مهسا فایل |
سایت دانلود فایل پاورپوینت کامل اقبال آشتیانی، عباس ۳۲ اسلاید در PowerPoint
در حال بارگذاری
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت کامل اقبال آشتیانی، عباس ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اقبال آشتیانی، عباس ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت کامل اقبال آشتیانی، عباس ۳۲ اسلاید در PowerPoint :
محتویات
۱ ولادت
۲ تحصیلات
۳ نویسندگی
۴ فعالیتهای علمی
۴.۱ عضو شدن پیوسته در فرهنگستان ایران
۴.۲ انتشار مجله یادگار
۵ وفات
۶ آثار
۷ منابع مقاله
۸ وابستهها
ولادت
او فرزند محمدعلى، به سال ۱۲۷۷ش، در یک خانواده پیشهور تهیدست و گمنام از مردم آشتیان به دنیا آمد.
خانوادهاش در دوران کودکی او به تهران کوچ کردند. پدرش در این شهر حمام بیمارستان وزیری را در اجاره خود آورد و خود وی نیز به سبب تنگدستی تا ۱۴ سالگی به درودگری پرداخت و همزمان تحصیلاتش را در مکتب خانهها دنبال کرد.
تحصیلات
خیلى زود وارد عرصه زندگى شد؛ هنوز کودک بود که نزد مرد درودگرى به شاگردى مشغول کار گردید. امّا میل تحصیل به قدرى در او شدید بود که با وجود سختى معیشت و نداشتن وسایل زندگى، در ضمن کار به مکتب رفت.
در همین سالها شیخ مرتضی نجمآبادی که با خانواده اقبال، آشنایی و مراوده داشت، او و برادر بزرگترش را به مدرسه «شرکت گلستان» فرستاد.
پس از اتمام دوره ۳ ساله این مدرسه، عباس جوان به پایمردی نجمآبادی و با مساعدت ابوالحسن فروغی، به دارالفنون راه یافت.
اقبال دوره متوسطه را در دارالفنون با موفقیت طی کرد و به دلیل توانایی فراوان، معاونت کتابخانه معارف را که در همین مدرسه تأسیس گردیده بود، عهدهدار شد.
او تدریس را از همین زمان در دارالفنون آغاز کرد و در ۱۲۹۷ش که دارالمعلمین مرکزی به همت میرزا ابوالحسن فروغی تأسیسشد،
در آنجا درکنار کسانی مانند عبدالعظیم قریب، به تدریس فارسی، تاریخ و جغرافیا مشغول شد و همزمان در مدرسه سیاسی و مدرسه نظام به تدریس پرداخت.
نویسندگی
کار نویسندگى اقبال با مجلّه دانشکده آغاز شد. این مجلّه مدّت یک سال، از اردیبهشت تا اسفند ۱۲۹۷، به مدیریت ملک الشعراى بهار، در تهران منتشر مىشد و اقبال، در آن مجلّه، با بهار و مشاهیر دانشمندان آن روزگار مثل رشید یاسمى، سردار معظم خراسانى، سعید نفیسى و دیگران همکارى داشت و رشته مقالاتى درباره تاریخ ادبى ایران مىنوشت. زمانى هم با برادران فروغى (محمد على و ابوالحسن)، غلامحسین رهنما و عبدالعظیم قریب، مجلّه فروغ تربیت را انتشار مىداد.
فعالیتهای علمی
اقبال در سال ۱۳۰۴ به سمت منشیگرى هیئت نظامى ایران، به پاریس رفت و در آنجا، با استفاده از فرصت، به تکمیل معلومات پرداخت و از دانشگاه «سوربن» لیسانس زبان و ادبیّات گرفت. وى موضوع پایاننامه تحصیلات خود را شرح احوال خاندان نوبختى قرار داد که افراد آن، از نخستین مبلّغان مذهب تشیّع در ایران بودهاند. استادان راهنماى او در تهیّه پایاننامه تحصیلى، دانشمند و متنشناس معروف ایرانى، محمد قزوینى، و خاورشناس نامى فرانسوى لوئى ماسینیون، بودند. خلاصهاى از پایاننامه دانشگاهى اقبال به زبان فرانسه در پاریس به چاپ رسیده است.
اقبال در سال ۱۳۰۸ به ایران بازگشت. در این هنگام، اصلاحاتى در فرهنگ ایران به وجود آمده بود. وزارت فرهنگ از عباس اقبال دعوت کرد که در تألیف کتابهاى درسى تاریخ و جغرافیاى اقتصادى ایران، برای دبیرستانها و شعب علوم انسانى مدارس عالیه که در کشور تأسیس شده بود، شرکت کند.
عضو شدن پیوسته در فرهنگستان ایران
در اواخر سال ۱۳۱۳، که نخستین سنگ بناى دانشگاه تهران نهاده شد، اقبال به سمت دانشیارى دانشکده ادبیّات دعوت شد و بعد به مقام استادى دانشگاه رسید و پس از تأسیس فرهنگستان ایران، به عضویت آن انتخاب گردید.
انتشار مجله یادگار
در شهریور سال ۱۳۲۳، مجلّه ادبى و تاریخى یادگار را که در نوع خود در ادبیّات ایران کمتر نظیر داشت، انتشار داد. در نوشتن این مجلّه، دانشمندان بزرگى، مانند استاد محمد قزوینى، دکتر غنى و جوانان بااستعداد ایران یار و همکار او بودند و چون این مجلّه کمک مالى از دولت دریافت نمىداشت، ناچار در نتیجه اشکالات مالى، پس از پنج سال انتشار، در خرداد ۱۳۲۸ تعطیل شد و اقبال، که بسیار خسته و فرسوده شده بود، به امید اینکه پایان عمر را به آسودگى و آرامش بگذراند، از فعالیت ادبى دست کشید و به سمت نمایندگى دایمى فرهنگ ایران در کشورهاى ترکیه و ایتالیا، ابتدا به آنکارا و بعد به روم رفت و در همان سمت و مقام بود که در واپسین ساعات روز بیست و یکم بهمنماه ۱۳۳۴، در شهر رم، زندگى را بدرود گفت.
او از دانشمندان پرشور و پرکار ایران بود. بسیار ساده و درست و بىتکلّف مىنوشت و در همهجا دستورها و قواعد زبان فارسی را رعایت مىکرد. زبانهاى عربى، فرانسه و انگلیسى و ظاهرا ایتالیایى را مىدانست و به علّت تتبعات و کنجکاوى فطرى و بعدها اقامت در کشورهاى اروپایى و عربى، به دقایق اصطلاحات و مفاهیم آن زبانها آشنایى کامل داشت. در رشتههاى زبانشناسى، سبک شناسى، تاریخ، ادیان و جغرافیا مطالعات زیاد کرده و در پنجاه و هشت سال زندگى پرسود خود، در جمعآورى، تصحیح و نشر نسخههاى کمیاب و گرانبهایى، که یک دور زمان از تاریخ ایران را روشن مىکنند، رنج فراوان برده بود. حواشى و تعلیقات
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
