پاورپوینت کامل دیوان قصاید میرزا جعفر ریاض همدانی ۲۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دیوان قصاید میرزا جعفر ریاض همدانی ۲۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دیوان قصاید میرزا جعفر ریاض همدانی ۲۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل دیوان قصاید میرزا جعفر ریاض همدانی ۲۱ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله
۶ وابسته‌ها

ساختار

کتاب، دارای مقدمه محقق و محتوای مطالب (اشعار میرزا جعفر ریاض) است.

گزارش محتوا

محقق کتاب، در مقدمه کوتاهی که بر این اثر نوشته، در معرفی آن و کاری که روی آن انجام داده چنین می‌نویسد: «این کتاب یکی از شاهکارهای ادبی زبان فارسی است و خود کتاب بهترین معرف شاعر است و لطف قریحه او را در شعر و سعه اطّلاع او را در تاریخ و ادبیات فارسى و عربى و رسوخ او را در علوم ریاضى و نجوم و سایر علوم عقلى می‌رساند.
شعرش در غیر مواردى که براى اظهار فضیلت یا به‌غرض دیگر الفاظ‍‎ غریب فارسى یا عربى استعمال کرده در نهایت عذوبت و سهولت و انسجام است که گاهى شعر فرخى و رشید وطواط‍‎ را به‌خاطر می‌آورد؛ چنان‌که تغزّل این قصیده:

دوش از درم درآمد مست آن نگار و خرّم

‎و تغزل این قصیده:

ویحک‎ اى پیک ‎‎خجسته‌قدم فرخ‎فال

‎براى اثبات این مدعى کافى است و از این‌گونه قطعات در اثناى قصاید خود چه در تغزل و چه در مدیح یا وصف حال بسیار دارد.
اشعارى که در مقابل قصاید معروف فارسى سروده، هرگاه با نظایر خود از قصاید قدما مقایسه کنیم، پایه و مایه ریاض در شاعرى به‌خوبى بر ما مکشوف می‌شود؛ از آن جمله این قصیده:

هنر رساند گویند مرد را به مراد

چو من به دهر هنرمند نامراد مباد

در مقابل ظهیر فاریابى و این قصیده:

شبى تارى چو روى آهریمن

ز ظلمت بر سر گیتى نهنبن

در مقابل منوچهرى و این قصیده:

چون گشت نگون‌سار بر زمین

رخشنده‌خور از چرخ چارمین

در مقابل انورى و این قصیده:

ببین گردش چرخ نیلوفرى را

نگر کید مهر و مه و مشترى را

در مقابل ناصرخسرو گفته؛ هریک‎ از اینها در باب خود کم‌نظیر است. ‎خلاصه این دیوان یک‎ بنیان ادبى است بسیار نفیس و مفید که حیف بود اگر از میان می‌رفت. چیزى که هست شاعر چون ادبیات دو زبان فارسى و تازى را خوب می‌دانسته، لغاتى از هر دو زبان در اشعارش آمده که فهم معانى آنها براى بسیارى از خوانندگان جز به یارى فرهنگ‎ها میسّر نمی‌شود و نیز چون اسامى تقسیمات فلکى و ستارگان ثابت و سیار را در شعر خود بسیار آورده، کسانی که اطّلاع کافى از نجوم نداشته باشند، فهم بسیارى از این اشعار بر آنها دشوار می‌شود؛ بنابراین مرا چنین به نظر رسید که نخست تقسیمات فلکى را که در این دیوان متفرق است، همه را در یک ‎جا جمع کنم و توضیح کافى راجع به آنها بدهم و سپس فرهنگ مختصرى براى لغات فارسى و تازى این کتاب بنویسم تا خوانندگان را استفاده از این کتاب آسان شود و چون بهره‌مندى از اشعار عربى این کتاب مخصوص به ادباست و آنها خود نیازمند به فرهنگ نیستند یا اگر باشند وسائل آن فراهم دارند، راجع به قصاید عربى این کتاب که این قسمت هم در باب خود عالى و ممتاز است، خوضى نشد و از لغات و ترکیبات آن چیزى ننوشتم. اینک‎ صورت تقسیمات فلکى و فرهنگ غریب این دیوان ضمیمه است که در آخر کتاب طبع شود»[۱].

از اشعار اوست:

ابر گوهربار باز از طرف هامون

می‌رسد با دامنى پردرّ مکنون

گشته چونان کآذر بر زین زره‌پوش

تا زند بر لشکر بهمن شبیخون

تاخت بر صحرا یکى وز ترک‎تازش

خاک‎ دشت از خون بهمن گشت گلگون

گر نه کشته گشته بهمن از چه باشد

کبک‎ و آهو را سُم و منقار در خون

چون رسید آوازه فتحش به گلشن

سر کشید از سرفرازى سرو موزون

ژاله در بزم نشاط‍‎ افشاند لؤلؤ

لاله در جام شراب افکند افیون

بست موسیقار بر منقار بلبل

تا سراید راز عشق از پرده بیرُون

از سماع بانگ مرغ و نکهت گل

باد را شد در طرب حالت دگرگون