پاورپوینت کامل احوال النفس ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل احوال النفس ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل احوال النفس ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل احوال النفس ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

احوال النفس

پدیدآوران

اهوانی، احمد فواد (محقق)

ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (نویسنده)

عنوان‌های دیگر

رساله فی معرفه النفس الناطقه و أحوالها

رساله فی الکلام علی النفس الناطقه

مبحث عن القوی النفسانیه

رساله فی النفس و بقائها و معادها

ناشر

دار بیبلیون

مکان نشر

پاریس – فرانسه

سال نشر

۲۰۰۷ م

چاپ

۱

موضوع

فلسفه اسلامی – متون قدیمی تا قرن ۱۴

نفس – متون قدیمی تا قرن ۱۴

زبان

عربی

تعداد جلد

۱

کد کنگره

‏BBR‎‏ ‎‏۳۶۱‎‏ ‎‏۱۳۸۶

نورلایب

مشاهده

أحوال النفس (رساله فی النفس و بقائها و معادها و یلیها ثلاث رسائل فی النفس)، از تألیفات شیخ‌الرئیس بوعلى سینا و به زبان عربى مى‌باشد. موضوع کتاب را خود مؤلف، در مقدمه، به این صورت بیان مى‌نماید: «إنّ الرّساله تشتمل على مخ ما تؤدی إلیه البراهین من حال النفس الإنسانیه و لباب ما أوقف علیه البحث الشافی من أمر بقائها و إن انتقض المزاج و فسد البدن و الاطلاع على النشئه الثانیه و الحاله المتأدیه إلیها فی العاقبه» و از آنجایى که خود بوعلى اسمى را برای این رساله معین نکرده است، نسّاخ با توجه به همین جمله بوعلى، اسم‌هایى را برای این رساله تعیین کرده‌اند که از آن جمله است: «أحوال النفس»، «رساله فی علم النفس»، «رساله فی النفس و بقائها و معادها» و «رساله فی حقیقه النفس الإنسانیه و معرفتها».

شیخ‌الرئیس، درباره نفس، در آثار مهمى چون «شفا» و «نجات» که تقریباً خلاصه «شفا» مى‌باشد، مفصل سخن گفته است؛ به همین دلیل، بعضى، خیال کرده‌اند که رساله حاضر، مستقلاً توسط وى نوشته نشده، بلکه همان مبحث نفس کتاب «نجات» است که با افزودن فصولى به اول و آخر آن توسط شاگردانش، به‌صورت رساله‌اى مستقل درآمده است.

ساختار

کتاب از دو قسمت تشکیل شده است. قسمت اول کتاب به «رساله أحوال النفس» اختصاص یافته و قسمت دوم کتاب با عنوان «ثلاث رسائل فی النفس لابن سینا» آمده است.

گزارش محتوا

بخش اول کتاب با عنوان «رساله أحوال النفس»، داراى شانزده فصل است. فصل اول رساله، در تعریف نفس مى‌باشد. مؤلف، در این فصل، قواى فعال در اجسام را تبیین مى‌نماید و نفس نباتى، نفس حیوانى و نفس ملکیه را از درون اینها به دست مى‌آورد و هر سه اینها را در نفس، موجود مى‌شمارد.

بوعلى، در ادامه، مى‌گوید: اطلاق اسم نفس بر آن قوا، از باب اشتراک لفظى مى‌باشد، مگر اینکه بگوییم نفس، به قواى فاعل بالقصد گفته مى‌شود که در آن صورت، فقط نفس حیوانى و نفس ملکى، نفس خواهند بود و به نفس نباتى باید قوه نباتیه گفته شود، نه نفس نباتى.

رابطه نفس و بدن و جایگاه بدن… از دیگر موضوعات مورد اشاره مؤلف در این فصل مى‌باشد. نفس، در قیاس با تحریک، قوه فاعلیه و در قیاس با ادراک، قوه انفعالیه مى‌باشد و نهادن اسم قوه بر این دو، از باب اشتراک لفظى است.

فصل دوم، در ارائه تعریفى مختصر ازقواى نفسانیه مى‌باشد. قواى نفسانیه از یک حیث به سه قسم نفس نباتیه و نفس حیوانیه و نفس ناطقه تقسیم مى‌شود که سه عمل تغذیه، نمو و تولید مثل مربوط به نفس نباتیه مى‌باشد. برای نفس حیوانیه دو قوه محرکه و مدرکه، قابل تصور مى‌باشد. خود قوه محرکه، به دو صورت باعثه و فاعله مى‌باشد که اولى مربوط به فکر و خیال بوده و دومى مربوط به اعصاب و عضلات.

قوه دوم نفس حیوانیه که عبارت است از مدرکه، همان حواس پنج‌گانه است که عبارتند از: لامسه، باصره، ذائقه، سامعه و شامّه؛ اینها قواى مدرکه ظاهرى هستند. در باطن نیز قواى مدرکه‌اى هست که بعضى، معانى محسوسات و بعضى دیگر، صور محسوسات را ادراک مى‌نمایند. حس مشترک نیز در اینجا مطرح شده و جایگاه و خواص آن به‌صورت کامل تبیین گردیده است.

در مورد نفس ناطقه نیز مؤلف به مباحث مهمى اشاره نموده و با تقسیم آن به عقل عملى و عقل نظرى یا قوه عالمه و قوه عامله، در مورد هریک، توضیح داده است. او عقل عملى را مبدأ حرکت برای بدن انسان، جهت انجام امور جزیى مى‌داند. در ذیل همین مطلب، تفاوت اخلاق رذیله و اخلاق فضیله نیز معین گردیده و نسبت دادن اخلاق به قواى بدن، جایز شمرده شده است. در مورد عقل نظرى، بیشترین توجه به انطباع صورت کلیه مجرد از ماده، معطوف گردیده است.

