پاورپوینت کامل نقاوه الآثار فی ذکر الأخیار در تاریخ صفویه ۱۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نقاوه الآثار فی ذکر الأخیار در تاریخ صفویه ۱۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نقاوه الآثار فی ذکر الأخیار در تاریخ صفویه ۱۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نقاوه الآثار فی ذکر الأخیار در تاریخ صفویه ۱۹ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ منابع مقاله

ساختار

کتاب بدون وضع باب و فصل و به ترتیب تاریخ وقوع حوادث نوشته شده و مشتمل بر فهرست مطالب، پیش‌گفتار چاپ دوم واول به قلم مصحح؛ آقاى احسان اشراقى، دیباچه مؤلف و فصول متعدد است.

گزارش محتوا

این اثر ارزنده، در واقع شامل دو کتاب است که نخستین آن در بیان رویدادهاى عمده دوران شاه تهماسب، شاه اسمعیل دوم و شاه محمد خدا بنده تا شروع سلطنت شاه عباس و کتاب دوم که مفصل‌تر از قسمت نخستین است، مربوط به یازده سال اول شهریارى شاه عباس کبیر و گویاى وقایعى است که طى آن‌ها قدرت سلطنت در گیر و دار از میان رفتن عصیان‌ها و سرکشى‌هاى سرداران قزلباش تحکیم یافته و متجاوزین بیگانه از ساحت کشور طرد مى‌شوند. آخرین واقعه‌اى که در کتاب از آن نام برده شده، شکست دین محمد خان ازبک در خراسان و تسخیر هرات بدست پادشاه نام‌آور صفوى است. از آن جا که حوادث مندرج در نقاوه الآثار بر حسب تاریخ وقوع آن‌ها تنظیم گردیده و داستان به سال ۱۰۰۷ق. پایان مى‌پذیرد، محتمل است که نویسنده کتاب یا به ثبت وقایع بعدى اقدام نکرده و یا از آن به بعد که به شصت و نه سالگى رسیده بود، روزگار، بیشتر مجال به او نداده است تا کار خویش را دنبال کند.

این کتاب بى‌تردید یکى از منابع مهم ایران عصر صفوى است و موضوع آن به دورانى مربوط مى‌شود که از لحاظ جریانات نظامى و سیاسى براى دولت صفوى زمان حساسى بود. پس از مرگ شاه اسمعیل، بنیانگذار این دولت، در دوران سلطنت فرزندش تهماسب، که طولانى‌ترین مدت فرمانروایى در سلسله صفوى بوده است، پس از چند جنگ با اوزبکان و عثمانیان آرامشى دیرپاى در مملکت پدید آمد که طى آن دولت صفوى موجودیت خود را در میان دو قدرت بزرگ شرق و غرب استوار ساخت. لکن با مرگ این پادشاه در ۹۸۴ق دوران این آرامش به سر آمد و آتش هرج و مرج که از رقابت سران قزلباش سرچشمه مى‌گرفت، زبانه کشید و سرکردگان عشایر به دستاویز طرف‌دارى از حیدر میرزا یا اسمعیل میرزا، پسران شاه، علیه یکدیگر صف آرایى کردند و زنان حرم نیز در این مبارزه قدرت جانب این یا آن گروه را گرفتند. تا سرانجام حیدر میرزا که فرزند محبوب شاه تهماسب بود کشته شد و اسمعیل میرزا که به علت کج‌رفتارى‌ها و دستور پدر در قلعه قهقهه زندانى بود، از این زندان مخوف رهایى یافته با کمک خواهرش پریخان خانم و برخى از سران قزلباش به سلطنت نشست، و در مدت یک سال و چهار ماه و شانزده روز پادشاهى دست به کشتار شاهزادگان و مخالفین خود زد و با طرفدارى از مذهب تسنن بر علما و پیروان تشیع سخت گرفت و سرانجام جان خود را بر سر این اعمال گذاشت و به دست همان کسانى که او را بر مسند قدرت نشانده بودند، از صحنه خارج شد.

پس از مرگ اسمعیل دوم، سران قزلباش تنها فرزند ذکور شاه تهماسب، محمد میرزا، را که با دو پسرش عباس و حمزه از چنگ دژخیمان جان بدر برده بود بر مسند قدرت نشاندند؛ ولى چون به علت ضعف بینایى ق