پاورپوینت کامل حیات فکری و سیاسی امامان شیعه (علیهم السلام) ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حیات فکری و سیاسی امامان شیعه (علیهم السلام) ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حیات فکری و سیاسی امامان شیعه (علیهم السلام) ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حیات فکری و سیاسی امامان شیعه (علیهم السلام) ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ منابع مقاله

ساختار

کتاب با مقدمه‌اى مفصل از نویسنده آغاز و مطالب در دوازده بخش، تنظیم یافته؛ به‌گونه‌اى که هر بخش، به یکى از ائمه(ع) اختصاص یافته است.

نویسنده در هر بخش، ابتدا اطلاعاتى پیرامون نحوه ولادت و شخصیت امامان(ع) ارائه نموده و ضمن اشاره به برجسته‌ترین ویژگى هر یک از معصومین(ع)، به بررسى اوضاع سیاسى و اجتماعى دوران آن حضرت پرداخته است.

هدف از تألیف این اثر، پرداختن به جنبه‌هاى سیاسى و فکرى زندگى امامان شیعه(ع) بوده و لذا به مسائل شخصى، کمتر توجه شده است.

گزارش محتوا

نویسنده در مقدمه، به بحث و بررسى پیرامون تشیع و رابطه آن با تاریخ‌نگارى پرداخته است. وى معتقد است که شیعیان به موازات سایر مسلمانان، در تدوین دانش‌هاى اسلامى، مخصوصاً تاریخ، کار خود را آغاز کردند. نحوه تاریخ‌نگارى شیعه در آغاز عصر تدوین، آثار شیعى در سیره نبوى در قرون نخست، آثار فارسى امامى مذهبان از قرن هفتم تا دهم، تاریخ‌نگارى در آستانه عصر صفوى، مقتل‌نویسى در دوره صفوى و قاجار از دیگر عناوینى مى‌باشند که نویسنده در مقدمه، به بحث و بررسى پیرامون آن‌ها پرداخته است.

در بخش اول کتاب سیره امام على(ع) مورد بررسى قرار گرفته است. نویسنده معتقد است که زندگى سیاسى و اجتماعى امام، الگویى در حد مدینه فاضله است، بدین معنا که سیره آن حضرت، یکى از بهترین روش‌هاى زندگى است که تاکنون در طول حیات انسانى تجربه شده است. وى یکى از مهمترین جلوه‌هاى زندگى امام را زهدى دانسته که سراسر زندگى آن حضرت را پوشانده است؛ زاهدى که همه چیز دارد و مى‌تواند داشته باشد اما از همه آن‌ها اعراض کرده است.

بخش دوم، به بررسى شخصیت امام حسن(ع) اختصاص یافته است. امام مجتبى(ع) و مسأله امامت، خصلت‌هاى مذهبى و سیاسى مردم کوفه، نخستین اقدامات امام در مقابل معاویه، درخواست صلح معاویه از ایشان، دلایل پذیرش صلح، متن صلحنامه و نحوه شهادت این امام همام، از جمله مسائلى است که مورد بحث قرار گرفته است.

در بخش سوم، زندگانى امام حسین(ع) بررسى شده است. از مهمترین امورى که در این بخش مورد بحث قرار گرفته، حکمت شهادت و امر سیاست است. نویسنده در این بخش به دنبال پاسخ‌گویى به این سؤال است که اساساً حکمت شهادت امام حسین(ع)چه بوده است؟ آیا این شهادت، شهادتى سیاسى است یا معنوى؟

چگونگى مخالفت امام حسین(ع) با خلافت یزید، جزئیات اعزام مسلم به کوفه، حرکت امام به سمت عراق، مردم کوفه و فشار ابن زیاد بر آن‌ها، ارزیابى این سفر، برخورد امام در برابر سپاه عراق، آگاهى از شهادت، انحرافات دینى و کربلا، آثار سیاسى رخداد کربلا در شیعه، حکمت شهادت امام(ع) از جمله عناوین مهمى هستند که در این بخش، مورد بحث و بررسى قرار گرفته‌اند.

در بخش چهارم کتاب به جنبه‌هایى از زندگانى امام سجاد(ع) نگریسته شده است. نویسنده بهره‌گیرى امام چهارم(ع) از حربه دعا را مهمترین ویژگى ایشان بیان کرده است. وى معتقد است هنگامى که جامعه دچار انحراف شده، روحیه رفاه‌طلبى و دنیازدگى بر آن غلبه کرده و فساد سیاسى، اخلاقى و اجتماعى، آن را در محاصره قرار داده، امام سجاد(ع) توانسته است از دعا براى بیان بخشى از عقاید خود استفاده کند و بار دیگر تحرکى در جامعه براى توجه به معرفت، عبادت و بندگى خداوند ایجاد نماید. به اعتقاد وى، گرچه ظاهراً مقصود اصلى در این دعاها، همان معرفت و عبادت بوده، اما با توجه به تعابیرى که وجود دارد، مى‌توان گفت که مردم مى‌توانستند از لابلاى این تعبیرات، با مفاهیم سیاسى مورد نظر امام سجاد(ع) آشنا شوند.

زندگانى امام باقر(ع) در بخش پنجم، مورد تحلیل قرار گرفته است. پیرامون موقعیت علمى امام باقر(ع)، نویسنده معتقد است که بى‌تردید، از نظر بسیارى از علماى اهل سنت، این امام بزرگوار(ع)، در زمان حیات خویش، شهرت فراوانى داشته و همواره محضر او از دوستدارانش، از تمامى بلاد و سرزمین‌هاى اسلامى، پر بوده است. وى بر این باور است که موقعیت علمى ایشان،، به مثابه شخصیتى عالم و فقیه، به‌ویژه به عنوان نماینده علوم اهل‌بیت(ع)، بسیارى را وامى‌داشت تا از محضر او بهره گیرند و حل اشکالات علمى و فقهى خود را از او بطلبند.

چگونگى درگیرى و برخورد امام باقر(ع) با اختلافات فقهى بین فرق اسلامى، مبارزه آن حضرت(ع) با یهود و اسرائیلیات، میراث فرهنگى ایشان، وضع و موقعیت شیعه از دیدگاه امام(ع) و در نهایت رابطه ایشان با مسائل سیاسى، از عناوین مطرح شده در این بخش مى‌باشد.

در بخش ششم، شخصیت اخلاقى و فقهى امام صادق(ع) مورد توجه قرار گرفته است. تکیه اصلى تفکر شیعى، از نظر فکرى و عقیدتى، بر امام صادق(ع) بوده و بخش بزرگى از احادیث و علوم اهل‌بیت(ع) توسط این امام(ع) گسترش یافته است.

نویسنده بر این باور است که درباره شخصیت علمى این امام(ع)، شواهد فراوانى وجود دارد. وى بر این نکته تأکید دارد که از نظر مکتب تشیع، نصب ایشان به مقام امامت