پاورپوینت کامل فوائد الصفویه: تاریخ سلاطین و امرای صفوی پس از سقوط دولت صفویه ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فوائد الصفویه: تاریخ سلاطین و امرای صفوی پس از سقوط دولت صفویه ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فوائد الصفویه: تاریخ سلاطین و امرای صفوی پس از سقوط دولت صفویه ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فوائد الصفویه: تاریخ سلاطین و امرای صفوی پس از سقوط دولت صفویه ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ منابع مقاله

ساختار

کتاب حاضر، شامل یک مقدمه و دو بخش است، این دو بخش تحت عنوان مقدمه اولى و دومى معرفى شده است. در بخش اول از احوال سلاطین صفویه سخن به میان آمده است و در بخش دوم که شامل سه مقاله است، مقاله اول در ذکر طبقه افاغنه غلزه، مقاله دوم، در ذکر افشاریه، و مقاله سوم در ذکر طبقه افاغنه ابدالیه درانیه مى‌باشد.

گزارش محتوا

خاندان صفوى هم زمان با حکومت‌هاى بعدى در ایران؛ یعنى افاغنه، افشار، زند و قاجار، برخى به طور رسمى بر بخشى از ایران، و بعضى به طور صورى حکومت کردند:

شاه طهماسب دوم (در دوره افاغنه)، شاه عباس سوم (در عصر افشار)، شاه اسماعیل سوم (در عصر زند) و سرانجام ابوالفتح سلطان محمد میرزا با عنوان سلطان محمد ثانى (در اوایل قاجار) و تنى چند؛ مانند میرزا سید محمد (سلیمان میرزا) با لقب سلیمان دوم در مشهد، و سید احمد در کرمان مدتى به حکومت نشستند.

ابوالحسن قزوینى، کتاب «فواید الصفویه» را به نام همین ابوالفتح سلطان محمد میرزا در هند به تحریر درآورد و در سال ۱۲۱۱ ه.ق تقدیم وى کرد.

مؤلف همواره در بازگو کردن مسائل تاریخى هر مقطع، کتاب شناخته شده و مرجعى از همان مقطع را انتخاب کرده است. به طور مثال در بازگویى وقایع دوران شاه عباس، خود را از کتاب منشأ و شناخته شده «عالم آراى عباسى»، تألیف اسکندر بیک ترکمان (منشى) بى‌نیاز ندیده و آن را به عنوان منبع اصلى مورد استفاده قرار داده است، مؤلف از کتاب‌هاى معتبر دیگرى نیز به همین ترتیب استفاده کرده است که در این جا به طور خلاصه از آن‌ها یاد مى‌شود:

۱- «احسن التواریخ»، تألیف حسن بیگ روملو.

۲- «حبیب السیر»، تألیف غیاث‌الدین خواندمیر.

۳- «لب التواریخ»، تألیف میر یحیى قزوینى.

۴- «خلد برین»، تألیف محمد یوسف قزوینى واله (جلد هشتم).

۵- «تاریخ فرشته»، تألیف محمد قاسم استرآبادى.

این اثر در زمانى به سلطان ابوالفتح محمد میرزا صفوى تقدیم شد که وى در هندوستان اقامت داشت. به شهادت مؤلف، فقط ده نسخه خطى از این کتاب تقریر شده است. با توجه به این که در قرن هیجدهم میلادى نفوذ و تسلط انگلیس در هندوستان در مراحل خاص خود بوده است، لذا جاى تعجبى نیست که نسخه‌هایى از این اثر به افسران انگلیسى موجود در هندوستان و نیز به افراد سرشناس وقت هدیه شود.

در مرحله بعدى، آن چه که اثرى مانند «فواید الصفویه»، تألیف ابوالحسن قزوینى در سال ۱۲۱۱ هجرى قمرى را اهمیت مى‌بخشد، «انتخاب موضوع و زمان آن» است. این اثر در واقع بیشتر به خاندان صفوى و دورانى مى‌پردازد، که سلسله صفویه در ایران سقوط کرده است و افاغنه بر بخش‌هایى از ایران به عنوان حاکم اصلى ایران، حکم مى‌راندند.

«مشروعیت» خاندان صفوى را، مؤلف با عبارت «خاندان امامت نشان و خلافت پناه» حتى تا آغاز قرن سیزدهم هجرى قمرى بازگو مى‌کند. صرف‌نظر از زمینه مذهبى، این نکته بسیار قابل توجه است که با وجودى که مؤلف، کتاب خود را در سال ۱۲۱۱ هجرى قمرى؛ یعنى در آغاز حکومت سلسله قاجار نوشته است و در واقع لزومى نداشته است که از خاندان صفوى به نیکى یاد کند؛ اما کماکان این امر را یادآور مى‌شود؛ در حالى که حکمرانان بعدى؛ مثلاًمؤسس افشار را «نادر غادر» مى‌نامد.

البته به دفعات و در صفحات مختلف تأکید مى‌کند که مسائل و «وقایع ماضیه را بى‌تعصب» نوشته است، و نیز این نکته را یادآور مى‌شود که مطالب مسموع را «بى‌زیاده و نقصان در این دوران درج مى‌سازد».

گذشته از زندگى و سرگذشت شاهان بدون تخت صفوى که به طور صورى حکومت می‌کردند، برخى از این خاندان نیز عازم هندوستان شدند و در واقع به نوعى «خود تبعیدى» تن در دادند، و رهسپار کشور همسایه، هند که از دیرباز روابط دوستانه‌اى با دربار صفوى داشت، شدند.

در سراسر کتاب از سرزمین عثمانى، به نام سرزمین «روم» یاد مى‌شود که در آن ایام دلالت بر برقرارى روابط سیاسى و نیز برخوردهاى نظامى مى‌کند.

در ارتباط با برقرارى مناسبات، گاه حتى ازدواج‌هاى سیاسى نیز صورت مى‌گرفت؛ مثلاًدربار ایران و هند براى روابط نزدیک ‌تر، مبادرت به چنین ازدواجى مى‌کنند، و نیز پناهندگى همایون شاه به دربار صفوى نمونه دیگرى از حسن روابط ایران و هند است.

نکته جالب دیگر ارتباط سیاسى مناطق ترکستان و آسیاى مرکزى با ایران عصر صفوى است، که با عنوان «خان کلان ترکستان» از آن یاد مى‌شود.

مطلب بعدى مسائل اجتماعى و فرهنگى است. مثلاًرفتار شاه عباس با شاعر آن عصر مولانا شاهى تکلوى شاعر است که شعرى در «منقبت شاه ولایت- سلام الله» سروده بود و به دستور شاه، هم وزن خود «زر» دریافت کرد.

یا این که شاه عبا