عقل حیوانى و عقل بالملکه نیز که از زیرمجموعه‌هاى عقل نظرى مى‌باشند، در مرحله بعدى مورد بررسى واقع گردیده‌اند.

فصل سوم، دراختلاف افعال قواى مدرکه مى‌باشد. شیخ‌الرئیس، در اینجا، ضمن توضیح ادراک، به لواحق آن نیز پرداخته و ضمن توضیح منشأ خیال و وهم، عملکرد هرکدام را نیز بیان کرده است.

به‌طور طبیعى هرکدام از قواى مدرکه نیازمند آلتى برای انجام وظایف خود مى‌باشند که این موضوع در فصل چهارم، مورد توجه مؤلف واقع گردیده است. وى، ادراک صور جزئیه را کار حواس ظاهر مى‌داند و به دلیل روشنى این مطلب از توضیح زیاد خوددارى مى‌کند. وى، خیال را کارى مشترک بین نفس و بدن مى‌داند؛ به این صورت که صور مدرکه توسط حواس ظاهرى، به ذهن و خیال، منتقل مى‌شوند و خیال در آنها تصرف مى‌کند.

در فصل پنجم، محل معقولات که طبیعتاً نمى‌تواند جسمانى باشد، مورد توجه ابن سینا واقع شده است. او مى‌گوید: محل معقولات نه تنها جسمانى نیست، بلکه قائم به جسم نیز نمى‌تواند باشد، اما میزان وسعت و حیطه فعالیت این معقولات، مطلب دیگرى است که در ذیل همین فصل مورد بررسى مى‌باشد.

در فصل ششم، چگونگى کمک گرفتن نفس از بدن مطرح گردیده است. امکان استغناى نفس از بدن، در فصل هفتم، مورد بحث مى‌باشد؛ در آنجا براهینى که ثابت مى‌کنند نفس انسانى بى‌نیاز از بدن مى‌باشد، مطرح شده است.

زمان حدوث نفس که هم‌زمان با حدوث بدن مى‌باشد، موضوع فصل هشتم است. مؤلف، به دلیل محال بودن حدوث نفس قبل از بدن، پرداخته و ضمن توضیح آن، اشاره‌اى به بقاى نفس بعد از مفارقت از بدن، مى‌نماید و در فصل نهم، به‌طور مفصل به توضیح آن مى‌پردازد. محال بودن موت نفس با موت بدن و فساد ماده و عدم فساد مجردات، از جمله توضیحاتى است که شیخ‌الرئیس، در این فصل، برای بیان مقصودش، ارائه مى‌کند.

فصل دهم، در بطلان تناسخ است. مبدأ قواى نفسانیه و اختلاف نظرى که با افلاطون در این زمینه وجود دارد، به‌عنوان مقدمه این مطلب، در طلیعه فصل یازدهم، مطرح شده است که درباره تعلق جمیع قوا به نفس واحده مى‌باشد.

در فصل دوازدهم، فعلیت یافتن عقل نظرى، مورد توجه شیخ‌الرئیس مى‌باشد. وى، ضمن ارائه توضیحاتى در این زمینه، نهایتاً درک مطلبى با این اهمیت را، موکول به عرفان مى‌نماید که چگونه مى‌توان از قوه به فعل درآمدن عقل را فهم نمود.

شیخ، در فصل سیزدهم، به مبحث نبوت مى‌پردازد. او، نخست، مبادى علوم و اینکه مبادى هر علمى باید از غیر آن علم به دست بیاید، را توضیح مى‌دهد، سپس اختیارى بودن مدرکات جزئیه و آثار آن را و… آن‌گاه ذومراتب بودن نبوت را و تعلق آن به قوه عقلیه عملیه و خیالیه را… تبیین مى‌کند.

چگونگى خیالات و مشاهده آنها، بحث دیگرى است که بوعلى به‌طور بسیار عالمانه بدان پرداخته است. وى، مشاهده خیالات را از ویژگى‌هاى مجانین مى‌داند. در ادامه، قوه خیال را واسطه‌اى بین عالى و سافل مى‌داند که سافل آن، حواس و عالى آن، عقل مى‌باشد.

در فصل چهاردهم، درجات عقل نظرى را که ذکاء نفس بدان بستگى دارد، مورد تحلیل و بررسى قرار داده است. مراتب حدس و تعلیمى بودن بعضى از مراتب آن، در کنار آثار کمال عقل نظرى در انسان‌هاى فاضل و اذکیاء و نقایصش در انسان‌هاى شرور و جاهل، از جمله مباحث دیگر این فصل هستند که تکمله آنها، در فصل پانزدهم که سعادت و شقاوت نفوس را بعد از مفارقت از بدن، تبیین مى‌نماید، مطرح مى‌باشد.

مؤلف، به نوع لذایذ اخروى نیز اشاره داشته، مى‌گوید: نباید انسان مانند حمار لذت را فقط منحصر در شکم و فرج بداند؛ لذایذ، بلکه چیزهایى نزد رب العالمین یافت مى‌شود که به‌هیچ‌وجه، لذایذى که بشر مى‌شناسد، قابل مقایسه با آنها نمى‌باشد. وى اضافه مى‌کند که طبیعت ما بیگانه از آن مسائل است، فلذا فقط در حد شخص عنینى که چیزى از لذت جماع شنیده است و تجربه‌اش برای او ناممکن است، اخبار سعادت اخروى را درک مى‌کنیم و بیش از آن برایمان قابل تصور نمى‌باشد. و