پاورپوینت کامل الأصل الأصیل (اصول آصفیه) ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل الأصل الأصیل (اصول آصفیه) ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل الأصل الأصیل (اصول آصفیه) ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل الأصل الأصیل (اصول آصفیه) ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله
۶ وابسته‌ها

ساختار

کتاب، دارای پیشگفتار دکتر مهدی محقق (رئیس انجمن مفاخر فرهنگی وقت)، پیشگفتار مصحح، متن رساله، خاتمه و مقدمه هرمان لندنت (به زبان انگلیسی) است.

گزارش محتوا

نویسنده در ابتدای متن کتاب درباره موضوع کتاب چنین می‌نویسد: «و بعد فإنا أردنا فی هذه المقاله أولا ذکر الأصل المشهور من الحکماء و هو أن «الواحد لا یصدر عنه إلا الواحد» و ذکر بعض الفروع المتفرعه علیه و هی أیضا أصول لفروع أخر و بیان أن أکثر المسائل الحکمیه یمکن أن یتفرع علیه ثم ذکر بعض الأصول و الآراء الحقّه التی اعتمد علیها أرسطوطالیس و سائر القدماء على غایه الإیجاز و الاختصار و سمینا الأصل الأوّل أصلا أصیلا لیحصل التمییز بینه و بین سائر الأصول عند الذکر جعلتها تذکره لنفسی و لمن أراد اللّه أن ینتفع بها و اللّه المعین و به أستعین»؛ یعنی مراد ما از نگارش این کتاب ذکر قاعده الواحد و برخی از فروعاتی است که بر آن متفرع می‌گردد… و این اصل را اصل اصیل نامیدم که از سایر اصول متمایز گردد…[۱].

ملارجبعلی تبریزی یکی از فیلسوفان شناخته‌شده‎ مکتب فلسفی اصفهان است. وی به‌عنوان یک فیلسوف تنزیهی با دغدغه‌های کلامی، هیچ‎یک از مبانی، آراء و ادله‎ فلسفه‎ ملاصدرا را نمی‌توانست بپذیرد و سعی در ردّ آ‎نها داشت؛ چراکه حکمت متعالیه‎ صدرایی را منافی آیات و روایات می‌دانست. از جمله‎ این مسائل، مسئله‎ وجود ذهنی بود. در واقع حکیم رجبعلی تبریزی یکی از منکران سرسخت قول به نظریه‎ وجود ذهنی است که در رساله‎ اصول آصفیه خود اشکالاتی بر آن وارد نموده است[۲].

این رساله، به تجزیه و تحلیل آراء و عقاید گرایش‌ها و جریانات مربوط به ناقدان حکمت متعالیه و مخالفان اندیشه صدرایی‎ در‎ حیطه اصل اساسی این مکتب، یعنی«اصالت وجود» اختصاص دارد. در طیّ‎ این نوشته، سه جریان اصلی مورد بررسی و ارزیابی و نقد قرار گرفته است:

قول به اصالت‎ ماهیت‎ و وجود ‎(در طول یکدیگر): مکتب ملا رجبعلی تبریزی و تابعانش؛
قول به اصالت ماهیت‎ و وجود ‎(در عرض یکدیگر): مکتب شیخ احمد احسایی؛
قول به اصالت ماهیت و اعتباریت وجود: مکتب قاضی سعید‎ قمی‎ و حائری مازندرانی (مؤلف حکمت بوعلی)[۳].

از اولین پیشگامان قول به اصالت ماهیت، در دوره پس از صدرالمتألهین، ملا رجبعلی تبریزی است که از اتباع مشائیان و تلامیذ حکیم میرفندرسکی بشمار می‌رود. وی‎ که‎ حدودا سی سال پس از صدرالمتألهین زیست، شاگردانی همچون پیرزاده و قاضی سعید قمی و ملا عباس مولوی پروراند. او علاوه بر اختلاف در‎ مبانی‎ فلسفی با صدرالمتألهین (در‎ مباحث‎ اصالت وجود، اشتراک معنوی وجود و…)، در نفی وجود ذهنی و حرکت جوهری و دیگر فروع فلسفی نیز با او اختلاف دارد. وی در رساله اصول آصفیه چنین آورده است:

«أصل آخر: اعلم أن الماهیه من حیث هی لیست إلا هی…

فرع: إذا کانت‎ الماهیه‎ من حیث هی هی لیست إلا هی فالماهیه الموجوده فی الخارج، إما أن یکون ماهیه فقط فی الخارج ماهیه فقط فی الخارج أو یکون ماهیه مع وجود فی الخارج، فإن کانت فی الخارج ماهیه فقط‎ فلا‎ تکون موجوده‎، لأن الماهیه من حیث هی هی لیست إلا هی کما عرفت و قد فرضناها موجوده، هذا خلف و إن لم یکن‎ فی الخارج ماهیه فقط، بل یکون ماهیه مع وجود، فیلزم أن یکون‎ الوجود‎ فی‎ الخارج مع الماهیه لا بمعنی أن یکون موجودا فی الخارج حتی یلزم التسلسل فی الوجود، بل بمعنی ‎‎أنه‎ وجود فی الخارج لما عرفت من أن مبدأ الاشتقاق لا یمکن أن یکون‎ مشتقا‎ أبدا‎ و بذلک ثبت أن الماهیه الموجوده فی الخارج یتصف بالوجود فی الخارج لا فی الذهن».

ایشان ابتدا در صدد اثبات تحقق ماهیت در خارج به‌نحو تحقق معروض‎ برای عارض خود (یعنی‎ وجود‎) است؛ البته نه بدان نحو که ماهیت من حیث هی را در خارج موجود بداند. وی استدلال می‌کند که ماهیت موجوده در خارج، یا صرف ماهیت است و یا ماهیت مقارن و توأم‎ با وجود در خارج. شق اول، صحیح نیست؛ چراکه صرف ماهیت اقتضای وجود ندارد و الاّ خلف لازم آید. اما اگر در خارج ماهیت با