پاورپوینت کامل مجموعه رسائل (فیض) ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مجموعه رسائل (فیض) ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مجموعه رسائل (فیض) ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مجموعه رسائل (فیض) ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ منابع مقاله

ساختار

مجلدات چهارگانه کتاب، به ترتیب مشتمل بر ۱۴، ۱۰، ۵ و ۱۰ رساله هستند. هر یک از مجلدات با درآمد یا مقدمه‌اى آغاز شده است.

گزارش محتوا

جلد اول، مشتمل بر رساله‌هاى زیر است:

۱. اصول عقاید دینیه(ترجمه العقائد): رساله‌اى در بیان اصول اعتقادات به زبان فارسى است. فیض، این رساله را به هشت در تقسیم نموده و هر در را به منزله درى از درهاى بهشت مقرّر داشته است. او، بیشتر، از قرآن و روایات براى اثبات این اصول کمک گرفته و طریق برهان و عقل را در این مسیر کم‌بهاتر از آن دو براى عوام تلقّى نموده است. مؤلف، «در» اوّل را به هستى خداوند اختصاص داده است. بحث از شفاعت و اینکه چه کسانى توان شفاعت و اجازه آن را دارند که در رأس همه آنها وجود مبارک پیغمبر اکرم(ص) و اهل‌بیت طاهرینش مى‌باشند نیز پایان‌بخش رساله مذکور است.

۲. شرح صدر: این رساله، در باب سیر و سلوک عرفانى و تفاوت آن با تصوف و صوفى‌گرى است که در دو مقاله با عناوین ذیل تنظیم شده است:

الف) در بیان شمه‌اى از حال علم و علما؛

ب) در شرح بعضى از احوال پریشانى خود در این دار ابتلاء.

۳. رساله الإنصاف: در این رساله که از نوشته‌هاى او در اواخر عمر خویش است، به سیر تحوّل و تطوّر فکرى خود در طول عمر عملى خویش اشاره مى‌کند. او در پایان این رساله، درباره خویش چنین اظهار مى‌دارد: «نه متکلّم و نه متفلسف و نه متصوّفم و نه متکلّف، بلکه مقلّد قرآن و حدیث و تابع اهل‌بیت(ع)[هستم]».

۴. ترجمه حدیث معلّى بن خنیس: این رساله فارسى، در واقع بعد از خطبه‌اى کوتاه از اول تا آخر ترجمه روایتى است که معلّى بن خنیس آن را از امام صادق(ع) طبق آنچه علاّمه مجلسى در صفحه ۱۰۰ جلد ۵۹«بحار الانوار» آورده، نقل کرده است. این روایت، در واقع جواب سؤالى است که معلى بن خنیس از امام(ع) در مورد نوروز فارس‌ها پرسیده است و امام جواب مفصّلى به این سؤال داده‌اند که در ادامه، نام تک‌تک روزهاى ماه‌هاى شمسى را بیان نموده و به ذکر خواص آنها پرداخته‌اند. البته این روایت به لحاظ سندى جزو روایات صحیح نبوده، بلکه در تعارض با روایت دیگرى است که از امام کاظم(ع) نقل شده که حضرت، نوروز را به‌کلى زیر سؤال برده‌اند که البته آن روایت نیز از سند صحیحى برخوردار نمى‌باشد.

۵. رساله اتتل توته تتل: فیض، در این رساله فارسى، براى اثبات این ادّعا که هر لفظى معنایى خاص دارد و از هیچ لفظى نباید غفلت نمود شعرى را که در واقع وصیت پدرى است به پسر خود به زبانى ساده و کودکانه و در عین حال بسیار پر مغز و با مفاهیم بلند، عنوان نموده است.

۶. اثبات حرکت جوهرى: اثبات حرکت جوهرى، رساله مختصرى است که مرحوم ملا محمد محسن فیض کاشانى آن را به زبان فارسى نوشته است. حرکت جوهرى، از ابداعات استاد و ابوالزوجه فیض؛ یعنى صدر المتألهین شیرازى است. فیض، در این رساله کوشیده است با براهینى چند، این موضوع را به اثبات برساند. او دو آیه از قرآن کریم را که گویاى این مطلب مهم و قطعى مى‌باشند، به‌عنوان شاهد ذکر کرده است. فیض، در نهایت، رساله را با پاسخ به شبهه‌اى که از اهل حکمت در مورد حرکت جوهرى نقل شده به پایان مى‌رساند.

۷. تحقیق معنى قابلیت: این رساله فارسى، در واقع، تبیین تفاوت بین خالق و مخلوق است که مخلوق سر تا پا قابلیت است و این از مهم‌ترین نقاط اختلاف میان او و خالق اوست. فیض، در این رساله، براى اثبات مدعاى خود بخش اعظمى را به نقل قول‌هایى از بزرگان اختصاص داده است و حسن ختام آن را روایت مهمى از پیغمبر اکرم(ص) قرار داده است. وى، فلسفه و کلام و دیگر علوم برهانى را ناتوان از تبیین چنین مسئله مهمى‌دانسته و بهترین کار را تمسک به روایات نورانى اهل‌بیت مى‌داند.

