پاورپوینت کامل تفسیر مابعدالطبیعه ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تفسیر مابعدالطبیعه ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تفسیر مابعدالطبیعه ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تفسیر مابعدالطبیعه ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

تفسیر مابعدالطبیعه

پدیدآوران

ابن رشد، محمد بن احمد (نویسنده)

ارسطو (نویسنده)

عنوان‌های دیگر

تفسیر ما بعد الطبیعه ارسطو

ما بعد الطبیعه. شرح

ناشر

حکمت

مکان نشر

ایران – تهران

چاپ

۱

موضوع

ارسطو، ۳۸۴ – ۳۲۲ق. م. ما بعد الطبیعه – نقد و تفسیر

ما بعد الطبیعه – متون قدیمی تا قرن ۱۴

تعداد جلد

۳

کد کنگره

‏BBR‎‏ ‎‏۶۳۷‎‏ ‎‏۱۳۷۷‎‏

کتابخوان

مشاهده

تفسیر مابعدالطبیعه نامی است برای شرح مبسوط ابن رشد (متوفی ۵۹۵ق) بر کتاب «مابعدالطبیعه» (متافیزیک) ارسطو. تاریخ نگارش این تفسیر معلوم نیست. همین قدر می‌دانیم که ابن رشد تفسیرهای مبسوط را بعد از تفسیرهای مختصر و متوسط نوشته است.[۱].

مراکشی از ابن رشد دو نوع تفسیر دیده است: «کتاب الجوامع» که تلخیصی از کتاب‌های ارسطو بوده و کتاب مبسوطی در چهار جلد، در تفسیر مقاصد و اغراض ارسطو؛ اما به نوشته رنان و برخی محققان بعد از وی، ابن رشد بر بعضی از آثار ارسطو از جمله «مابعدالطبیعه» سه شرح مبسوط، متوسط و مختصر نوشته است. بااین‌حال، اکنون فقط دو شرح مبسوط و مختصر وی بر «مابعدالطبیعه» به عربی در دست است. ابن ابی اُصَیْبِعه و ذهبی هم راجع به «مابعدالطبیعه» از دو اثر ابن رشد، یعنی «تلخیص مابعدالطبیعه» و «جوامع کتب ارسطوطالیس فی الطبیعیات و الالهیات»، نام برده‌اند. احتمالاً منظور از عنوان اخیر مجموعه رسائل ابن رشد است که «تلخیص مابعدالطبیعه» را هم دربر دارد. در نسخه خطی محفوظ در کتابخانه اسکوریال نیز علاوه بر «تلخیص مابعدالطبیعه» اثری به نام «شرح مابعدالطبیعه» ذکر شده که مسلماً منظور همان «تفسیر مبسوط مابعدالطبیعه» است؛ بنابراین، اگر ابن رشد شرح متوسطی هم بر «مابعدالطبیعه» نوشته، شاید فقط ترجمه عبری یا لاتینی آن باقی مانده باشد. چنانکه مونک از تفسیری متوسط، به عبری، بر سه مقاله «مابعدالطبیعه» خبر داده است.[۲].

آنچه اکنون «تفسیر مابعدالطبیعه» نامیده می‌شود، تفسیر مبسوط ابن رشد بر «مابعدالطبیعه» ارسطو است که اصل عربی آن چاپ شده و از مهم‌ترین و ماندگارترین آثار فلسفی ابن رشد است. ازآنجاکه ابن رشد زبان یونانی نمی‌دانست، مبنا و منبع وی برای شرح و تفسیر «مابعدالطبیعه» ارسطو، ترجمه‌های عربی آن بود. وی در تفسیر مقاله آلفای کوچک، ترجمه اسحاق بن حنین، مترجم معروف قرن سوم و در تفسیر مقاله آلفای بزرگ، ترجمه نظیف بن ایمن القس، پزشک و مترجم قرن چهارم را مبنا قرار داده و در تفسیر بقیه مقالات (مقاله «با» (بتا) تا آخر) به ترجمه اُسطاث /یوستاثیوس اعتماد کرده است.[۳].

در «تفسیر مابعدالطبیعه»، یازده مقاله از چهارده مقاله «مابعدالطبیعه» شرح و تفسیر شده است. این تفسیر، فاقد مقاله یازدهم (کاف / کاپا) و سیزدهم (میم / مو) و چهاردهم (نون / نو) «مابعدالطبیعه» است که در سبب آن آرای مختلفی ابراز شده است. به نوشته رنان، تدقیق در چاپ‌های لاتینی ما را به این اعتقاد رهنمون می‌شود که ابن رشد سه مقاله یازدهم و سیزدهم و چهاردهم را نمی‌شناخته است، اما مونک یادآوری کرده که تفسیری متوسط بر سه مقاله یاد شده به عبری از ابن رشد موجود است. اشتاین شنایدر دلایل و قراینی پیدا کرده مبنی بر اینکه ابن رشد متن کامل «مابعدالطبیعه» ارسطو را در اختیار داشته است. همچنین بنابر رأی دیگری، ابن رشد مقاله یازدهم را نیافته و مقاله سیزدهم و چهاردهم را خودش تفسیر نکرده است. ابن رشد خود متذکر شده است که در ترکیب مقالات در دسترس وی، مقاله «یا» (یوتا) قبل از مقاله «لام» (لامْبْدا) قرار گرفته و برحسب ترتیب حروف، مقاله «کاف» را نیافته است. با توجه به سه رأی آخر و نیز با مطالعه عمیق و دقیق «تفسیر مابعدالطبیعه»، می‌توان گفت که ابن رشد به مقاله «کاف» دست نیافته، ولی با مقاله «میم» و «نون» آشنا بوده، زیرا در برخی مواضعِ «تفسیر مابعدالطبیعه» به این دو مقاله اشاره کرده است.[۴].

«تفسیر مابعدالطبیعه» ابن رشد، بسان دیگر تفسیرهای بزرگ وی، از حیث شکل و شیوه، از شرح‌های مشاییان پیشین متمایز است. به گفته رنان، تفسیر بزرگ، ویژه ابن رشد است. چون مشاییان مسلمان، از جمله فارابی و ابن‌سینا، مطابق سنت شارحان یونانی ارسطو، نظیر اسکندر افرودیسی (قرن دوم و سوم میلادی) و ثامسطیوس (تمیستیوس؛ متوفی ۳۸۸م) و سیمپلیکیوس (قرن ششم میلادی)، تصنیفاتی معروف به «جوامع» یا «تلاخیص» فراهم می‌نمودند و در آن‌ها نظر ارسطو را در بابی از ابواب فلسفه، مانند عقل و نفس و غیره، خلاصه می‌کردند؛ اما آن‌ها تفسیر یا شرح به معنای دقیق کلمه نبودند. اسلوب تفسیر واقعیِ متون ارسطو را نخستین بار ابن رشد به کار گرفته است. در آثار شارحان پیشین، متن ارسطو با عبارات شارح درهم آمیخته است و تشخیص متن از شرح ممکن نیست. درحالی‌که در تفسیرهای مبسوط ابن رشد،