پاورپوینت کامل اصطلاحات پزشکی در فرهنگ نامه‌های کهن عربی پارسی ۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اصطلاحات پزشکی در فرهنگ نامه‌های کهن عربی پارسی ۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اصطلاحات پزشکی در فرهنگ نامه‌های کهن عربی پارسی ۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اصطلاحات پزشکی در فرهنگ نامه‌های کهن عربی پارسی ۲۰ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله
۶ وابسته‌ها

ساختار

کتاب با چهار مقدمه از ناشران و مهدی محقق و نویسنده آغاز و مطالب در دو فصل فرهنگ عربی به پارسی و فرهنگ پارسی به عربی اصطلاحات پزشکی، تنظیم شده و اصطلاحات و واژگان، به ترتیب حروف الفبا سامان یافته است.

فرهنگ‌نامه‌ها و قاموس‌های مورد استفاده در این اثر به شرح ذیل می‌باشند:

«کتاب البلغه» ابویوسف یعقوب کردی؛
«المرقاه» بدیع‌الزمان ابوعبدالله حسین بن ابراهیم نطنزی؛
«دستور اللغه المسمی بالخلاص» بدیع‌الزمان ابوعبدالله حسین بن ابراهیم نطنزی؛
«تکمله الأصناف» علی بن محمد بن طاهر بن محمد بن سعید ادیب کرمینی؛
«قانون ادب» ابوالفضل حبیش بن ابراهیم بن محمد تفلیسی؛
«السامی فی الإسلامی» ابوالفضل احمد بن محمد بن ابراهیم میدانی نیشابوری؛
«مقدمه الأدب» ابوالقاسم محمود بن محمد خوارزمی زمخشری؛
«مصادر اللغه» از مؤلفی ناشناخته؛
«تاج الإسلامی» از مؤلفی ناشناخته؛
«تحفه الأحباب» حافظ سلطان علی اوبهی؛
«ملخص اللغات» حسن خطیب کرمانی[۱].

گزارش محتوا

در مقدمه ناشران، به موضوع و اهمیت کتاب، اشاره شده است.[۲].

در مقدمه استاد محقق، صورت‌های گوناگونی که مسلمانان به معرفی مفردات دارویی پرداخته‌اند، توضیح داده شده است که عبارتند از:

فصلی از کتاب‌های بزرگ دایرهالمعارفی خود را به معرفی ادویه مفرده اختصاص داده‌اند، مانند فصل‌هایی از کتاب «کامل الصناعه الطبیه» از علی بن عباس اهوازی، «الحاوی» از رازی و «قانون» ابن سینا.
کتاب‌هایی که با عنوان ادویه مفرده تألیف کرده‌اند، مانند «الجامع لمفردات الأدویه» ابن بیطار و «جامع أسما النبات» شریف ادریسی.
کتاب‌هایی که علاوه بر ذکر نام‌ها، تصویر گیاهان دارویی را فراهم آورده‌اند، مانند «مفردات الأدویه» غافقی.
کتاب‌هایی که در آن، نام گیاهان دارویی به لهجه‌های مختلف آمده است، مانند کتاب «الصیدنه» ابوریحان بیرونی.
کتاب‌هایی که در آنها نام گیاهان دارویی به زبان‌های مختلف آمده است.
کتاب‌هایی که به‌عنوان مفرد درباره گیاهان داوریی نوشته شده است، مانند کتاب «النبات» ابوحنیفه دینوری.
پاره‌ای از فرهنگ‌های اسلامی که در آنها ذکر برخی گیاهان دارویی و تعریف خواص آنها آمده، مانند «قاموس المحیط» فیروزآبادی[۳].

در مقدمه نویسنده، به این نکته اشاره شده است که در این کتاب، در برابر کلمات و اصطلاحات عربی، کلمات و واژه‌های فارسی مناسب از فرهنگ‌های کهن استخراج شده و داشتن چنین کتابی را برای همه مترجمان فارسی و عربی در این حوزه ضروری است.[۴].

در ادامه با نگاهی منتقدانه به بیان این نکته پرداخته شده است که بعضی بیماری‌ها یا اصطلاحات پزشکی در فرهنگ‌نامه‌ها به‌گونه‌ای معنی شده‌اند که چیزی برای خواننده به دست نمی‌دهند؛ مثلاً اغلب کلمات با ال، به همان کلمه بدون ال به فارسی ترجمه شده که از آن جمله‌اند: البرسام به برسام و یا الکافور به کافور معنی شده است، ولی در بیشتر فرهنگ‌نامه‌ها در م