، تفسیر، بیضاوى و تفسیر ابن مرجان و تفاسیرى دیگر که مؤلف به طور صریح از آنها نام نبرده است.

و از مؤلف از کتب تاریخ، فضائل و مناقب و قصص از جمله کتب قصص احمد بن محمد ثعلبى، کتاب الفتح القسى فی الفتح القدسى عمادالدین ابوعبداللّه اصفهانى، کتاب المختصر فی اخبار البشر ابى‌الفداء، کتاب مشیر الغرام الى زیاره القدس و الشام ابراهیم بن هلال مقدسى شافعى و کتاب کتاب فضائل القدس و الشام ابوالمعالى مقدسى و…نیز در تدوین سود برده است.

مؤلف از کتب انساب، تراجم و طبقات از جمله کتاب صفره الصفوه ابن جوزى، کتاب و فیات الاعیان و انباء ابناء الزمان ابن خلکان و طبقات شافعیه عبدالوهاب بن على سبکی در تدوین استفاده، نموده است.

مؤلف از کتب جغرافیا؛ از جمله الاشارات الى معرفه الزیارات ابى‌بکر هروى، کتاب البدیع فی تفصیل مملکه الاسلام محمد بن احمد بناء احمد بناء مقدسى، کتاب تاریخ دمشق ابن‌عساکر دمشقى و تهذیب الاسماء و اللغات نووى دمشقى و کتاب عوارف المعارف محمد بن عب‍ اللّه سهروردى در تألیف اثر سود جسته است. این مقدّمه محقق، اطلاعات گرانمایه به خواننده ارائه مى‌دهد.

گزارش محتواى جزء اول

متن اصلى جزء اول با تشریح انگیزه برای تألیف شروع مى‌شود که در به طور مختصر گذشت و بعد تفسیر آیه اوّل سوره اسراء نامى از مسجد الاقصى در آن آمده که تفسیر به مسجد بیت‌القدس شده است و از خلال تفسیر به گوشه‌اى از اهمّیت دینى این زمین مقدّس به میان مى‌آید و به دنبال آن اقوال اوّلین کسى که مسجد بیت‌المقدس را قبل از حضرت داود(ع) بنا کرده چه شخصى مى‌باشد؟ مطرح مى‌شود.

از اینجا همین طور که عادت تاریخ‌نویسان و مورخان مى‌باشد، بحث ذکر اوّلین چیزى که خداوند سبحان خلق نموده، شروع و بلکه بحث خلق عرش و کرسى و عمل، شمس و قمر، بهشت و جهنم و جن و جان منتقل مى‌شود. منابع و مصادر استفاده شده در این مباحث قرآنى و احادیث مى‌باشند.

بعد از مطرح شدن این مساحت، به بحث ذکر تاریخ انبیاء که از حضرت آدم(ع) و بعد نوح، هود، صالح، علیه‌السّلام مطرح مى‌شود و زمانى که به حضرت ابراهیم خلیل(ع) مى‌رسد ارتباطى که بین این پیامبر الهى، و بین شهرى که در آن ساکن و سپس در آن مدفون شده، مطرح مى‌شود و بعد تاریخ بناء کعبه و ذکر فرزندان آن حضرت اسماعیل و اصحاق مى‌آید و در ادامه قصه ذبیح ابراهیم(ع) و سپس تاریخ اولاد ابراهیم اسماعیل و اسحاق(ع) و همسران آنها و مکنان دفن آنها و ارتباطى که بین آنها، با این شهر مقدس است، گفتگوى مى‌شود.

این مباحث که همه با آیات قرآن و احادیث و اخبار نبوى به طور مستدّل مطرح شده سلیمان که از پسران حضرت داود(ع) است و به تصریح قرآن، نبوت و سلطنت را با هم داشت. در زبان سلطنت خود بر روى مدفن ابراهیم(ع) که در سرزمینى به نام حبرون قرار داشت، بنایى ساخت. قبل از ابراهیم(ع)، ساره همسرش در این مکان دفن شده بود و بعد از ابراهیم(ع) نیز پسرش اسحاق و همسرش، یعقوب و همسرش همگى در اینجا دفن هستند و چون مسلمانان در فلسطین جاى گرفتند آن را مشهد ابراهیم نامیدند و مسجدى در آنجا ساختند و نیز این منطقه حبرون بعدها لقب ابراهیم را گفت و به الخلیل موسوم شد. مؤلف با ذکر این مطالب، سپس وارد آداب زیارت حضرت ابراهیم(ع) و بعد طول و عرض جغرافیایى این بنایى که حضرت سلیمان(ع) و لوط بردارزاده‌اش که از نخستین کسانى بود که همراه ساره همسرش به وى گرویدند و ایوب(ع) و شعیب(ع) مى‌شود و سرگذشت‌هاى این پیامبران الهى را با تحلیل حوادث آن بازگو مى‌کند تا نوبت به موسى(ع)، برگشت او به مصر و برگزیده شدن از سوى خدا و داستان و برخورد با ساحران و تا سپردن سپاهیان فرعون به دریا و از یادآورى اینها مجیرالدین مؤلف اثر، پلى مى‌سازد بین ارتباط و علاقه‌اى که موسى(ع) به قوم بنى اسرائیل و پیوندى که با بیت‌المقدس داشته است، مى‌رسد و از نفرتى که با ستمگران که بر این سرزمین حکومت مى‌کند.

