پاورپوینت کامل تفسیر تأویلات القرآن ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تفسیر تأویلات القرآن ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تفسیر تأویلات القرآن ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تفسیر تأویلات القرآن ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله

ساختار

کتاب با مقدمه مفصلى از محقق در پنج باب و هر باب در چندین فصل آغاز شده و مطالب در ده جلد، دربردارنده تفسیر تمام سوره‌هاى قرآن مى‌باشد.

نویسنده در این کتاب به تفسیر آیات قرآن پرداخته و از آراى اصولى و فقهى خود و نیز آراى امام مذهب خود، ابوحنیفه بهره گرفته است. بدین جهت کتاب رنگ اعتقادى و فقهى دارد.[۱]

وى در این تفسیر، از روش‌هاى گوناگون تفسیرى همانند قرآنى، روایى و عقلى بهره جسته است. در این مجموعه، جلد اول، تا آخر جزء اول و جلد آخر، از سوره مطففین تا آخر قرآن را در بر دارد.

ماتریدى سبک پردازش تفسیر خود را این‌گونه قرار داده است که در ابتدا عنوان سوره و مکى یا مدنى بودن سوره را ذکر کرده است، سپس قسمتى از سوره را آورده و آن را تفسیر نموده و به قسمت بعدى پرداخته و همین‌طور تا آخر ادامه داده است.

ماتریدى در تفسیر خود ابتدا به بیان اقوال مفسرین و اختلافات آنها پرداخته است؛ مثلاً در تفسیر یوْمَ یقُومُ الرُّوحُ وَ الْمَلَائِکه صَفًّا [نباء–۳۸] ‎

گفته است: «اختلف فی الروح؛ فمنهم من قال: هو جبریل(ع) و منهم من صرفه إلى أرواح المسلمین و منهم من ذکر أنّهم الحفظه على الملائکه یرون الملائکه و لا تراهم الملائکه»، سپس نظر خود را بیان نموده است: «و جاز أن یکون الرُّوح الکتب المنزله من السماء…». همچنین در ادامه در برخى موارد ابتدا دیدگاه خود را بیان مى‌نماید، سپس براى بیان خود آیه‌اى از قرآن یا روایت یا از عقل و… را شاهد مثال مى‌آورد.[۲]

گزارش محتوا

محقق در باب اول مقدمه، به بررسى عصر ماتریدى پرداخته.[۳]و سپس، زندگى‌نامه مفصلى از وى، ارائه نموده است.[۴]در ادامه، به بررسى فرق و مذاهب اسلامى.[۵]، تفاسیر قرآن.[۶]و همچنین تفسیر ماتریدى.[۷]، پرداخته است.

براى هر مفسرى لازم است که قبل از وارد شدن به بحث تفسیر، موضع خود را در برخى از مسائل که به آنها پیش‌فرض‌ها یا مبانى تفسیر گفته مى‌شود، مشخص و معین نماید. برخى از مفسران قبل از شروع به تفسیر، در مقدمه، مبانى خویش را ذکر مى‌کنند، اما برخى دیگر مبانى خویش را ذکر نکرده‌اند، مانند امام ماتریدى. البته در لابه‌لاى تفسیر ماتریدى مى‌توان به مبانى او پى برد، لذا برخى از محققان مبانى وى را در تفسیر چنین ذکر کرده‌اند:

الف)- نیازمندى و جواز تفسیر قرآن: یکى از مبانى و پیش‌فرض‌هاى مهم براى مفسر، نیازمندى و جایز بودن تفسیر قرآن است، اگر کسى این مبنا را نپذیرد، طبیعتاً نمى‌تواند اقدام به تفسیر نماید. ماتریدى یکى از علمایى است که این مبنا را قبول دارد و بهترین دلیل بر این مدعى، وجود اثر حاضر است.

ب)- جواز تأویل و حمل برخلاف ظاهر: از دیگر مبانى تفسیر، تأویل و حمل برخلاف ظاهر است؛ البته با در نظر گرفتن و رعایت شرایط و ضوابط تأویل، امام ماتریدى در برخى از موارد، تأویل و حمل برخلاف ظاهر را قبول کرده و در تفسیرش نیز نمایان است؛ چنان‌که در تفسیر آیات الله یستهزىء بهم… [بقره–۱۵] ‎
،و مکروا و مکر الله… [آل عمران–۵۶] ‎
ویخادعون الله و هو یخادعهم… [نساء–۱۴۲] ‎
، معانى «استهزا»، «مکر» و «خدعه» را که به خداوند نسبت داده شده، به معناى جزاى استهزا، مکر و خدعه مى‌داند و مى‌گوید: چون این صفات مذموم هستند، پس نسبت دادن آن به خداوند جایز نیست.

ج)- وجود مجاز، کنایه و استعاره در قرآن: ماتریدى از جمله علمایى است که قائل به وجود مجاز، کنایه و استعاره در قرآن مى‌باشد و یکى از دلیل‌هاى پذیرفتن چنین مبنایى، نفى تجسیم از خداوند است؛ زیرا اگر مفسرى همه واژه‌ها را در معناى حقیقى به کار برد، در برخى از آیات، سر از تجسیم در خواهد آورد. نمونه‌هایى از پاى‌بند بودن ماتریدى به این مبنا را در سوره بقره، ذیل آیات ۳۶، ۱۷، ۱۵، ۱۶، ۵۴ و… و دیگر سوره‌ها مى‌توان مشاهده کرد.

د)- عدم حجّیت خبر واحد در اصول دین: از دیدگاه ماتریدى، اخبار آحاد در مسائل اعتقادى حجیت ندارد و تمسک نمودن به آن جایز نمى‌باشد، ولى در احکام، قابل پذیرش است. پ