پاورپوینت کامل تزوکات تیموری ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تزوکات تیموری ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تزوکات تیموری ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تزوکات تیموری ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت
۴ منابع مقاله

ساختار

مؤلف تزوکات، آن را به دو بخش تقسیم نموده که در مقالت اول که عنوان آن تدبیرات و کنکاش‌هاست، به صیغه اول به شرح رویدادهاى زندگى خویش پرداخته است.

در بخش دوم، سخن از دستورالعمل تزوکات براى امور سلطنت است. این دستورالعمل مشتمل بر دوازده امر است. از جمله رواج دین خدا و تقویت شریعت محمدى، جلب رضایت مردم با عدالت و انصاف، احترام به سادات، علماء، مشایخ و عقلاء.

گزارش محتوا

ابوطالب در مقدم کوتاه این کتاب گزارش داده است که در سفرى به مکه و مدینه، در کتابخان حاکم یمن به نام جعفر پاشا، به کتابى ترکى برخورده که در آن، تیمور از رویدادهاى زندگى خود از ۷ تا ۷۰ سالگى و نیز نظریات و تدابیرش در زمین کشوردارى و ادار نظامات سپاه سخن رانده بوده است. این گزارش را افضل بخارى (د ۱۰۶۱ ق/ ۱۶۵۱م) در مقدم ملفوظات صاحب قران با مختصر شاخ و برگ اضافى تکرار کرده است. به گفت وى، ابوطالب ضمن سفر به سرزمین‌هاى روم و عربستان، در یمن با جعفر پاشا، امیر آنجا آشنا شد و او کتاب ارزشمندى را که در کتابخان خود داشت، به وى نشان داد و ابوطالب بى درنگ به ترجم فارسى آن کمر بست و این کار عظیم را در هندوستان به پایان برد.

ابوطالب، سپس ترجم خود را در ۱۰۴۷ق۱۶۳۷/م فرزند جهانگیر گورکانى، امپراتور وقت هند که از عقاب امیر تیمور بود، پیشکش کرد؛ اما وى متوجه خطاها و کاست و فزودهایى در ترجم ابوطالب شد و دریافت که این ترجمه شامل پاره‌اى اطلاعات است که در ظفرنام شرف‌الدین على یزدى (د ۸۵۸ق۱۴۵۴/م) و دیگر تاریخ‌هاى مستند نیامده است و یا بخش‌هایى از آن با گزارش‌هاى شرف‌الدین مطابقت ندارد. بنابراین محمد افضل بن تربیت خان بخارى را که تنها از سرداران بنام، بلکه از نویسندگان بلندپایه عهد وى یا به نظر چارلز استوارت در دربار شاه‌جهان مربى یا لله باشى بود، مأمور کرد تا ترجم ابوطالب را از نطر بگذراند و آن را از اغلاط تاریخى بپیراید و با مندرجات طفرنام یزدى که در حدود ۳۰ سال پس از مرگ امیرتیمور نوشته شده، هماهنگ سازد. این ترجم بازبینى شده، نام ملفوظات صاحب قران به خود گرفت.

در اینکه محمد افضل تا چه حد در کار ابوطالب تغییرات و اصلاحات انجام داده باشد، اظهارنظرهاى صاحب نظران متفاوت است. در میان گفته‌هاى آنان به عبارتى چون «اصلاح پاره‌اى اغلاط تاریخى»، «تجدیدنظر اساسى» و «تحریر نوو مفصل‌تر» برمى‌خوریم. به نظر الیوت این تغییرات مهم‌تر و بزرگ‌تر از آنچه واقعاً بوده، وانمود شده است. به گزارش وى وقتى چارلز استوارت بخشى از ملفوظات ابوطالب را به انگلیسى ترجمه کرد، دو نسخه از ملفوظات صاحب قران، کار محمد افضل را دریافت داشت. وى آنها را با ترجمه ابوطالب مقایسه کرد و تنها چیزى که در کار محمد افضل اضافه دید، قطعاتى بود از ظفرنام یزدى، توضیحى در مورد بعضى جرئیات حذف شده در کار ابوطالب و کوشش در اثبات سنّى بودن تیمور و بس.

جان داوسن، ویرستار «تاریخ هندِ» الیوت که قسمت‌هایى از ترجم ابوطالب و کار محمد افضل را مقایسه کرده، تفاوت‌هایى بیش از آنچه میان دو روایت از کارواحدى مى‌توان انتظار داشت، نیافته است. وى مى‌گوید: تا آنجا که هندوستان مربوط مى‌شود، تفاوتى میان کار ابوطالب و کار محمد افضل دیده نمى‌شود.

همان‌گونه که اشاره شد، اصل کتاب ملفوظات تیمورى، به ادعاى ابوطالب، حاوى یادداشت‌هاى امیرتیمور از رویدادهاى زندگى او از آغاز تا هنگام مرگ است که یا شخصاً نوشته یا دبیران دربارش آن یادداشت‌ها را زیر نظر مستقیم وى، به صورت کتابى نوشته‌اند. به دنبال این زندگى‌نامه، بخش دیگرى به نام تُزُک یا تزوکات (بنیادها، تدابیر، طرح‌ها یا اندیشه‌ها) آمده که در برداند آراء و سیاست‌هاى تیمور دربار شیو ملک‌گیرى و ملک‌دارى است که ظاهراً آن را براى استفاد اولاد و جانشینش تقریر کرده است. در بعضى مآخذ و کتاب شناسى‌ها، به هم کتاب (زندگى‌نامه و تزوکات)، تزوکات تیمورى اطلاق کرده‌اند، در صورتى که «تزوکات» واقعاً بخشى یا ضمیمه‌اى از ملفوظات تیمورى بوده است.

گروهى از منتقدان بر این عقیده‌اند که تیمور خون ریز و شیفت جهان ستانى، نمى‌توانسته فرصتى براى تحریر یادداشت‌هاى روزانه داشته باشد و بنابراین چیزى به نام ملفوظات ترکى که انشاى او بوده باشد، وجود ندارد، بلکه ابوطالب براى آنکه کارش اعتبار و قبول عام یابد، خود کتابى را با استفاده از تواریخ دیگر و در رأس همه، ظفرنامه‌هاى نظام‌الدین شامى و على یزدى، به قلم آورده و آن را به تیمو