پاورپوینت کامل استناد نهج‌البلاغه (ترجمه عطاردی) ۴۷ اسلاید در PowerPoint


در حال بارگذاری
10 جولای 2025
پاورپوینت
17870
2 بازدید
۷۹,۷۰۰ تومان
خرید

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل استناد نهج‌البلاغه (ترجمه عطاردی) ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل استناد نهج‌البلاغه (ترجمه عطاردی) ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد


بخشی از متن پاورپوینت کامل استناد نهج‌البلاغه (ترجمه عطاردی) ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

استناد نهج‌البلاغه

پدیدآوران

عرشی، امتیاز علیخان (نویسنده)

عطاردی قوچانی، عزیزالله (مقدمه‌نویس)

ناشر

مطبعه الحیدری

مکان نشر

تهران – ایران

سال نشر

۱۳۹۳ ‌‎ق

چاپ

۲

موضوع

علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، ۲۳ قبل از هجرت – ۴۰ق. نهج‌البلاغه – مأخذ

علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، ۲۳ قبل از هجرت – ۴۰ق. نهج‌البلاغه – نقد و تفسیر

زبان

عربی

تعداد جلد

۱

کد کنگره

‏BP‎‏ ‎‏۳۸‎‏/‎‏۰۸۵‎‏ ‎‏/‎‏ع‎‏۴‎‏الف‎‏۵

کتابخوان

مشاهده

ترجمه استناد نهج‌البلاغه، برگردان عربى اثر گرانمایه امتیاز علیخان عرشى، محقق و کتابشناس نامدار هندى است که به وسیله عزیرالله عطاردى انجام شده است. نویسنده در این کتاب استنادات و مدارک نهج‌البلاغه را مورد بررسى قرار داده است. این اثر در عین حجم اندکش، کتابى بسیار سودمند و باارزش است که به عنوان یک کتاب مرجع، مورد استفاده تألیفات پس از آن، قرار گرفته است.

ساختار

شیوه نگارش کتاب بدین‌ترتیب است که وى نخست به چگونگى جمع‌آورى نهج‌البلاغه و اثبات استناد کلمات نهج‌البلاغه به حضرت امیر مباحثى را مطرح مى‌کند و از پاره‌اى شبهات، که نهج‌البلاغه را به دیگران منسوب مى‌کند، پاسخ مى‌گوید. سپس مدارک خطبه‌ها، نامه‌ها، نهج‌البلاغه را از منابع شیعى و سنى که پیش از سیدرضى نگارش شده، معرفى مى‌کند.

گزارش محتوا

یکى از شبهات درباره نهج‌البلاغه این است که سیدرضى اسناد خطب و رسائل را ذکر نکرده، از این‌رو اعتبار آن با تردید مواجه است؛ لذا برخى مى‌گویند، نهج‌البلاغه کتابى است، مرسل و قابل استناد فقهى نیست و سخنانى از این دست.

پژوهشگران عرصه نهج‌البلاغه کوشش‌هاى عالمانه و ارجمندى را در پاسخ این پرسش به انجام رسانده‌اند، آنان مصادر نهج‌البلاغه را پیش از سید‌ ‎رضى و پس از آن استخراج کرده و نشان داده‌اند. از جمله این آثار، کتاب حاضر است. نویسنده در این اثر نخست در چگونگى جمع‌آورى نهج‌البلاغه و اثبات استناد کلمات نهج‌البلاغه به حضرت امیر مباحثى را مطرح مى‌کند و از پاره‌اى شبهات، که نهج‌البلاغه را به دیگران منسوب مى‌کند، پاسخ مى‌گوید. پس از آن مدارک نهج‌البلاغه را از منابع شیعى و سنى که پیش از سیدرضى نگارش شده، معرفى مى‌کند.

نویسنده در ابتداى مطالبش به منابع مختلف استناد کرده و شبهه عدم صدور نهج‌البلاغه از امام على(ع) را سخنى گزاف مى‌داند؛ به عنوان مثال: ابن ابى‌الحدید در شرح خطبه «شقشقیه» به روایت از استادش ابوالخیر مصدق بن شبیب واسطى (۶۰۵ق/ ۱۲۰۸م) چنین گوید: «این خطبه [شقشقیه] را بر ابومحمد عبداللّه بن احمد معروف به ابن‌الخشاب خواندم… و به او گفتم: آیا تو بر این گمان هستى که این خطبه ساختگى است و از آن على(ع) نیست، ابن‌الخشاب گفت: به خدا نه، من بر این باورم که این کلام از على(ع) مى‌باشد، هم چنان که در صداقت و راستى تو یقین دارم. واسطى گفت: که به ابن‌الخشاب گفتم: گروهى بر این زعم هستند که این خطبه از پرداخته‌هاى رضى رحمه‌اللّه تعالى باشد، ابن‌الخشاب گفت: کلام رضى و غیر رضى را کى توانایى چنین دم روحانى و اسلوب باشد ما بر رسائل رضى آگاهیم و سبک و روش نگارش او را در نظم و نثر سنجیده‌ایم و این کلام در مقایسه با آن کلام در هیچ مورد قابل خلط و تشابه نیست».

