پاورپوینت کامل مسخر البلاد: «تاریخ شیبانیان» ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مسخر البلاد: «تاریخ شیبانیان» ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مسخر البلاد: «تاریخ شیبانیان» ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مسخر البلاد: «تاریخ شیبانیان» ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ منابع مقاله

ساختار

مقدمه مصحح، آغازگر این اثر بوده و مؤلف، کتاب را در یک دیباچه و هشت باب و یک خاتمه به نگارش درآورده، ولى تنها مقدمه و باب اول را در متن مشخص کرده و عنوان باب‌هاى دیگر را در تیتر نیاورده است. از این رو مطالب باب‌هاى دیگر به دنبال باب اول آمده است.

در این اثر از حوادث مهمى که در ماوراءالنهر و خراسان در طى صد سال(اواخر قرن ۹ و اوایل قرن ۱۰) به وقوع پیوسته، به صورت سال‌شمار، خبر داده مى‌شود و نظر مؤلف بیشتر معطوف به تاریخ خاندان شیبانى است.

سبک نگارش مؤلف، ساده و روان است و درلابه‌لاى مطالب خود به اقتضاى کلام، از آیات قرآن و اشعار شاعران بهره برده، اما از ذکر نام شاعران خوددارى کرده است.

مطالب به دو صورت متفاوت تألیف شده است: در بخش انساب خاندان شیبانى، با نثرى ساده و روان، اما در بخشى که مربوط به عهد مؤلف است، با نثرى متکلف.

با مراجعه به منابع هم عصر این اثر، وجوه مشترکى میان آن و کتاب‌هاى حبیب السیر و احسن التواریخ به چشم مى‌خورد.

مسخرالبلاد در پاره‌اى از بخش‌ها، از نظر محتوا، با شیبانى‌نامه نیز شباهت دارد، به طورى که در بسیارى از موارد، اشعار مندرج در آن، عیناً در شیبانى‌نامه نیز آمده است.

این متن به همان اندازه که به تاریخ مى‌پردازد، وامگذر ادبیات است، بى‌آن که مؤلف آن کمترین وسواس ادبى داشته باشد.

از آن جا که مؤلف، خود در عهد فرمانروایى عبدالله‌خان حضور داشته و از نزدیک شاهد بسیارى از وقایع و حوادث ایّام بوده، در این کتاب، اطلاعات ارزنده‌اى به خواننده عرضه مى‌کند.

این اثر، نه تنها از حیث شمول بر روابط سیاسى بین دولت صفویه و دولت ازبکان، بلکه از نظر ذکر پیوند فرهنگى ایران، به ویژه تأثیر زبان فارسى با قلمرو شیبانیان نیز حائز اهمیت است.

از دیگر نکات مهمى که در این اثر به چشم مى‌خورد، آن است که مؤلف جهت خوشایند حکمرانان شیبانى، در ذکر بسیارى از وقایع، شاه اسماعیل را والى عراق و ترکمان معرفى مى‌کند و از جنگ مرو به عنوان جنگ ترکمان و اوزبک یاد مى‌نماید.

با تمام جانبدارى‌هاى مؤلف از اعمال و رفتار ناپسند حکام اوزبک نسبت به شیعیان و اهانتهایى که در مورد پیروان تشیع و فرمانروایان صفوى به کار برده‌اند، کتاب او از لحاظ اشتمال بر آگاهى‌هایى از روابط صفویه و اوزبکان، اثرى قابل توجه و ارزشمند است.

گزارش محتوا

مقدمه، پس از بیان شرح مفصلى از خاندان شیبانیان، حکّام و فرمانروایان آن‌ها و روابط صفویان با ازبکان، ویژگى‌هاى این اثر را یادآور شده است.

دیباچه، به ذکر شجرنامه خاندان شیبانى پرداخته و گاه به تفصیل و در بعضى موارد به اجمال، شرح حال آنان و جنگ‌هایشان را بیان مى‌کند.

در ابتداى کتاب، وقایع سال‌هاى آخر دوران تیمورى و کیفیت سقوط آن بیان مى‌شود. بعد با مرگ سلطان حسین بایقرا در ۹۱۱ق و سقوط هرات، نشان داده مى‌شود که نهایتاً شیبک‌خان پس از تصرف ماوراءالنهر، خراسان را مورد تاخت و تاز قرار داده و با تصرف هرات و پناهنده شدن بدیع‌الزمان میرزا گورکانیبه به ایران، دولت صفوى به دست شاه اسماعیل، بنیان‌گذارى شده و با جلوس این پادشاه بر تخت سلطنت، دولت آق‌قوینلو انقراض مى‌یابد و اوزبکان با حکومت قدرتمندى در شرق متصرفات خود روبرو مى‌شوند.

باب اول: از احوال ابوالخیرخان یاد کرده است که پایه‌گذار قدرت ازبک‌ها در آسیاى مرکزى بود و سلسله امراى خاندان شیبانیان را در دشت قبچاق بنیاد نهاد. وى در جنگ‌هاى که میان جانشینان تیمور در گرفت، شرکت داشت.

با مرگ ابوالخیرخان پسرش شیخ حیدر سلطان به قدرت رسید؛ اما چون چندان لیاقت نداشت، ازبکان از او ناامید شده و چشم به شیبک‌خان دوختند.

به قدرت رسیدن شیبک‌خان نقطه عطفى در تاریخ ماوراءالنهر بود. از این رو کتاب، به ذکر حوادث مهمى که در اواخر قرن ۹ و۱۰ در ماوراءالنهر و خراسان به وقوع پیوسته؛ مانند: محاربه‌ها