پاورپوینت کامل آیت‌الله میرزا جواد تبرزی ۵۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیت‌الله میرزا جواد تبرزی ۵۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیت‌الله میرزا جواد تبرزی ۵۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیت‌الله میرزا جواد تبرزی ۵۴ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ولادت
۲ تحصیلات
۳ عزیمت به حوزه علمیه قم
۴ عزیمت به نجف اشرف
۵ عزیمت به ایران
۶ روحیات و نکات برجسته اخلاقى

۶.۱ الف) تواضع و فروتنى شدید
۶.۲ ب) بى‌توجهى به ظواهر دنیوى
۶.۳ ج) خضوع و خشوع در عبادت
۶.۴ د) علاقه و اشتیاق شدید به تحقیق و تدریس
۶.۵ ه‍) نظم

۷ تألیفات
۸ پانویس
۹ منابع مقاله
۱۰ وابسته‌ها

ولادت

در سال ۱۳۰۵ شمسى در شهرستان تبریز در میان خانواده‌اى مذهبى چشم به جهان گشودند.

تحصیلات

تحصیلات علوم جدید تا پایان سال دوم دبیرستان را در همان شهر به آخر رساندند.

ایشان به خاطر برخوردارى از هوش و استعداد سرشار، از همان زمان طفولیت، مورد توجه خاص اطرافیان قرار گرفت به طورى که هنگام تحصیل مدیران و معلمان وى، تعجب می‌کردند و اعتقاد داشتند که ایشان از نظر درک مطالب، از استعداد بالایى برخوردار است به همین جهت، همواره او را براى رسیدن به حرفه‌اى خاص مورد تشویق و تحسین قرار مى‌دادند.

اما معظم له به خاطر علاقه زیاد به مکتب غنى اهل‌بیت علیهم‌السلام و روحانیت شیعه، تصمیم گرفت تا در این مسیر مقدس وارد شود.

لذا پس از سپرى نمودن تحصیلات جدید، با شوق فراوان و علیرغم مخالفت اطرافیان، به مدرسه طالبیه تبریز روى آورد و در سال ۱۳۲۳ در سن ۱۸ سالگى تحصیل علوم دینى را آغاز نمود و طى چهار سال، مقدمات و مقدارى از دروس سطح را در شهر تبریز به پایان رساند.

عزیمت به حوزه علمیه قم

استاد معظم، آیت‌الله تبریزى در سال ۱۳۲۷ شمسى شهر تبریز را ترک نمود و وارد حوزه علمیه قم شد.

ایشان در قم دوره سطح را به پایان برده و در اوج شکوفایى علم و فقاهت و غناى حوزه وارد درس خارج اساتیدى همچون مرحوم آیت‌الله سید محمّد حجت و مرحوم آیت‌الله بروجردى (قدس الله اسرارهما) شدند و همزمان با آن مشغول تدریس کتب سطح نیز گردیدند.

این افاده و استفاده ۵ سال یعنى تا سال ۱۳۳۲ شمسى طول کشید. در طول این مدت، ۴ سال نزد آیت‌الله رضى زنوزى تبریزى استفاده کامل نمودند و در نزد مرحوم آیت‌الله بروجردى در فقه و اصول بهره لازم را بردند و موفقیت ایشان تا جایى بود که استادشان مرحوم بروجردى(قدس‌سره) ایشان را به عنوان ممتحن طلاب حوزه، انتخاب نمودند.

معظم له در طول سالیان اولیه اقامت در قم بیشترین تدریس را در مسجد نو مقابل شیخان داشتند که طلاب و فضلا بسیارى از محضر درسشان فیض مى‌بردند.

عزیمت به نجف اشرف

استاد بزرگوار، علاقه وافرى به ادامه درس و بحث، آن هم از منبع پر فیض علوى(ع) و جوار مرقد مطهر امیرمؤمنان على(ع) داشتند.

