پاورپوینت کامل دیوان عارف قزوینی ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دیوان عارف قزوینی ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دیوان عارف قزوینی ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل دیوان عارف قزوینی ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله
۶ وابسته‌ها

ساختار

کتاب با مقدمه‌ای از تدوین‌کنندگان آغاز گردیده و اشعار در قالب قصاید، غزلیات و مثنوی‌ها، دوبیتی‌ها، تک‌بیت‌ها و تصنیف‌ها، عرضه شده است.

روزشمار زندگی عارف، زیر عنوان «عارف در گذرگاه تاریخ» که حاصل پژوهشی چندساله است، در آغاز کتاب قرار گرفته تا در حد امکان، ابهامات سرگذشت شخصیتی که به خاطر تنوع ماجراهای زندگی‌اش، گویی از میان یک رمان پرهیجان بیرون آمده، روشن شود. سپس منظومات او، یعنی شعرها و تصنیف‌ها آمده که با توجه به برخی قرائن، به ترتیب تاریخ آفرینش آن‌ها، قرار گرفته است[۱].

ذیل هر سروده‌ای، یادداشت‌هایی که عارف به‌عنوان توضیح یا یادآوری شأن سرایش آن‌ها، نوشته، ضمیمه شده است و آخرین بخش‌های کتاب، اختصاص به میراث منثور عارف دارد؛ نخست زندگی‌نامه او که به قلم خودش، بخشی تا زمان چاپ اول دیوانش نگاشته شده و سپس، سال‌ها بعد کوشیده است آن را تکمیل کند. این زندگی‌نامه، بیشتر شرح خاطرات است و اطلاع دقیق‌تر، در قسمت روزشمار زندگی عارف (عارف در گذرگاه تاریخ) آمده است. در پایان نیز نامه‌هایی که از عارف وجود داشته، آمده است[۲].

گزارش محتوا

در مقدمه، توضیحاتی پیرامون ساختار کتاب، ارائه گردیده است[۳].

در شعر دوره مشروطه، مفاهیم اجتماعی متنوعی با توجه به مسائل و رخدادهای جامعه مطرح شده است[۴]. عارف قزوینی از جمله شاعران دوره مشروطه است که بیشتر غزلیات خود را با توجه به تحولات اجتماعی دوره مشروطه و رخدادهای آن دوره سروده است. غزلیات عارف در ابتدا مضامینی عاشقانه و تغزلی دارد، اما با وقوع انقلاب مشروطه، او همگام با سایر شاعران دوره مشروطه، اشعار اجتماعی می‌سراید[۵].

به‌منظور آشنایی با اشعار این شاعر بزرگ، در ادامه، به بررسی مفاهیم سیاسی و اجتماعی مطرح شده در غزلیات او، پرداخته می‌شود:

وطن:
وطنی که عارف در غزلیات خود از آن سخن می‌گوید و برای آن شعر می‌سراید، به معنای ایران و با محدوده جغرافیایی و سیاسی مشخص است. گاهی وطن‌دوستی عارف شکل افراطی به خود می‌گیرد و وطن‌پرستی افراطی پیش می‌رود که شاعر به برتری ملی خود بر دیگران یقین پیدا می‌کند. او نگرشی کاملاً ایرانی به وطن دارد. در نظر او، ایران و گذشته پرافتخار آن، ستودنی است. در وطن‌دوستی عارف، مفاهیم زیر وجود دارد:
وطن‌دوستی:
عارف، معتقد است که هرکه عاشق وطن است، باید جان خود را در راه وطن فدا کند و تا آخرین لحظه از عشق وطن دست برندارد:

وطن‌پرست دهد جان خود به راه وطن

به حرف یاوه و جان دادن زبانی نیست

تا آن دقیقه‌ای که نکرد استخوانم آب

از سر هوای عشق وطن دست برنداشت

وطن‌پرست دهد جان خود به راه وطن

به حرف یاوه و جان دادن زبانی نیست

تا آن دقیقه‌ای که نکرد استخوانم آب

از سر هوای عشق وطن دست برنداشت

ستایش شهیدان راه وطن:

تنم فدای سر دادگستری کز خون

هزار نقش وطن کرد زیب پیکر خویش

آنآن‌که در ره وطن از جان گذشته‌اند

ایران ز خونشان شده آباد زنده‌باد

بر خاک عاشقان وطن گر کند عبور

عارف هر آن کسی که کند یاد زنده‌باد

وطن‌فروشی:
عارف بسیار بر وطن‌فروشان و خائنین خرده می‌گیرد و همواره در پی مجازات کردن وطن‌فروشان برمی‌آید.

دارم امید شود دار مجازات به پا

خائن آن روز به دار است تماشا دارد

ز خائنین وطن جز به‌پای چوبه دار

میان جمع، تو تفریق در حساب مکن [۶]

دارم امید شود دار مجازات به پا

خائن آن روز به دار است تماشا دارد

ز خائنین وطن جز به‌پای چوبه دار

میان جمع، تو تفریق در حساب مکن [۷]

باستان‌گرایی و تفاخر به پیشینه تاریخی:
در غزلیات عارف، به داستان قیام کاوه علیه ضحاک اشاره می‌شود؛ ظالمان به ضحاک تشبیه می‌شوند و شاعر آزادی‌خواه به دنبال کارهای می‌گردد تا بر ضد ظلم و ظالم قیام کند:

نابود باد ظلم، چو ضحاک ماردوش

تا بود و هست کاوه حداد زنده‌باد

او همچنین برای نشان دادن عظمت ایران، از گذشته باستانی ایران کمک می‌گیرد و با استفاده از فعل «بود» که فعل گذشته است، اشاره می‌کند که این عظمت در گذشته بوده و در دوره مشروطه نیست:

به اقتدار چه نازی؟ که روزی ایران را

مزیت و شرف و فخر و اعتباری بود

چو کاوه وقتی سردار نامداری داشت

در این دیار چو سیروس شهریاری بود[۸]

به اقتدار چه نازی؟ که روزی ایران را

مزیت و شرف و فخر و اعتباری بود

چو کاوه وقتی سردار نامداری داشت

در این دیار چو سیروس شهریاری بود[۹]

عارف برای به تصویر کشیدن عظمت ایرانیان، به قهرمانان اسطوره‌ای و تاریخی شاهنامه، مانند اردشیر، شاپور، اسفندیار، داریوش و جم و داستان آن‌ها اشاره کرده است:

دست خودی پای اجنبی ز میان برد

مملکت اردشیر و کشور شاپور

به این محیط که امروز بی کس و یار است

کمان کشیده چو اسفندیار، یاری بود

بدآن‌که مملکت داریوش و کشور جم

به دست فتنه بیگانگان نخواهد ماند [۱۰]

دست خودی پای اجنبی ز میان برد

مملکت اردشیر و کشور شاپور

به این محیط که امروز بی کس و یار است

کمان کشیده چو اسفندیار، یاری بود

بدآن‌که مملکت داریوش و کشور جم

به دست فتنه بیگانگان نخواهد ماند [۱۱]

توجه به شخصیت زنان و حقوق آن‌ها:
عارف از جمله شاعرانی است که در غزلیات خود وضعیت فلاکت‌بار زنان را توصیف می‌کند، از زنان دفاع می‌نماید و آنان را تشویق می‌کند که حقوق خود را از مردان بگیرند:

جامه زن به تن اولی تر اگر آید