ابن ابى‌الحدید در جاى دیگر گوید: «گروهى از پیروان هوى و هوس بر این گمانند که بخش عمده «نهج‌البلاغه» ساخته و پرداخته جمعى از سخن‌دانان شیعى مى‌باشد و کلامى نو است و چه بسا بخشى از آن را از ساخته‌ها و تراوشات خامه سید‌ ‎رضى و دیگران دانسته‌اند. اما این گروه، مردم متعصبى هستند که عصبیت چشم دل آنان را نابینا گردانیده و از راه استوار و طریق مستقیم منحرف گشته‌اند و از روى کجروى و قلت معرفت و عدم آشنایى به سخن سنجى به بیراهه رفته‌اند».

برخ از ادله‌اى که نویسنده در صحت نهج‌البلاغه ذکر کرده است؛ به طور خلاصه عبارت است از:

سبک و شیوه کلام: هر کس اندکى ادب عربى را چشیده باشد و تجربه کرده باشد، با تأمّلى در نهج‌البلاغه درمى‌یابد که این عبارت‌ها چیزى نیست که از یک شاعر و سخنور عادى برآید و برای کسى جز امیر سخنوران عرب میسّر شود.
همگنى و همنواختى درونى:همنواختى و سازگارى درونى در یک مجموعه خود، یکى از مهم‌ترین دلایل اعتبار و اصالت آن است.
همنواختى مضمونى با دیگر احادیث: بسیارى از آنچه در نهج‌البلاغه در زمینه‌هاى گوناگون کلامى، اخلاقى، اجتماعى و دیگر زمینه‌ها آمده با آنچه در همین خصوص از رسول خدا(ص) و یا از دیگر امامان(ع) روایت شده، داراى نوعى همسویى و همگنى مشخص و مشهود است و این خود گواهى دیگر بر این حقیقت مى‌شود که آنچه در نهج‌البلاغه آمده از همان سرچشمه‌اى است که دیگر روایات معصومین از آنجاست.
اعتبار تاریخى روایات مذکور در نهج‌البلاغه: آنچه در نهج‌البلاغه آمده، پیش و پس از این کتاب در دیگر منابع شیعه و سنّى نیز دیده مى‌شود. تلاش سیدرضى برای گردآورى سخنان على(ع) تنها یک نمونه از سلسله تلاش‌هاى نامورانى است که پیش از او نیز درصدد این مهم برآمده بودند.

به هر روى نویسنده به بررسى سند یک یک خطبه‌ها، نامه‌ها و کلمات قصار نهج‌البلاغه پرداخته و در آن‌ها نشان هر یک روایت به صورت مستقل در چندین کتاب یا رساله ارائه شده است.

پاسخ به شبهات از دیگر بخش‌هاى خواندنى کتاب است که نویسنده با دقت و درایت آن‌ها را سامان داده است. از جمله شبهاتى که امتیاز على‌خان درصدد پاسخ به آن برآمده «وجود کلمه وصىّ و وصایت در نهج‌البلاغه» است. وى در پاسخ بدین شبهه به همین بسنده مى‌کند که این دو واژه نه واژه‌هایى پدید آمده یا معنا یافته در عصر سید‌ ‎رضى، بلکه واژه‌هایى است که در عصر وحى کاربرد و معنا داشته است. مراجعه‌اى اندک به آیات قرآن، احادیث نبوى مشتمل بر این واژه‌ها، اشعار شاعران غیرشیعى و یا شیعى، خواننده را از هر توضیحى در این خصوص بى‌نیاز خواهد ساخت.

گروهى دیگر کوشیده‌اند که طولانى بودن خطبه‌ها را دلیلى بر نادرستى انتساب به مولاى متّقیان جلوه دهند، اما واقعیت این است که کوتاهى یا بلندى یک گفتار نه مى‌تواند، دلیلى بر درستى انتساب آن به یک سخنور باشد و نه دلیلى بر نادرستى انتساب آن، به ویژه آن که خطبه از امیر سخنوران و میدان‌دار فصاحت و بلاغت رسیده باشد که مى‌داند کجا جاى کوتاه گفتن و کجا جاى طولانى گفتن است.

از دیگر شبه‌هایى که به آن‌ها پاسخ داده شده: وجود عبارت‌هاى حاکى از علم به غیب، انتساب برخى از جمله‌ها و خطبه‌ها به دیگران و عدم استشهاد به عبارت‌هاى نهج‌البلاغه در کتب پیشین است.

روش تحقیق نویسنده کتاب حاضر بر اساس زیر است:

الف: بحث در جمع و گردآورى نهج‌البلاغه.

ب: اقوال و اظهار نظر مورخان و اختلاف نظر ایشان درباره گرد آورنده نهج‌البلاغه.

ج: رد اقوال مورخانى که نهج‌البلاغه را از تألیفات شریف مرتضى مى‌دانند.

د: استناد به آثار شریف رضى برای اثبات انتساب کتاب «نهج‌البلاغه» به او.

ه: بررسى اقوال محققان که با شریف مرتضى و شریف رضى معاصر بوده‌اند.

و: بررسى اسناد و مدارک «نهج‌البلاغه» از منابع شیعى و سنى که پیش از سید‌ ‎رضى بوده است.

ز: نام راویان و ناقلان سخنان امام(ع).

ناگفته نماند، چنانچه از مطالب این کتاب برمى‌آید، مؤلف محترم توفیق دسترسى و مراجعه مستقیم بر بعضى از منابع را نداشته است و لذا آن‌ها را بواسطه نقل کرده است.

مؤلف در

  راهنمای خرید:
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.