پاورپوینت کامل شرح نهج البلاغه یحیی بن حمزه الحسینی ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شرح نهج البلاغه یحیی بن حمزه الحسینی ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شرح نهج البلاغه یحیی بن حمزه الحسینی ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شرح نهج البلاغه یحیی بن حمزه الحسینی ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ منابع مقاله

ساختار

الدّیباج الوضى، بر بنیاد چینش متن نهج‌البلاغه که – به ترتیب- سخن‌رانى‌ها و نامه‌ها و (گزینْ گفتارها) را در برگرفته است، شامل سه «قطب» است و در هر «قطب»، یکى از این بخش‌هاى سه گانه را به شرح و گزارش نشسته است.

در پایان کتاب نیز افزونه‌اى بر نهج‌البلاغه که در پاره‌اى در دست نوشته‌هاست، آمده است و گزارش شده، و پس از آن گزارشى است، از نقش‌هاى انگشترى‌هاى امیرمؤمنان علیه‌السلام که نویسنده خود افزوده است.

گزارش محتوا

شیوه‌ى او چنین است که عبارات نهج‌البلاغه را در بخش‌هاى خرد خرد – و حتّى یک کلمه‌اى- تقطیع کرده توضیح مى‌دهد. شرح او بر نهج‌البلاغه برخلاف برخى شرح‌هاى دیگر این متن، اهتمام به توضیح عبارات خود کتاب دارد و از مباحث حاشیه‌اى دامنه‌دار استقبال چندانى نمى‌کند.

متأسّفانه برخى از شروح متداول و مهمّ نهج‌البلاغه به راستى در گشایش عبارات و فرانمودن مقاصد مشخّص و ویژه‌اى که در پس جمله‌ها و کلمه‌هاى خاصّ فلان خطبه یا نامه‌ى امام علیه‌السلام بوده، کوتاهى کرده و به جاى آن در مباحث حکْمى و کلامى و تاریخى دامنه‌دارى فرو رفته‌اند که به جاى خویش سودمند و دربایست است.

یحیى در متن دیباج پاره‌اى از اشکالات را در قالب «پرسش» و «پاسخ» و زیر سرنویس‌هایى از همین دست، مورد بحث قرار داده است.

وى به شرح نهج‌البلاغه‌ى شریف علىّ بن ناصر حسینى، موسوم به اعلام نهج‌البلاغه، نظر داشته و گاه به نقد گفتارها و راى‌هاى این شارح کوشیده است.

یحیى با آنکه حجم انبوهى از موادّ دانش‌هاى نقلى را در الدّیباج الوضى در میان آورده، اغلب از منابع و مآخذ خود نامى نمى‌برد و در گفتاوردها به عباراتى چون «و یحکى» یا «حکى» یا «یروى» یا «روى» و مانند آن بسنده مى‌کند. گاه نیز نام گوینده را مى‌برد بى آن که به مأخذ گفتار و نام کتاب آن گوینده تصریح نماید. نمونه را، مى‌گوید که: قاضى عبدالجبّاربن احمد چنین و چنان باز گفته است و خواننده نمى‌داند که مرد پرنویسى چون قاضى عبدالجبّار در کدام یک از نگارش‌هایش چنین سخنى به میان آورده است؛ اگرچه پس از جست و جو روشن مى‌شود، سرچشمه‌ى گفتار یحیى بن حمز کتاب مغنى قاضى عبدالجبّار است که نویسنده‌ى الدّیباج الوضى به ویژه در پرسمان‌هاى امامت و رخدادهاى روزگار عثمان و گزارش کردارهاى طلْحه و زبیر و عایشه و معاویه و اهل جمل و اهل شام بسیار بر آن کتاب اعتماد نموده، فى‌الجمله، منابع و مآخذى که در الدّیباج الوضى به روشنى از آن‌ها نام رفته است، اندک شماراند.

دیدگاه‌هاى حتّى جزئى نویسنده‌ى الدّیباج الوضیى -که باید به جاى خود مورد بررسى و تحلیلى فراخ دامنه قرار گیرد-، اگرچه به تفاریق در این سو و آن سوى کتاب پراکنده است، به ویژه چون نمودار دینْ‌نگرى زیدى در عهود متأخّر مى‌باشد، شایان باریک‌بینى بسیار است.

یحیى بن حمزه در آغاز بخشى که از براى گزارش نقوش انگشترى‌هاى امیرمؤمنان على علیه‌السلام در پایان الدّیباج الوضى افزوده است، توضیحى جالب توجّه به رقم آورده، در این توضیح، به ویژه یارى جستن گوینده از سنّت علوى براى روشن ساختن گوشه‌هایى از سنّت نبوى که مبْهم یا مجْمل مانده، سخت نگریستنى است.