یکى از آرزوهاى ایشان، این بود که به نجف اشرف عزیمت نمایند امّا به خاطر فقدان امکانات و وجود مشکلات، آرزویى دور مى‌نمود ولى ایشان آنچنان عاشق این سفر بود که از هر فرصتى براى این کار استفاده مى‌نمود.

معظم له روزى در محضر علما و بعضى از مراجع وقت آن زمان در قم نشسته بودند که بحثى علمى پیش مى‌آید و تنها کسى که به خوبى از عهده جواب برآمدند ایشان بودند که باعث خوشحالى جمع می‌شود و از ذکاوت و هوش ایشان متعجب مى‌گردند.

در این میان شخص تاجرى (حاج یعقوب ایپکچى) که فردى متدین و علاقمند به روحانیت بوده است و در آن مجلس حضور داشته، بعد از اتمام جلسه از استاد مى‌خواهد که قدرى صبر کند و سپس بعد از خلوت شدن مجلس با ایشان به صحبت مى‌پردازد و از ایشان مى‌خواهد تا اگر خواسته‌اى دارند بفرمایند تا برایشان انجام دهند، حضرت استاد پاسخ مى‌دهند: که من خیلى علاقه دارم براى ادامه درس و بحث به نجف بروم ولى به دلیل فقدان امکانات نمى‌توانم. آن شخص، امکانات و خرج سفر ایشان را فراهم مى‌کند و استاد عزیز ما، حضرت آیت‌الله تبریزى بعد از گذشت ۵ سال از حضور در حوزه علمیه مقدسه قم، در سال ۱۳۳۲ شمسى جهت ادامه تحصیلات به نجف اشرف عزیمت نمودند و تا سالها نیز بدون اینکه از شهریه و وجوهات استفاده کنند با امکانات همان شخص، در نجف به درس و بحث پرداختند.

حضرت استاد، در نجف اشرف در محضر درس اساتید برجسته و عالى‌مقام آن زمان حاضر شده و به خوشه چینى پرداختند. اما عمدتاًً از افاضات مرحوم آیت‌الله حاج سید عبدالهادى شیرازى (رحمه‌الله) و مرحوم آیت‌الله خوئى (رحمه‌الله) استفاده کردند و در بدو ورود به درس ایشان، توجه استاد را به خود جلب کرد به طورى که به شوراى استفتاء معظم له دعوت شدند.

در آن روزگار، حوزه‌هاى درس نجف اشرف در اوج شکوفائى و شور و نشاط بود. لذا معظم له با تمام توان و تلاش خود در محضر اساتید حاضر شدند و از موقعیتى که فراهم آمده بود کمال استفاده را نمودند تا به مدارج عالى علم و مقام بلند اجتهاد نائل آمدند.

استاد عزیز در ابتداى ورود به نجف اشرف، حجره‌اى در مدرسه قوام السلطنه شیرازى تهیه کردند و مشغول تدریس مکاسب و کفایه در مسجد خضراء و عمران شدند و روز به روز بر وسعت حوزه درسیشان افزوده مى‌گردید تا جایى که عده زیادى از فضلا از محضر درس ایشان استفاده نمودند و با تقاضاى آنان، درس خارج استاد تشکیل گردید و شاگردان خویش را از شجر پر ثمر فقه اهل‌بیت علیهم‌السلام بهره‌مند گردانیدند.