در ادامه مؤلف، از دیگران پیامبران بزرگ که ارتباط و علاقه‌اى با این سرزمین و مکان مقدس داشته‌اند، صحبت مى‌کند. از داود، سلیمان و یونس تا اینکه مى‌رسد. کنى که بعد از به تخت نشستن، در سال چهارم حکومت خود(۶۰۰ سال قبل از میلاد) به بیت‌المقدس تاخت و این شهر را ویران نمود و این اوّلین ویرانى شهر مقدس بود و آن تا ۷۰ سال به طول انجامید. پس در جنگى که بین ایران و بابل درگرفت، بیت‌المقدس به دست کوروش هخامنشى فتح شد و از ۵۳۸ قبل از میلاد تا ۳۳۲ در تصرف آنها بود. در این دوره گروهایى از بنى اسرائیل که به سرزمین‌هاى عربى گریخته بودند، مجددا به بیت‌المقدس بازگشتند. در سال ۳۳۲ قبل از میلاد اسکندر مقدونى با شکست امپراتورى ایران، این شهر را فتح کرد. پس از اسکندر، بیت‌المقدس متناوبا زیر سیطره «بطالسه مصر» و «پادشاهان سلوکى» قرار داشت. و این وضع ادامه داشت تا اینکه در سال ۶۳ قبل از میلاد«رومیان»، و در ۴۰ قبل از میلاد «پارتیان» ایرانى بر بیت‌المقدس مسلط شدند و اندکى بعد «هرود» به یارى رومیان بر بیت‌المقدس استیلا یافت حضرت عیسى(ع) در دوره حکومت او به دنیا آمد. چهل سال بعد از مصلوب شدن حضرت مسیح و رفته او به آسمان، «طیطوس» شاه رومى، در همان اولین سال حکومت خود به بیت‌المقدس حمله کرد و ابن شهر را ویران نمود. هیکل یا همان معبدسلیمان(ع) را به آتش کشید و همه کتب آنها را بسوزاند و یهودیان مستقر در بیت‌المقدس را به قتل رساند؛ مگر آنانى که گریختند یا مخفى شدند. این ویرانى دوم بیت‌المقدس بود. قوم یهود از این پس تاکنون برای آنها در این سرزمین (منظور سال تألیف اثر است) ریاست و حکومتى نبوده است. مؤلف در ضمن این برهه از تاریخ بیت‌المقدس، سرگذشت و حوادث تاریخى انبیاء زکریا، یحیى و عیسى علیهم‌السلام با کمک گرفتن آیات از قرآن کریم و احادیث دنبال مى‌کنند. سرزمین فلسطین و بیت‌المقدس در ۳۱۲ میلادى به متصرفات «قسطنطن» امپراتور مسیحى روم افزوده شد. در این دوره کلیسها و دینى مسیحى رو به توسعه نهاد و گروه‌هاى مسیحى به این شهر کوچ نموده و در آنجا اقامت گزیدند. این وضع ادامه داشت تا اینکه درپى شکست رومیان از ساسانیان، بیت‌المقدس به تصرف ایرانیان درآمد؛ ولى با تحولات سیاسى و نظامى که رخ داد تا فتح آل به دست مسلمانان (۱۵ قمرى) در سلطه مسیحیان بود.

مؤلف با رسیدن به فتح بیت‌المقدس توسط مسلمانان بخشى را اختصاص به زندگانى پیامبر اکرم(ص) (میلاد، نسب، بعثت، هجرت، رابطه با انصار، غزوات، صفات، سخوات، همسران و وفات آن حضرت) مى‌دهند. و با کمک آیات، روایات و کتب تاریخى به تحلیل حوادث این برهه مى‌پردازد.

بعد از مطرح نمودن این مباحث، دوباره مؤلف به بررسى اهمیت دینى مسجدالاقصى و بیت‌المقدس و ذکر فضائل آن با اشتهاد به آیات قرآنى، احادیث شریفه نبوى، سخنان صحابه و تابعین مى‌پردازد و آن اینکه بیت‌المقدس ارض محشر و در قیامت محل تجمع آدمیان است.

مؤلف فتح بیت‌المقدّس که با عنوان الفتح در اثر آمده، را به طور مفصّل که از طریق کثیره و با الفاظ مختلف وارد شده و او آنچه از آنها را بهتر از همه مى‌داند، روایت مى‌کند. سپس تعدادى از صحابه به آنهایى را ساکن، زائر یا در بیت‌المقدس دفن شده‌اند، ذکر مى‌کند؛ از جمله ابوعبیده الجراح، حناد بن جبل انصارى، بلال بن ریاح، عیاض بن غنم، ابوذر غفارى بلال حبشى، خالد بن ولید، تمیم بن اوس دارى، عبدالدین سلام و… در این قسمت به طور مختصر به شرح احوال آنها نیز مى‌پردازد.

در بعضى دیگر روایاتى را مى‌آورد که در آخرالزمان شخصى ظهور مى‌کند، به نام صاحب الزمان(ع) که او به شهر بیت‌المقدس مهاجرت مى‌کند.

بعد از دوره فتح، نوبت به دور امویان (۱۹-۱۳۲ هجرى) مى‌رسد. معاویه بن ابى‌سفیان به فرماندهى سپاه اسلام در فلسطین و شام منصوب شد. او مدت چهل سال به عنوان والى و سپس به عنوان خلیفه، بر این سرزمین حکم راند.

مسجد الاقصى و بناى قبه الصخره، قدیمى‌ترین، نفیس‌ترین و منظم‌ترین بناهاى شهر بیت‌المقدّس مى‌باشد که توسط عبدالملک بن مروان خلیفه پنجم اموى در سال ۷۳ ساخته شد که مؤلف به توصیف این بنا از حیث ساخت، مساحت، ابواب، و ق