۸. پاسخِ پرسش اهل مولتان: در پاسخ به درخواست طایفه‌اى از صوفیان شهر مولتان در حقیقت مذهب امامیه و به جهت هدایت آن قوم نوشته شده است.

۹. تفسیر آیه‌ى امانت: تفسیر آیه‌ى امانت، در واقع، جواب به سؤال مذکور در نامه‌اى است که به فیض، نوشته شده و او، به زبان فارسى پاسخ آن را نوشته است. سؤال، از تفسیر معناى امانت در آیه «انا عرضنا الامانه على السموات و الارض و الجبال فابین ان یحملنها و…» است. فیض، تکلیف را معناى امانت دانسته و مى‌گوید: تکلیف، به دو صورت مى‌باشد: یکى، تکلیفى که عامه مردم بر عهده دارند و آن، عبارت است از تطوّر در اطوار وجود؛ یعنى رسیدن انسان به کمال با گذر از مراحل نباتیت و حیوانیت و رسیدن به مقام انسان کامل و دوم، تکلیفى که عبارت است از سپردن امامت و ولایت توسط امام به امام و والى دیگر که بعد از اوست به هنگام رحلت از دنیا.

۱۰. رساله شرائط الإیمان: این رساله، منتخبى است از رساله «راه صواب» که مشتمل بر دوازده سؤال و جواب است؛ از آن دوازده سؤال به پنج سؤال بسنده شده و به «شرائط الایمان» موسوم گردیده است.

۱۱. رساله رفع الفتنه: در ردّ بعضى از منسوبان به اهل علم که به گفته فیض: «ایشان را از معرفت اسرار دین بهره‌اى نیست و به زینت صورتِ ظاهر و پوستِ علم از حلاوتِ معنىِ باطن و مغزِ آن محروم مانده، دَرِ فتنه باز کرده و زبان به طعنِ مشایخِ دین و اکابرِ اهل معرفت و یقین دراز کرده‌اند و بدین سبب اهل ایمان را در بوادى حیرت سرگردان دارند»، در سه مقصد تألیف شده است.

۱۲. رساله آیینه شاهى: این رساله، خلاصه‌اى از رساله عربی «ضیاء القلوب»، به زبان فارسى، در شناختن نفس ناطقه انسانى و تربیت اوست که براى تقدیم به شاه عباس دوم نوشته شده است. به‌جهت انتساب رساله به شاه، مؤلف، آن را، «آیینه شاهى» نامیده است.

۱۳. رساله دفع و رفع: موضوع این رساله طبق آنچه خود فیض بیان فرموده، در دفع آفات و بلیات از خود و مال و زنان و اطفال، به‌وسیله آیات قرآن، ادعیه و کلماتى از بزرگان که به ما رسیده است، مى‌باشد. مرحوم فیض، این رساله را در ده باب تنظیم نموده است.

۱۴. پیمان فیض از پسرش علم الهدى: مؤلف، این رساله را در سال ۱۰۶۳ق، به زبان فارسى خطاب به فرزندش علم الهدى و دوستان و معاشران وى نوشته است. این رساله، مشتمل بر ده توصیه دینى و اجتماعى است که فیض، فرزند خود را ملزم به مراعات آنها مى‌کند که عبارتند از احتیاط در فتوا، مشغولیت دائم به کسب علم و دانش، عدم حضور در مجالس اختلافى و معاشرت با مردم، مخصوصاًً در اعیاد و مناسبت‌ها و…

جلد دوم، شامل رساله‌هاى زیر است:

۱. ترجمه الصلاه: فیض، در این رساله از اذان و اقامه و تکبیره الاحرام تا سلام پایانى نماز را به زبانى ساده و همه کس فهم به فارسى ترجمه مى‌کند.

۲. ابواب الجنان: این رساله، ترجمه‌اى کوتاه و روان از رساله فقهی «شهاب ثاقب» است که نویسنده آن را به زبان عربى درباره وجوب نماز جمعه نگاشته و داراى هشت باب به منزله هشت درب بهشت است. نویسنده، در این رساله، به بحث پیرامون نماز جمعه، وجوب عینى آن، شرایط و اجزاء و احکام و نیز آداب و فضیلت‌هاى آن مى‌پردازد و در ادامه به ثواب و فضل روز جمعه بر دیگر روزها و نیز اعمال مستحب در این روز پرداخته است و در پایان از فضیلت نماز جماعت و شرایط و آداب آن سخن مى‌گوید.

۳. مفتاح الخیر: این رساله، تکمیل کننده رساله «ترجمه الصلاه» است. فیض(ره)، در این رساله، به بررسى اقسام نماز، شرایط وجوب و صحت نماز، نماز مسافر، اوقات نمازها، گونه‌هاى شک