پاورپوینت کامل عتبه الکتبه، مجموعه مراسلات دیوان سلطان سنجر ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عتبه الکتبه، مجموعه مراسلات دیوان سلطان سنجر ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عتبه الکتبه، مجموعه مراسلات دیوان سلطان سنجر ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عتبه الکتبه، مجموعه مراسلات دیوان سلطان سنجر ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ منابع مقاله

ساختار

بخشى از آنچه در این فرمان‌ها آمده، از اندیشه‌هاى نویسنده یا اندیشه‌هاى سیاسى حاکم بر زمان وى و پاره‌اى دیگر از آن، دستورهاى خود شاه یا وزیر او بوده است. این فرمان‌ها در قالب رسمى نامه نگارى یا فرمان نگارى ریخته مى‌شد و دبیر بر پایه تخصص ادبى‌اش، از آیات قرآنى، احادیث، امثال یا کلمات حکیمانه آن را عرضه مى‌کرد. عتبه نیز چنین ساختارى دارد.

آنچه از قلم نویسنده این کتاب در قالب ۶۴ مکتوب تراویده است، آشکارا اندیشه‌هاى حاکم بر دستگاه و درگاه شاهى را، باز مى‌تابد و به همین دلیل، به رغم عبارت پردازى‌ها و لفاظى‌هاى فراوانش، از منابع بسیار ارزش‌مند براى پى بردن به فلسفه و اندیشه سیاسى و راه‌کارهاى دینى – سیاسى آن روزگار براى اداره حکومت به

شمار مى‌رود. آنچه تنها از دید اندیشه‌هاى عرضه شده در این فرمان‌ها مهم شمرده مى‌شود، آمیختن دیدگاه‌هاى نظرى و عملى با یک‌دیگر درباره سیاست است.

گزارش محتوا

درون‌مایه فرمان‌هاى این کتاب را به چهار دسته مى‌توان بخش کرد:

۱. مقدمه‌اى کلى درباره دید و بینش سیاسى به ارتباط با دولت و حکومت و روابطش با مردم یا علما؛

۲. نام و ویژگى‌هاى شخصى و مدیریتى و دانش و تجربه امیر، قاضى، محتسب یا…؛

۳. مسئولیت‌ها و تکلیف‌هاى نهاده شده بر دوش صاحب منصبان؛

۴. درخواست از مردم و دیگر طبقه‌ها و نهادهاى دولتى و ملى براى پشتیبانى و پیروى از صاحبان مناصب.

الف) آموزه‌هاى عام سیاسى

محتواى بخش نخست، نگرش عام کار گزاران دولت سلجوقى را درباره برخى از مهم‌ترین مفهوم‌هاى سیاسى آشکار مى‌سازد. عبارت‌هایى که بر پایه سامان مشخصى، در آغاز بیشتر این فرمان‌ها وجود دارند، بر این دلالت مى‌کنند که «از موجبات ثبات دولت و نظام احوال شمل مملکت، بعد از تمهید قواعد عدل و تشیید ارکان شرع، هیچ کار نیکوتر از رعایت حقوق نیست… [و] هر توفیق که در این معنا میسر گردد مستمد الطاف یزدانى و مستنزل سعادت آسمانى شود».

بر پایه این عبارت‌ها، آنچه دولت را استوار و مملکت را پایدار مى‌کند عدالت ورزى و رعایت قوانین شرع و پاس داشتن حقوق مردمان است که این خود موجب نزول رحمت‌ها و برکات الهى خواهد بود.

استوار کردن (تشیید) قواعد امور دینى و تمهید مصالح شرعى، از دلایل گسترش مملکت و دولت به شمار مى‌رود و سامان و آراستگى (تمشیت) کارهاى دین، از نمونه‌هاى شکر نعمت‌هاى خداوندى است. همه ادیان و مکاتب، عدل و احسان را مى‌پسندند و هر کسى براى اجراى آن، به شیوه خود راه مى‌پوید. سلطان، «مصداق ظل اللّه فى الارض» شمرده شده و ملک و دولت را خداوند به او وانهاده است؛ پس سلطان و همه کار گزاران در برابر خداوند مسئول خواهند بود. رایج‌ترین مفهوم در این فرمان‌ها، همچون دیگر متون سیاسى نوشته شده در جهان اسلام، عدل است. این مفهوم از قرآن بر مى‌آید و به همین دلیل، در کنار احسان، پایه و اساس کار جهان‌دارى خوانده شده است. عدل، گاهى در چار چوب مفهوم‌هاى عقل عملىِ پسندیده نزد همگان و گاهى در معناى تکلیفى الهى به کار مى‌رود که از آیه «ان اللّه یأمرکم بالعدل و الاحسان» برمى‌آید. بنا بر این «اقامه مراسم عدل» تکلیف «آفریدگار» بر «جهان‌دار» است.

نویسنده عدل را بر پایه معناى لغوى آن، «نهادن هر چیزى به جاى خود» و از این رو، ظلم را «وضع الشىء فى غیر موضعه» مى‌داند. پس نخستین مصداق عدل ورزى میان مردم، رعایت حقوق؛ یعنى «اعطاى حق هر ذى حق» است که به هر دلیل و بیشتر از دید شرع، داراى آن حق شمرده مى‌شود.

نفى ظلم و تعدّى و فراهم آوردن زمینه براى جلوگیرى از ستم ورزى بر مردمان آسیب پذیر (ایجاد امنیت)، مصداق یا ابزار فراچنگ آمدن عدل است؛ زمینه‌اى که دارندگان حقوق در آن به حق خود مى‌رسند و از ستم و غصب حقوق بر کنار مى‌مانند. افزون بر اینها، احسان؛ یعنى گذشت درباره کسانى که رعایت عدل براى آنان از رأفت و مهربانى دور است، آب لطفى بر خشکى و بى روحى عدل مى‌افشاند. یکى از مفهوم‌هاى بنیادین این فرمان‌ها براى حفظ و ثبات دولت، اجراى احکام شرعى است، اما به هر روى، هنگامى که «نوبت به احکام قضا و حسبه و اوقاف و تعیین مدرّس مى‌رسد» بر عدل و احسان «ائمه و علما» بیشتر تأکید مى‌شود؛ زیرا «اساس دین و اسلام به ایشان راسى و راسخ و تقویت و تربیت ایشان در آنچه ملابست کنند و متقلد آن گردند، از لوازم و مفترضات» است.

ب) ویژگى‌هاى فرد برگزیده

دومین بخش این فرمان‌ها، نام بردن از فردى براى گماردنش در جایگاهى سیاسى و ویژگى‌هاى اوست. بر پایه این ویژگى‌ها، به برخى از دیدگاه‌هاى سیاسى حاکم بر کارگزاران دولت سلجوقى مى‌توان پى برد. آنان براى هر منصبى، ویژگى‌هایى خاص در نظر مى‌آوردند. یکى از این ویژگى‌ها، بستگى خانوادگى افراد و گزینش آنان از «اهل بیوتات» و خاندانهاى نام‌دار و اصیل (خاندان قدیم) بود.

معیار مهم گزینش افراد براى منصب‌هاى گوناگون در آن دوره، «اصالت خانوادگى» شمرده مى‌شد. این خاندانها بیشتر، منصب‌ها (ریاست شهر)، (قضا) یا (تدریس) را ارث مى‌بردند. باور به اینکه انتخاب افراد از این خاندا