پاورپوینت کامل شرح مثنوی شریف (فروزانفر) ۲۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شرح مثنوی شریف (فروزانفر) ۲۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شرح مثنوی شریف (فروزانفر) ۲۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شرح مثنوی شریف (فروزانفر) ۲۲ اسلاید در PowerPoint :

شرح مثنوی شریف

پدیدآوران

مولوی، جلال‎‌الدین محمد بن محمد (نویسنده)

فروزانفر، بدیع‌الزمان (شارح)

عنوان‌های دیگر

مثنوی. شرح

ناشر

زوار

مکان نشر

تهران – ایران

سال نشر

۱۳۶۷ ش

چاپ

۷

شابک

‎۹۶۴-۴۰۱-۰۶۲-۰

موضوع

شعر فارسی – قرن ۷ق. – تاریخ و نقد

مولوی، جلال‌الدین محمد بن محمد، ۶۰۴ – ۶۷۲ق. مثنوی – نقد و تفسیر

زبان

فارسی

تعداد جلد

۳

کد کنگره

‏PIR‎‏ ‎‏۵۳۰۱‎‏ ‎‏/‎‏ف‎‏۴‎‏ش‎‏۴

کتابخوان

مشاهده

شرح مثنوى شریف، اثرى است از بدیع‌الزمان فروزانفر در عصر حاضر که به زبان فارسى به‌عنوان شرحى بر کتاب مثنوى مولوى نوشته شده است و حاوى حکایت‌هاى اخلاقى، اندرزنامه و دستورالعمل‌ها مى‌باشد و در سه جلد گرد آمده است.

شارح محترم، در آغاز هریک از حکایات، مقدمه‌اى شبیه مَدْخَل با عنوان «مأخذ و نقد و تحلیل داستان» به رشته تحریر کشیده، بدان نظر که خواننده بداند که قصه مورد بحث، پیش از مولانا وجود داشته و آن بزرگوار آن را از پیش خود نساخته است.

فایده دیگر که از این ترتیب به دست مى‌آید، حدود تصرف مولاناست در قصه‌اى که آن را به نظم آورده است. از این راه، روش او را در سرودن حکایات بخصوص با حکیم سنایى و فریدالدین عطار و کسانى که پس از وى زیسته‌اند، مانند اوحدى مراغه‌اى و مولانا جامى، در ترازوى مقایسه مى‌توان سنجید.

از دگر سو مولانا به‌طور اغلب، حکایات را پیوسته و یک‌جا در ظرف تعبیر فرونمى‌ریزد، بلکه به مناسبت، حکایت را با قصه دیگر و با افکار گوناگون که به‌منزله نتیجه‌گیرى از اجزاء داستان است، درهم‌مى‌آمیزد؛ بدان گونه که ممکن است رشته مطلب از دست خواننده به‌دررود و چگونگى ارتباط آنها را درنیابد؛ ازاین‌رو، مقدمه مشارالیها به‌صورتى نوشته شده است که به نحو اجمال خواننده از نظم و جریان قصه در مثنوى و کیفیت اتصال مطالب به یکدیگر و جهت انتقال مولانا از هر مطلب به دیگرى روشن مى‌گردد و خواننده در روشنایى آنچه به ذهن سپرده است، به‌خوبى مى‌تواند به همراه سراینده داستان در راهى که مى‌سپرد، گام‌به‌گام پیش رود.

فهرستى از لغات و تعبیرات و مصطلحات فلسفى و فقهى و کلامى و عرفانى ترتیب داده تا معلوم شود که در هر قصه چه اندازه از الفاظ، تفسیر و تعریف شده است.

مباحث کلى و اصول فکر مولانا را در هر قصه نیز به‌صورت فهرست نوشته تا خواننده متوجه باشد که با چه نوع مطلبى سروکار دارد و فى الجمله ذهن خود را آماده سازد.

ابیات مثنوى را از روى نسخه موزه قونیه مکتوب در رجب (۶۷۷) نقل کرده. این نسخه از روى نسخه اصل مثنوى که در حضور مولانا و حسام‌الدین، حسن چلبى مى‌خوانده‌اند، کتابت شده و صحیح‌ترین نسخه است.

در شرح ابیات، نخست لغات و مصطلحات فنى را تفسیر کرده و تا توانسته یک یا چند شاهد از گفته پیشینیان و یا مولانا آورده و اگر بیتى متضمن اشارتى به حدیث یا آیتى از قرآن کریم بوده است، مأخذ آن حدیث یا موضع آن آیت را در قرآن کریم با ذکر عقاید مفسرین باز نموده. در تفسیر آیات از «لطایف الاشارات» تألیف ابوالقاسم قشیرى (متوفى ۴۶۵) و «بیان السعاده» تألیف مرحوم سلطان على‌شاه گنابادى (متوفى ۱۳۲۷) از مشایخ بزرگ و محققین کم‌نظیر صوفیه، فایده بسیار برده است.

هر بیت که در آن اشاره به قصه‌اى یا مشتمل بر نام کسى بوده است، مأخذ قصه را نوشته و اجمالا شرح حالى از شخص مذکور آورده است.

ابیات را حتى‌الامکان به زبان ساده و مطابق آنچه از سخن مولانا در مثنوى و دیگر آثار او (دیوان کبیر، فیه ما فیه،