پاورپوینت کامل دیوان نظیری نیشابوری ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دیوان نظیری نیشابوری ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دیوان نظیری نیشابوری ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دیوان نظیری نیشابوری ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله
۶ وابسته‌ها

ساختار

کتاب با مقدمه مصحح آغاز و دیوان مشتمل است بر غزل‌ها، قصیده‌ها، ترکیب‌بندها، ترجیع‌بندها و رباعی‌ها.

در این اثر متکثر از لحاظ قالب‌های شعری، شاعر از مقال‌های زبانی گوناگون برای خلق این ساختار ماندگار شعری خود بهره جسته تا هم ممدوحان خویش را که مخاطب اقتصادی او بشمار می‌آمده‌اند، خشنود سازد و هم مخاطبان فرهنگی خویش را که شاعران بزرگ آن دوره بوده‌اند، تحت تأثیر خویش قرار دهد و از قضا موفق نیز شده است. این‌همه به سبب اشراف او بر مقال‌های زبانی گوناگون بوده است که از جمله آن‌ها، گفتمان دینی است. این مقال زبانی در دیوان شاعر حضور پررنگ‌تری دارد و بیشتر جلب‌توجه می‌کند؛ اما دقیقه مهم در به‌کارگیری این مقال زبانی، قدرت هنری و کیمیاگری نظیری نیشابوری است که به او این امکان را می‌دهد که شعر ماندگاری خلق کند و تمامی مخاطبان را مجذوب و مشعوف گرداند. شاعر با بهره‌مندی از خلاقیت‌های فردی و به‌کارگیری شگردهای بلاغی مختلف، به این مهم دست یافته است[۱].

گزارش محتوا

در مقدمه، به شرح زندگانی نظیری و شرح نسخه‌های خطی کتاب، پرداخته شده است[۲].

به اعتقاد مصحح کتاب، نظیری یکی از پیشگامان «طرز» یا «طرز نو» می‌باشد و بااینکه این سبک در دوران او هنوز سال‌های آغازین بروز و ظهور خود را تجربه می‌کرد و فرم نهایی و متعالی خود را نیافته بود و به قولی هنوز «جا» نیفتاده بود، انصاف را که نوآوری‌ها و بدایع کار او و تصویرهای زنده‌ای که در بیشتر غزل‌های وی به چشم می‌خورد، از هر نظر قابل‌توجه و تعمق است؛ به‌عنوان‌مثال، به این ابیات توجه کنید:

فیض صبحت تا سحر نگسست از دنبال هم

تا کواکب سبحه گرداندند من ساغر زدم

اختیار عشق با هزل و هوس شغلی خطاست

مرکبی کز موم سازی نعلش از آهن مکن

چنانم می‌گزد اکنون تماشای چمن کردن

که شکل غنچه بر گلبن سر مارست پنداری

کدامین نغمه کز رگ‌های جانم برنمی‌خیزد

همیشه مطربم را زخمه بر تارست پنداری

نیش خاری نیست کز خون شکاری سرخ نیست

آفتی بود این شکارافکن کزین صحرا گذشت

حسن بنیاد محبت بر پریشانی نهاد

تا نشورد خاک را دهقان، نریزد دانه را

هرچه زد خود را به آتش عین آتش گشت و رفت

در حقیقت شعله بال‌وپر شود پروانه را

دست طمع چو پیش کسان کرده‌ای دراز

پل بسته‌ای که بگذری از آبروی خویش

درس ادیب اگر بود زمزمه محبتی

جمعه به مکتب آورد طفل گریزپای را[۳]

.

اغلب معاصران نظیری، او را مقتدای شاعران سخن‌دان و پیشوای عاشقان صادق می‌دانند؛ می‌گویند: او علم شاعری را در خراسان برافراشته وصیت سخنوری‌اش به گوش نکته شناسان عراق و فارس دوران خود رسیده است. او را درویش طبیعت صوفی سیرت می‌شناسند؛ به این سبب می‌گویند: نظیری در اواخر عمر خود دامن از ملازمت امرا برچیده و در عزلت زندگانی را سپری کرده است. عده‌ای دیگر نیز معتقدند او از بهره مداحی، مالی و ثروتی اندوخته و زندگانی اشراف گونه‌ای داشته و تا دم مرگ دست از مداحی نکشیده است[۴].

نظیری در سبک نگارش خود از الفاظ و مفردات و ترکیبات جدید بهره جسته و جهان‌بینی خود را بر پایه بینش دین مبین اسلام و به‌ویژه مذهب تشیع استوار نموده است [۵].

بن‌مایه اصلی شعر نظیری مدیحه است و از رهگذر مدیحه‌سرایی ارتزاق می‌کرد، اما در شعر او ابعاد مختلف زندگی اجتماعی، سیاسی و دینی تبلور خاصی دارد و این‌همه موجب غنای زبانی او شده است. بدون تردید گستردگی خانه زبان او، نشان از فراخی جهان‌بینی وی دارد. این شاعر نیشابوری از شاعرانی مانند انوری، خاقانی، نظامی و سعدی و به‌ویژه در غزل‌سرایی از حافظ تبعیت و تقلید کرده است[۶].

یکی از گفتمان‌های غالب دیوان وی بعد از گفتمان درباری که در آن به قدح و مدح درباریان می‌پرداخته است، گفتمان آیینی و دینی است[۷].

اگرچه مدیحه وجه غالب شعر نظیری بشمار می‌رود و در درجه بعد شعر تغزلی و عاشقانه، اما در کنار دو گفتمان درباری و عاشقانه، لغات و اصطلاحات بی‌شمار صوفیه و الفاظ و تعبیرات علمی مختل