پاورپوینت کامل ابوالحسن على بن موسى بن سعید اندلسى ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابوالحسن على بن موسى بن سعید اندلسى ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابوالحسن على بن موسى بن سعید اندلسى ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابوالحسن على بن موسى بن سعید اندلسى ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ تولد
۲ نسب و خاندان
۳ نشستن بر مسند خلافت
۴ اساتید
۵ شاگردان
۶ آثار
۷ پانویس
۸ منابع مقاله
۹ وابسته‌ها

تولد

وى در سال۶۱۰ق در قلعه بنى سعد، در نزدیکى غرناطه، متولد شد.

نسب و خاندان

وى را به جهت انتساب به صحابى معروف عمّار یاسر، عَمّارى نیز گفته‌اند و گاه عمادى ضبط کرده‌اند. نسبت قَلعى، به سبب زاده شدن او در قلعه بنى سعید، نزدیکى غرناطه، یا اقامت خاندان او از زمان‌هاى دور در آن مکان بوده است.

ظاهراً او تنها فرزند خاندان بود و از کمال توجه پدر در تربیت و تعلیم برخوردار شد، به قسمى که از آغاز جوانى، شعر مى‌سرود و در آن سن، شاعرى او مایه شگفتى دیگران بود. از کودکى، با مناقب خانواده آشنا و در مجالس پدر حاضر مى‌شد. در غالب سفرهاى پدرش، همراه او بود و به این ترتیب بسیارى از مناطق اندلس را دید و با بزرگان علم و ادب آن سامان آشنا شد.

نشستن بر مسند خلافت

وى در ۶۳۱ق جاى پدر را در حکومت جزیره الخضراء گرفت. پس از فوت متوکل بن هود (۶۳۵ق)، تحمل وضع موجود در اندلس بر ابوالحسن و پدرش دشوار شد. از این رو آن دو نیز مانند بسیارى از اهل علم و قلم اندلس، در آن زمان، به آن سوى دریا در جنوب، یعنى به مغرب رفتند. این سفر در ۶۳۶ق صورت گرفت. شاید پیش از این، در سال‌هاى میان ۶۲۷ و ۶۲۹ق ابوالحسن از سَبته دیدن کرده بود. آن دو ۳ سال در قسمت‌هاى مختلف مغرب (مراکش)، مغرب میانى (الجزایر) و افریقیه (تونس) به سر بردند. در تونس، ابوالحسن به دربار ابوزکریا یحیى اول حَفصى پیوست و از نزدیک ان سلطان شد و منصب قرائت مظالم یافت. ظاهراً در آن هنگام پدر او موسى هم در خدمت والى سبته، پسر ابوزکریا بود و ابوعبدالله محمد بن حسین، نوه عموى ابوالحسن، از نزدیک ان سلطان تونس شمرده مى‌شد. بدگویى عده‌اى از حاسدان، که گویا ابوعبدالله نیز از زمره آنان بود، موجب گردید که پدر و پسر هر دو از مناصب خود برکنار شوند و راه مشرق پیش گیرند. آن دو در ربیع‌الاول ۶۳۹ق در اسکندریه بودند. موسى برای تدارکسفر حج در اسکندریه ماند، که در آن سال موفق به این امر نشد، اما ابوالحسن به قاهره رفت و در آنجا بود تا از درگذشت پدر در اسکندریه (شوال ۶۴۰) آگاهى یافت و برای عزاى او به اسکندریه آمد.

ابن سعید در ۶۴۰ق مجدداً به قاهره بازگشت. او که آوازه‌اش پیشاپیش به مصر رسیده بود، خواه به علت اشتهار خود به شعر و نویسندگى یا بر اثر معروفیت پدر و خانواده‌اش، در محافل علمى و ادبى قاهره به خوبى پذیرفته شد و به زودى پیوندهاى دوستى بسیارى با مشاهیر عصر در آن سرزمین برقرار کرد که جمال‌الدین ابوالحسن جزّار مصرى (د ۶۷۹ق)، ابن‌مطروح (د ۶۵۴ق) و بهاء زُهیر (د ۶۵۶ق) از آن جمله بودند.

اگرچه وى به دربار سلطان مصر، الملک الصالح نجم‌الدین ایوب نپیوست، اما با مشاور و نایب سلطان در شام، جمال‌الدین احمد بن موسى بن یَغمور (د ۶۷۳ق)، شاعر معروف مصرى مأنوس شد. وى تا ۶۴۴ق در مصر ماند. در این سال او با کمال‌الدین عمر، مشهور به ابن عدیم که از سوى الملک الناصر یوسف، حکمران ایوبى حلب، برای سفارت به قاهره آمده بود، آشنا شد. شیفتگى آن دو نسبت به یکدیگر موجب شد که وقتى ابن عدیم به حلب بازگشت، ابن سعید هم به همراه او رفت. ابن عدیم ابن سعید را به الناصر معرفى کرد. ظرافت در سخن، شعرشناسى و آواز خوش ابن سعید، ناصر را خوش آمد و او را لقب «بلبل» داد و ابن سعید چندین کتاب خود را به نام این سلطان کرد. او سه سال در ملازمت دربار حلب ماند و با بزرگان علم و ادب آن خطه دیدار کرد. از آن جا به دمشق رفت و به مجلس انسِ الملک المعظم توران شاه، پسر سلطان مصر درآمد. در اواخر ۶۴۸ق از دمشق به موصل و بغداد رفت و تا نواحى بصره و در ایران تا اَرَّجان (در غرب فارس و نزدیک بهبهان) سفر کرد.

وى از عراق به دمشق و حلب رفت و از آنجا عزم سفر حج کرد و پس از اداى فریضه، به حلب بازگشت. او آنگاه در ۶۵۲ق به افریقیه در مغرب مراجعت کرد و به این ترتیب مرحله نخست سفر مشرق ابن سعید پایان یافت. به گفته خود وى، او گاه در جامه توانگران و گاه در خرقه درویشان سفر مى‌کرد. در ترتیب و تاریخ سفرهاى او پس از اقامت در مصر، تشویش و اختلاف وجود دارد. از میان رفتن بسیارى از نوشته‌هاى خود ابن سعید، بازسازى درست و دقیق این جابه‌جایى‌ها را ناممکن مى‌سازد. در مآخذ کهن، این سفرها را یکسان ذکر نکرده‌اند.

در بعضى مراجع آمده است که ابن سعید از مصر به عراق رفت و از آنجا به شام آمد. این روایت در نوشته‌هاى متأخران نیز دیده مى‌شود. با توجه به تصریح ابن سعید به ملاقات با کِنانى قادسى در بیت‌المقدس در ۶۴۳ق، گمان مى‌رود که وى پیش از رفتن به حلب به همراه ابن عدیم، سفرى به نواحى شام داشته است. به همین گونه، بعضى مآخذ سفر حج و بازگشت او را به مغرب درپى گشت و گذارش در حدود عراق و ایران، بدون اشاره به مراجعت به شام، آورده‌اند. گاه در همان سفر نخستین مشرق، دو مسافرت به عراق نیز به او نسبت داده‌اند که سفر حج در پى