پاورپوینت کامل شیخ محمدتقى اصفهانى ۱۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شیخ محمدتقى اصفهانى ۱۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شیخ محمدتقى اصفهانى ۱۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل شیخ محمدتقى اصفهانى ۱۹ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ نسب
۲ ولادت
۳ تحصیلات
۴ بازگشت به اصفهان
۵ توجه به امور اجتماعی
۶ مبارزه با ظلم
۷ انتقال به تهران
۸ وفات
۹ آثار
۱۰ منابع مقاله
۱۱ تبارنامه
۱۲ وابسته‌ها

نسب

پدر وى، شیخ محمدباقر از دانشمندان روزگار خود بود و جد وى، شیخ محمدتقى رازى، نویسنده «هدایه المسترشدین»، مقام اجتهاد و رهبرى داشت. نیاکان آقا نجفى، از ایوانکى ورامین بودند. جدش در آغاز جوانى به عراق رفت و پس از سال‌ها تحصیل علم، اصفهان را برای سکونت و فعالیت‌های دینى برگزید و در آنجا حوزه درسى دایر کرد.

ولادت

آقا نجفى، در ۲۲ ربیع‌الثانى ۱۲۶۲ق / ۱۹ مارس ۱۸۴۶م، در اصفهان زاده شد.

تحصیلات

مقدمات علوم را در محضر پدرش فراگرفت و پس از آن به نجف رفت و درآنجا به تحصیل علم ادامه داد. از محضر میرزا محمدحسن شیرازى که زمانى در اصفهان از شاگردان جدّ خود او بود و نیز شیخ مهدى کاشف‌الغطاء و شیخ راضى نجفى، بهره گرفت تا به مقام اجتهاد رسید.

بازگشت به اصفهان

سپس به اصفهان بازگشت و هم در زمان حیات پدر مرجعیت عام یافت و صاحب نفوذ و قدرت معنوى فراوان شد. او را به‌عنوان «جامع علوم معقول و منقول» شناخته و به قوّت حافظه، حضور ذهن، نکتویى، سخاوت و شجاعت ستوده‌اند.

توجه به امور اجتماعی

طىّ دوران مرجعیت و حکومت شرعى و عرفى خود در اصفهان، در کمک به مردم، رفع ستم از ایشان و تأمین وسایل آسایش آنان کوشا بود. حدود شرعى را اجرا مى‌کرد و نسبت به حسن جریان زندگانى و تحصیل طلاب علومِ دینى اهتمام مى‌ورزید.

مبارزه با ظلم

به ناصر‌الدین شاه و دستگاه حکومت او بى‌اعتنا بود و با ظل السلطان، فرزند شاه که حاکم اصفهان بود و بسیار بر مردم ستم مى‌کرد، همواره درگیر بود، اما در واقع قدرت او از قدرت حاکم اصفهان افزون‌تر بود.

ظل السلطان، آقا نجفى را مانع تاخت و تاز، چپاول و تجاوز خود مى‌یافت. مأموران استعمارى انگلستان نیز که برای بسط تسلط دولت متبوع خود بر ایران، برنامه‌هاى گسترده داشتند و قدرت اجتماعى آقا نجفى را مانع اجراى نقشه‌هاى خویش مى‌یافتند، از او بیمناک بودند. همه این کسان و عمّال ایشان، در تضعیف وى بسیار کوشیدند و چون مردم به او اقبال و علاقه داشتند، کارى از پیش نبردند.

انتقال به تهران

مخالفان آقا نجفی یک بار توانستند با تحریک ناصر‌الدین شاه و ترساندن وى (که خود نیز از آقا نجفى بیمناک بود و توسعه نفوذ وى و بى‌باکى او در اجراى حدود شرعى را تعرضى نسبت به حدود اختیارات و قدرت‌هاى خود مى‌شمرد)، فرمان انتقال آقا نجفى را به تهران از وى بگیرند، اما آقا نجفى در تهران هم علاوه بر دایر ساختن حوزه درسى، به مبارزه سیاسى و روشن ساختن ذهن مردم نسبت به فساد دربار و نظام حاکم و سرانجام مداخلات بیگانگان در امور کشور، ادامه داد و چون خطر فعالیت وى در پایتخت برای رژیم بیشتر بود، او را به اصفهان بازگرداندند. همانند این حادثه، در ۱۳۲۱ق / ۱۹۰۳م، در هنگام سلطنت مظفر‌الدین شاه نیز تکرار شد.

آقا نجفى، در جنبش تنباکو از آغازگران مبارزه بود. به تهدیدات ظل السلطان و شاه اعتنا نکرد و پرچم مخالفت را از دست ننهاد. در عین حال، از فعالیت‌های علمى نیز غافل نشد و آثار بسیار از خود به جاى گذاشت. تعداد آثار او را برخى، بیش از ۱۰۰ دانسته‌اند.

وفات

وى در ۱۱ شعبان ۱۳۳۲ق ۵/ ژوئیه ۱۹۱۴م، در اصفهان درگذشت و در جوار مرقد امامزاده احمد (على المشهور، نواده امام باقر(ع))، به خاک سپرده شد.

آثار

از جمله آثار مهم وى، این رسایل و کتاب‌ها را مى‌توان نام برد:

الاجتهاد والتقلید؛

اسرار الآیات؛

اسرار الشریعه؛

اصول‌الدین و انوار العارفین؛

بحر الحقائق، تأویل الآیات الباهره فی العتره الطاهره؛

ترجمه عیون اخبار الرضا؛

اشارات ایمانیه؛

اسرار الزیاره و برهان الانابه.

منابع مقاله

دائرهالمعارف بزرگ اسلامى، جلد ۱، ص۴۸۱، محمدعلى مولوى.

تبارنامه

 

 

 

جعفر کاشف‌الغطا

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

محمدرحیم