هنگامى که استاد بزرگوار به نجف مشرف شدند، در حجره آیت‌الله شهید میرزا على غروى (رحمه‌الله) در مدرسه خلیلى مهمان شدند سپس حجره‌اى در مدرسه قوام نزدیک مسجد طوسى در اختیار معظم له قرار دادند و از ابتداى امر، استاد در درس آیت‌الله خوئى (رحمه‌الله) شرکت می‌کردند و درس اصول بعد از نماز مغرب و عشاء در مسجد خضراء بود که در آن زمان بحث در خصوص (هل یجب الفحص فی الشبهات الموضوعیه أم لا) بوده و استاد بزرگوار بعد از اشکال در قسمتى از درس، بحثى با استاد خود آقاى خوئى (رحمه‌الله) مى‌کنند و فرداى آن روز آیت‌الله خوئى از یکى از نزدیک ان درسشان بنام آقاى توحیدى تبریزى سؤال مى‌کند این آقا کیست؟ گفته بود اهل تبریز است و از قم آمده! آقاى خوئى (رحمه‌الله) فرموده بودند این شخص آینده درخشانى دارد! و حضرت استاد همزمان با وفات آیت‌الله حکیم به تدریس خارج فقه بر طبق مکاسب و همچنین اصول از اول دوره مى‌پردازند. و بعد از اطلاع آقاى خوئى از شروع درس خارج ایشان به استاد تبریک مى‌گوید. مرحوم آقاى مشکینى هنگامى که در نجف بودند از آیت‌الله خوئى در خصوص استاد بزرگوار سؤال کردند که ایشان در جواب مى‌فرماید: میرزا جواد فاضل و مجتهد مطلق است.

حضرت آیت‌الله تبریزى (رحمه‌الله) را مى‌توان یکى از شاگردان برجسته و مبرز مرحوم آیت‌الله خوئى (رحمه‌الله) به حساب آورد که همیشه مورد عنایت و توجه خاص استادشان بودند و در اغلب جلسات علمى خصوصى استادشان نیز شرکت مى‌نمودند و در بحثها و درسها با طرح اشکالات و مطرح کردن فروعات، بر بار علمى محفل مى‌افزودند.

معظم له طرف مشورت آیت‌الله خوئى (رحمه‌الله) بودند و از اصحاب استفتاء به شمار مى‌رفتند و در سفرهایى مثل کوفه و کربلا، نیز ملازم استادشان بودند.

این مرجع والا، علاوه بر تدریس و تحقیق در حوزه علمیه نجف، از امر تبلیغ احکام و مسائل دینى مردم نیز غافل نبودند و در ایام تبلیغى و فرصتهاى مناسب به نقاط مورد احتیاج تشریف مى‌بردند و به تبلیغ احکام الله مى‌پرداختند و از آنجا که گفتارشان با عمل آمیخته بوده است این تلاشها، اثر بسیار مطلوبى را به جاى گذارده است که مى‌توان گفت ناشى از اخلاق و روش برخورد ایشان با مردم است و مى‌توان ادعا نمود که ایشان موجب پایه‌گذارى تشیع در منطقه‌اى از کرکوک عراق بوده‌اند به طورى که اکثر مردم آن مناطق به واسطه آشنایى با ایشان به مکتب غنى اهل‌بیت علیهم‌السلام روى آوردند.

عزیمت به ایران

حضرت آیت‌الله حاج شیخ جواد تبریزى پس از گذشت ۲۳ سال حضور دائم و فعال و جدّى در حوزه مقدس نجف اشرف و استفاده و افاده و تحقیق و تدریس و تبلیغ، سرانجام در سال ۱۳۵۵ شمسى به هنگام مراجعت از زیارت سیدالشهداء حسین بن على (علیهما‌السلام) به سمت نجف، توسط رژیم بعث عراق دستگیر و به ایران فرستاده شدند.

پس از ورود به ایران، مجدداً به حوزه علمیه قم مشرف و فعالیتهاى خود را از سر گرفتند و از تمامى وقت خود در مسیر تحقیق و تألیف و بحث و تدریس و تربیت شاگردان استفاده مى‌نمودند.

معظم له در طول سالیان دراز تدریس، هزاران طلبه فاضل را به جامعه اسلامى تحویل داده‌اند و در طول این مدت حوزه درس ایشان یکى از شلوغترین حوزه‌هاى درسى بوده است.

حضرت استاد در بیان مطالب بسیار دقیق و نکته پردازند و به خاطر آنکه واقعاً درسى مجتهد پرور است فضلایى قوى را به خود جلب کرده است.

روحیات و نکات برجسته اخلاقى

به اعتراف همگان، استا