یحیى، دیباجه‌ى شریف رضى را در شرح خود نیاورده و گزارش نکرده است، لیک خود دیباجه‌اى نه چندان کوتاه به قلم آورده که در آن – از جمله- به معرّفى نهج‌البلاغه شریف رضى و تبیین شیوه‌ى شرح خویش دست یازیده است.

وى در این دیباجه، پس از معرّفى شریف رضى و بیان این که «… هو من فضلاء الإمامیّ و المشار إلیهم منهم» مى‌نویسد: «و حکى الحاکم ابوسعد [ یعنى حاکم چشمى] أنّه کان زیدىّ المذهب یرى راى الزّیدیّه».

انصاف آن است که زیدى شمردن شریف رضى سخنى شگفت و نمود بى‌اطّلاعى یا غرضْ‌ورزى است. بماند که‌اى بسا تبار مادرى رضى و این که مام وى از خاندان ناصر اطروش بوده و هم چنین بى‌قرارى سیاسى و ژکیدن‌هاى پیدا و پنهان او با دستگاه خلیفه‌ى عبّاسى، او را در دیده‌ى برخى ناظران کم‌اطّلاع به سادات شورنده‌ى زیدى مذهب؛ مانند کرده باشد.

به هر روى، یحیى از مرده ریگ قلمى رضى آگاهى چندانى نداشته و به صراحت گفته است که: «و لم أظفر بشىءٍ من مصنّفاته سوى هذا الکتاب یعنى غریب آن است که او المجازات النبویّه‌ى رضى را مى‌شناخته است، لیک نسبت کتاب را به رضى نفى کرده و آن را از صدرالدّین على بن ناصر حسینى دانسته!

یحیى بن حمزه در دیباجه‌ى شرحش از مهجور و مهمل و متروک ماندن نهج‌البلاغه (احتمالاً: در جامعه‌ى زیدى پیرامونش) گله مى‌کند و آن گاه به چرائى این چگونگى پرداخته، مهجوریّت نهج‌البلاغه را ناشى از دشوارى آن و باریکى راز و رمزهایش، به ویژه در پرسمان‌هاى خداشناختى، و مباحث الاهیّات، قلم مى‌دهد.

اگر از سیماى کلّى یحْیى بن حمزه در مقام شارح نهج‌البلاغه جویا شویم، سیماى او سیماى ادیبى است که به شرح نهج‌البلاغه نشسته و جایگاه الدّیباج الوضى در میان شروح ادبى است.

وضعیت کتاب

الدّیباج الوضى را، خالد بن قاسم بن محمّد المتوکّل، تحت إشراف پژوهنده‌ى نامى میراث زیدیّه، عبدالسّلام بن عبّاس الوجیه، پژوهیده و ویراسته و آماده‌ى نشر ساخته است. پایه‌ى این پژوهش، دو دست‌نوشت از الدّیباج الوضى بوده. یک دست‌نوشت نیز به عنوان منبع کمکى مورد استفاده قرار گرفته است.

منابع مقاله

مجله سفینه، بهار ۱۳۸۵ شماره ۱۰، عنوان مقاله: بازتاب، الدیباج الوضى، شرحى زیدى بر نهج‌البلاغه، از نیمه نخست سده هشتم، نویسنده: جویا جهان بخش.

نبو

نهج البلاغه

تحقیق

نهج‌ البلاغه (صبحی صالح) • نهج البلاغه (تحقیق شرقی) • نهج‌البلاغه (تحقیق عطاردی قوچانی) • نهج‌البلاغه (تحقیق حسینی) • نهج البلاغه موضوعی (علی انصاریان) • تمام نهج البلاغه

ترجمه

ترجمه نهج‌البلاغه (شهیدی) • ترجمه نهج‌البلاغه (دشتی) • ترجمه روان نهج‌البلاغه (ارفع) • ترجمه نهج‌البلاغه (آقامیرزایی) • ترجمه نهج‌البلاغه (احمد‌زاده) • ترجمه نهج‌البلاغه (اردبیلی) • ترجمه نهج‌البلاغه (انصاری) • ترجمه نهج‌البلاغه (انصاریان، ط.قدیم) • ترجمه نهج‌البلاغه (اولیایی) • ترجمه نهج‌البلاغه (بهشتی) • ترجمه نهج‌الب