پاورپوینت کامل نظم الدرر فی تناسب الآیات و السور ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نظم الدرر فی تناسب الآیات و السور ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نظم الدرر فی تناسب الآیات و السور ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نظم الدرر فی تناسب الآیات و السور ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله

ساختار

کتاب با مقدمه نویسنده آغاز و مطالب در هشت جلد، تنظیم شده است.

شیوه نگارش این تفسیر، چنین است که در آغاز، تناسب نام سوره را با مباحث اصلى مذکور در سوره، به‌طور کلى بررسى مى‌کند، آن‌گاه، با اهتمام بسیار به تناسب مباحث مطروحه در سوره مى‌پردازد و روایاتى را که در باب تناسب آیات، وارد شده است، نقد و بررسى مى‌کند[۲]

این اثر باآنکه تا حدود زیادى متکلفانه به نظر مى‌رسد، اما خواندنى است و ذوق برانگیز[۳]

گزارش محتوا

نویسنده در مقدمه، ذکر مناسبات ترتیب آیات و سوره‌ها در تفسیرش را، حاصل تدبّر طولانى و تفکر فراوان در آیات دانسته و کار خود را امتثال امر خداوند در آیه «این، کتابى است پربرکت که بر تو نازل کرده‌ایم تا در آیات آن تدبّر کنند و خردمندان متذکّر شوند»[۴] ذکر نموده است[۵]

فواید علم مناسبت از دیدگاه بقاعى را مى‌توان در امور زیر، خلاصه نمود:

پى بردن به حکمت ترتیب اجزاى قرآن: بقاعى نخستین ثمره علم مناسبات را، شناخت و درک دلیل ترتیب اجزاى قرآن ذکر مى‌کند و ثمره یافتن ربط هر عبارت، به جملات قبل و بعدش را، آگاهى از جایگاه و رتبه آن عبارت مى‌داند که این آگاهى، اسرار بلاغت قرآن را که همان مطابقت معنا با مقتضاى حال مخاطب است، آشکار مى‌کند[۶]
پایدارى ایمان در قلب: بقاعى علم مناسبت را وسیله‌اى براى کشف اعجاز لفظى قرآن معرفى مى‌کند؛ چراکه به نظر او ترتیب دقیق و حکیمانه کلمات قرآن، یکى از وجوه اعجاز است و این اعجاز، از دو جهت قابل بررسى است: یکى نظم کلمات موجود در هر جمله و بررسى جمله از جهت ترکیب الفاظش و دیگرى نظم جملات و ترتیب قرار گرفتن آن‌ها در کنار یکدیگر[۷]
بقاعى بخش اول را سهل الوصول و در دسترس مى‌داند؛ به‌طورى‌که هر شنونده قرآن، اعم از باهوش و کودن، اگر در قرآن دقت کند، بخش اول اعجاز برایش نمایان مى‌شود، اما اگر انسان کم‌هوشى در ربط جملات به یکدیگر دقت کند، آن‌ها را جملاتى دور از هم در معنا و غرض مى‌پندارد و چه‌بسا آن‌ها را نفى‌کننده یکدیگر تصور کند و این ممکن است موجب قبض روحى و ایجاد شک در یقین او شود[۸]
کمک به کمتر شدن مشکل‌هاى تفسیرى: وى سومین فایده پرداختن به این علم را، کشف حقیقت در مورد آیاتى که به‌ظاهر به آیات ماقبل هیچ ربطى ندارند و مفسّران به دلیل بى‌توجهى به این علم درباره آن‌ها به حیرت افتاده‌اند، ذکر مى‌کند و از جمله آن‌ها آیات ۵۸ اسراء، ۱۳۳ بقره و ۱۱سجده را ذکر مى‌کند[۹]
پى بردن به حکمت تکرار داستان‌هاى قرآن[۱۰]

انواع مناسباتى که در این تفسیر به آن‌ها اشاره شده است، عبارتند از:

مناسبات جمله‌اى: از نمونه آیاتى که جمله‌هاى آن در نگاه اول بدون پیوند معنایى و بیگانه از هم به نظر مى‌رسند، عبارات آیه ۱۸۹ سوره بقره است: «درباره [حکمت] هلال‌ها [ى ماه] از تو مى‌پرسند، بگو: آنها [شاخصِ] گاه‌شمارى براى مردم و [موسم] حجند» و [آیه ۱۷۷ همین سوره]: «نیکى آن نیست که از پشتِ خانه‌ها درآیید، بلکه نیکى آن است که کسى تقوا پیشه کند و به خانه‌ها از درِ [ورودىِ] آنها درآیید و از خدا بترسید، باشد که رستگار گردید». در این آیه این سؤال به ذهن مى‌آید که چه ربطى میان سؤال درباره هلال‌هاى ماه و آمدن به خانه از پشت آن هست؟[۱۱]
بقاعى در این‌گونه موارد، سعى دارد دو آیه را طورى معنا کند که پیوستگى آن دو به نمایش گذاشته شود؛ هرچند مجبور باشد قسمتى از آیه را عطف بر چندین آیه قبل در نظر بگیرد. ذیل آیه مذکور، پیوستگى دو عبارت را چنین توضیح مى‌دهد: «از آنجایى که (اعراب جاهلیت) در حج به عادت‌هاى زشتى خو گرفته بودند و ترک کارهایى که نفس به آن‌ها عادت کرده، از مشکل‌ترین کارهاست و به همین دلیل اهل طریق و بزرگان اهل تحقیق گفته‌اند، ملاک قصد به‌سوى خدا، بیرون آمدن از عادت‌ها و سعى در قبول فرمان‌هاى نازل شده از ناحیه اوست، خداوند در حالى که جمله «و لَیْسَ الْبِرُّ بِأَن تَأْتُواْ الْبُیُوتَ مِن ظُهُورِهَا» ر